همشهری‌آنلاین - لیلی خرسند
چه چیزی شیرین‌تر از اینکه جام قهرمانی بگیری، نخستین جام را، و چه چیزی بهتر از اینکه این جام را در شهر بارسلون بالای سر ببری، شهری فوتبالی که میزبان تیم‌ها و چهره‌های معروف جهان بوده. چه چیزی شیرین‌تر از اینکه این جام به تیم هفت‌نفره ایران رسیده، تیمی که هر کدام از بازیکنانش متفاوت از آدم‌های دیگر بوده‌اند و با نقصی که داشته‌اند، کنار آمده‌اند.
تیم فوتبال هفت‌نفره ایران جمعه شب در بارسلون اسپانیا کاپ قهرمانی جام‌جهانی را گرفت، بدون اینکه حتی یک گل بخورد. جام‌جهانی این دوره با ۱۵تیم و در غیاب تیم دانمارک برگزار شد. ایران با سابقه قهرمانی در آسیا-اقیانوسیه، نایب‌قهرمانی در دوره قبلی جام‌جهانی و بازی‌های پارالمپیک ۲۰۱۶ رقیبی جدی برای همه تیم‌ها بود اما تصور نمی‌شد که این دوره قدرترین و چغرترین باشد. ایران در مرحله گروهی ونزوئلا را ۴ بر صفر شکست داد، ایرلند را ۳ بر صفر برد و آلمان را هم ۴ بر صفر از پیش رو برداشت. با وجود این نتایج به‌نظر نمی‌رسید که در مراحل بالاتر و مقابل حریفان نامی‌تر هم این نتایج تکرار شود یا حداقل دروازه ایران و وحید نواب بسته بماند. در نخستین بازی حذفی تیم آمریکا بود که با باخت ۴ بر صفر مقابل ایران تسلیم شد، در مرحله نیمه‌نهایی هم برزیل با همین نتیجه از دور رقابت‌ها کنار رفت. بازی سخت قرار بود در فینال برگزار شود، جایی که اوکراین قهرمان چندین ساله جام در انتظار ایران بود اما این تیم هم ۳ بر صفر تن به شکست داد. این باخت به قدری برای اوکراینی‌ها تلخ و غیرمنتظره بود که بازیکنان این تیم بعد از سوت پایان بازی، با عصبانیت زمین را ترک کردند.
علیرضا رعدی، از بازیکنان و مربیان سابق فوتسال که بعد از سال‌ها دوری دوباره در این تورنمنت سرمربیگری تیم هفت‌نفره را به‌عهده داشت، از این قهرمانی به همشهری می‌گوید: «کیفیت بازی‌ها و تیم‌ها خیلی بالا بود. در ۱۰سالی که من از تیم هفت نفره دور بودم، بازیکنان خیلی رشد داشتند، در این حد که جام را بدون گل خورده بالا بردند.» اما دلیل این رشد چه بوده؟ رعدی توضیح می‌دهد: «در اردوهایی که در تهران داشتیم با تیم‌های فوتبال افراد سالم بازی کردیم. ما چند بازی با تیم‌های ملوان تهران، سرخپوشان، امیدهای پاس و... داشتیم. این بازی‌ها روی کیفیت تیم خیلی تأثیرگذار بود. در این مسابقات همه با سیستم‌های مشخص بازی می‌کردند اما سیستم ما در یک مقطع از بازی ۱-۴-۱بود، در یک مقطع ۳-۳. به‌خاطر همین، هم در حمله و هم در دفاع پرتعداد بودیم، توانستیم گل‌های زیادی بزنیم و گلی هم نخوریم.»
ناگفته مشخص است در این قهرمانی دروازه‌بان تیم که در کل جام کلیت‌شیت کرده، نقش پررنگی داشته. رعدی درباره وحید نواب می‌گوید: «او بازیکن ساری است. دروازه‌بان هر تیمی نقش مهمی در پیروزی‌ها دارد اما تأثیر نواب در قهرمانی تیم ما خیلی بالا بود. با این حال همه بازیکنان ما خوب بودند و هر چه که در رختکن به آنها گفته بودیم، در زمین اجرا کردند، به‌خصوص در بازی آخر. در فینال اوکراینی‌ها توقع نداشتند اینطور غافلگیر شوند. آنها خودشان را مثل سال‌های قبل قهرمان می‌دانستند ولی حتی نتوانستند یک گل به ما بزنند. ما زبانشان را متوجه نمی‌شدیم اما از زبان بدنشان مشخص بود که از باخت خیلی عصبانی و خشمگین هستند.»
بازیکنان ایران شب قبل از بازی فینال با یک تماس تصویری انگیزه گرفته بودند. علیرضا طارمی کمک مربی تیم و دستیار رعدی است و به همین بهانه پسر او مهدی، شب قبل با اعضای تیم تماس گرفته بود تا به آنها روحیه بدهد. مهدی طارمی که این فصل پیراهن اینتر را بر تن دارد، جمله مهمی را به بازیکنان گفته بود: «شما فقط یک چیز کم دارید که آن هم جام‌جهانی است.» طارمی با این توضیح که می‌داند خیلی کم به این بازیکنان رسیدگی شده اما اگر آنها خودشان باشند و بخواهند می‌توانند به قهرمانی برسند، بازیکنان تیم را برای گرفتن جام بیش از پیش ترغیب کرد.
جمعه شب قهرمانی و شب جشن برای پسران ایران بود. آنها تا نیمه‌های شب خواب نداشتند و با نخستین جام طلایی‌شان جشن گرفته بودند اما برای رعدی بازی تیم از کنار زمین لذت بیشتری داشته: «بچه‌ها خیلی خوشحال بودند. به هر حال این نخستین قهرمانی آنها در جام‌جهانی بود اما برای من دیدن بازی لذت دیگری داشت. شاید این بازی‌ها برای خیلی‌ها جذاب نباشد اما برای من خیلی قشنگ بود و سر خط که می‌ایستادم از بازی تیم لذت می‌بردم.»
تیم هفت‌نفره ایران چهره‌های ویژه دارد؛ افشین جهان‌خواه استاد دانشگاه است و درس کامپیوتر می‌دهد یا حسن صفری که در بوشهر معلمی می‌کند. اما بقیه اعضای تیم شغل خاصی ندارند. رعدی بیشتر نگران آینده آنهاست: «بیشتر اعضای تیم کار و کسبی ندارند و بیکار هستند.» شاید پاداش قهرمانی جام‌جهانی دردی از این بازیکنان دوا کند. رعدی می‌گوید: «حلوا را نخورده که نمی‌شود به‌به و چه‌چه کرد. آقایان رئیس‌جمهور، رئیس مجلس، وزیر ورزش و روسای کمیته ملی المپیک و پارالمپیک و... تبریک گفته‌اند اما فعلا از پاداش چیزی نگفته‌اند.»
فوتبال هفت‌نفره تا ۲۰۱۶ ریو همان دوره‌ای که ایران نایب‌قهرمان شد، جزو رشته‌های پارالمپیکی بود اما در ۲دوره گذشته از فهرست کنار رفت. اعضای تیم امیدوارند دوباره این رشته به جمع المپیکی‌ها برگردد تا آنها بتوانند در مهم‌ترین فستیوال ورزشی جهان خودی نشان دهند و مدال هم بگیرند.
