رضا آئیدی در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری حوزه عنوان کرد: میزان جنایاتی که امروز در خاورمیانه و بالاخص در غزه و جنوب لبنان شاهد هستیم به حدی است که در آیند موجبات شگفتی آیندگان را فراهم می کند. چه کسی باور خواهد کرد که در مدت زمان یک سال در منطقه کوچک و بسیار محدودی شاهد مرگ بیش از ۴۵ هزار انسان بی‌دفاع و بی‌گناه باشیم.
وی ادامه داد: از این بابت بررسی موضوع از جهات گوناگون دارای اهمیت بسزایی است. این امر زمانی دوچندان می‌شود که بدانیم بیش‌از نیمی از کشته شدگان زنان و کودکانی هستند که هیچ ابزاری در دفاع از آنان وجود ندارد. جهت فهم این موضوع، مسلماً اطلاع از منشأ اختلافات در کشف جزئیات موضوع دارای اثرگذاری است.
پژوهشگر مسائل حقوقی افزود: اساسا و بر خلاف جریان ها و تئوری هایی که سرمنشا نزاع فی مابین فلسطینی ها و ساکنان سرزمین های اشغالی را به عملیات طوفان الاقصی از ۷ اکتبر ربط می دهند، صراحتا باید بیان داشت که این درگیری‌ها نه لزوما به واسطه عملیات ۷ اکتبر حماس که ناشی از ۷۰ سال نقض مکرر و و ادامه دار حقوق بشر مردم فلسطین توسط رژیم اسرائیل است. تاریخ بارها و بارها نظاره گر اقدامات غیرانسانی و غیر متمدنانه از سوی اسرائیلی‌ها علیه تمامیت سیاسی و اجتماعی مردم فلسطین بوده است و نمی توان منشا اختلافات را به یک فعل کاهش داد.
بازداشت‌های غیرقانونی
وی گفت: بر اساس اعلامیه جهانی حقوق بشر و اساسنامه دیوان کیفری بین المللی، هزاران زن و کودک فلسطینی در زندان های اسرائیل به سر می‌برند و این بازداشت‌های غیرقانونی مردم فلسطین حسب قوانین جرم انگاری شده است. همه این‌ها در حالی است که حدود یک میلیون نفر ساکن فلسطین از روز اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی در ۱۲ مه ۱۹۲۸ که در بین فلسطینی‌ها به روز نکبت معروف است مجبور به ترک خانه و کاشانه خود شده.اند. در واقع طی ۷۴ سال گذشته به طور گسترده شاهد مهاجرت اجباری و پاکسازی قومی مردم فلسطین توسط اسراییل بوده‌ایم و مداخلات سازمان ملل متحد نیز نتوانسته تغییری به سود وضعیت مردم فلسطین ایجاد کند.
آئیدی اضافه کرد: سازمان ملل متحد تا امروز طی دو مرحله از دیوان بین المللی دادگستری درخواست صدور نظریه مشورتی کرده است که یکبار آن برای ساخت دیوار حائل به وسیله اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی بود که منجر به صدور رای مشورتی ۷۱ صفحه‌ای دیوان در ۱۶۳ بند در تبیین نقض‌های حقوق بشری ساخت این دیوار گردید و همچنین اصدار رای مشورتی دیوان در خصوص آثار و پیامدهای حقوقی ناشی از نقض مستمر حق تعیین سرنوشت مردم فلسطین به واسطه اشغال طولانی مدت فلسطین و ضمیمه کردن سرزمین‌های اشغالی از سال ۱۹۶۷ بود که مبین غیر قانونی بودن اشغال بلند مدت سرزمین فلسطین و ضرورت اتمام هر چه زودتر شهرک سازی های غیر قانونی اسراییلی‌ها است.
استفاده از بمب‌های غیر متعارف و آسیب به محیط زیست
وی افزود: اقدامات مجرمانه رژیم اشغالگر صهیونیست تنها ظلم و استیلا بر کودکان و زنان خلاصه نمی‌شود. بررسی اقدامات متجاوزانه اسرائیل نشان دهد استفاده از بمب های غیر متعارف فسفری که آسیب های جبران ناپذیری به محیط زیست وارد می‌کند نیز در اساسنامه دیوان کیفری بین المللی جرم انگاری و مورد توجه قرار گرفته است.
نقض اصل تفکیک و تناسب
استاد دانشگاه ادامه داد: در حوادث اخیر به واسطه اقدامات اسراییل مناطق مسکونی به یک جنگ تمام عیار منطقه‌تی تبدیل شده است، به انحای مختلف شاهد جنایات بین المللی و زیر پا گذاشتن قواعد بین المللی از سوی اسرائیل هم علیه مردم منطقه بالاخص فلسطینی ها و لبنانی‌ها هستیم. اصل تفکیک به این موضوع اشاره دارد که اساسا باید در منازعات خویش بین افراد نظامی و غیر نظامی تفکیک قائل شده و از کشتار غیر نظامیان پرهیز کند. اصل تناسب هم در بردارنده این نکته مهم است که خسارت و تلفات حاصله از حملات نظامی نباید بیشتر از مجموع فایده نظامی آن باشد امری که در حوادث یکسال گذشته کاملا مورد غفلت واقع شده است.
وی تصریح کرد: به طور کلی هدف قرار دادن مناطق مسکونی و غیر نظامی بر مبنای ماده ۲۵ کنوانسیون لاهه و همچنین ماده ۵۳ کنوانسیون چهارم ژنو ممنوع است و اگر آسیب زدن و تخریب اموال خصوصی و دولتی به شکل توجیه ناپذیری در سطح وسیع صورت گیرد بر اساس ماده ۱۳۷ کنوانسیون چهارم ژنو و مفاد اساسنامه دیوان کیفری بین المللی قابل تعقیب است.
آئیدی گفت: طبق آمار سازمان ملل متحد، تا کنون ۲۲ مرکز درمانی و بیمارستان توسط نیروی هوایی اسرائیل مورد بمباران قرار گرفته است که نقش آشکار ماده ۱۸ از کنوانسیون چهارم ژنو است. رژیم اسراییل نه تنها بیمارستان‌ها را هدف قرار می‌دهد، بلکه مانع از رسیدن خدمات پزشکی به آوارگان و مجروحان فلسطینی است که بر حسب ماده ۷۰ پروتکل ۱۹۷۷ خلاف اصل بی طرفی پزشکی در مواقع جنگی است.
نقض حقوق کودکان و زنان
وی عنوان کرد: از جمله مهم ترین حقوق برای کودکان حق تحصیل، حق بقا رشد و حق حیات است. حق حیات برای کودک در ماده شش کنوانسیون حقوق کودک، ماده شش میثاق کودک، ماده دو اعلامیه اسلامی حقوق بشر و ماده شش میثاق حقوق مدنی و سیاسی مورد توجه قرار گرفته است. حق تحصیل نیز در مواد ۲۸ و ۲۹ کنوانسیون حقوق کودک و همچنین میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی مورد اشاره قرار گرفته است که در یکسال گذشته به دفعات و طرق گوناگون مورد بی توجهی قرار گرفته است.
پژوهشگر حقوق افزود: بمباران مدارس و جنایت علیه کودکان فلسطینی اساسا نقض مسلم قواعد بین‌المللی تصریح شده است. در اعلامیه جهانی حقوق بشر، پیمان حقوق کودک و اعلامیه حمایت از زنان و کودکان در مواقع جنگی و اضطراری است. ماده یک اعلامیه حمایت از زنان و کودکان در مواقع جنگی و اضطراری، نیز به طور خاص این موضوع را مورد اشاره قرار داده و چنین مقرر می‌نماید:«حمله و بمباران جمعیت غیر نظامی، تحمیل درد و رنج نامعلوم و بی حساب (Incalculable suffering) به ویژه نسبت به زنان و کودکان که جزء اقشار بسیار آسیب پذیرند، باید ممنوع شود و چنین اقداماتی باید محکوم گردند.»
کوچ اجباری
استاد دانشگاه گفت: مورد نگران کننده مهم بعدی کوچاندن اجباری مردم فلسطین از شمال غزه به جنوب آن توسط رژیم آشغالگر اسراییل است. این اقدام نابخردانه بر اساس ماده ۸ اساسنامه دیوان کیفری بین المللی و قاعده شماره ۱۲۹ حقوق بین الملل بشردوستانه عرفی و ایضا ماده ۲۹ کنوانسیون چهارم ژنو ممنوع و می‌تواند از مصادیق جنایت علیه بشریت محسوب گردد. به نظر می‌رسد انجام این عمل مجرمانه عمل حکومتی، هدفمند و با برنامه‌ریزی های خاص صورت‌گرفته است. و عملیات ۷ اکتبر علی‌الظاهر بهانه‌ای است که به وسیله آن اهداف نامشروع سیاسی از جمله کوچاندن مردم در آن مستتر است.
وی اضافه کرد: رژیم اشغالگر صهیونیستی به بهانه اتفاق ۷ اکتبر از انجام هر جنایتی پرهیز نکرده و نشان داده است این اتفاقات را در سپهر سیاسی آینده کشور خود تعبیر می‌کند. این رژیم جنایت علیه بشریت را شرط حیات سیاسی خود می‌داند و ابایی ندارد که هزینه‌های آن را نیز بپردازد. درا این میان حقوق بشر بزرگ‌ترین قربانی سیاست‌های خصمانه رژیم صهیونیستی است و این کشور بی‌توجه به تمام واکنش های جهانی و جنبش‌های اجتماعی در مخالفت با جنگ چنان ماشین کشتار خود را در قتل‌عام آدمیان و تخریب خانه‌ها و شهرها ادامه می‌دهد که گویی هیچ صدایی برخاسته از عدالت وجود ندارد.
آئیدی یادآور شد: عقلانیت جهانی برای پاسداری از آرمان‌های حقوق بشر می‌بایستی بر تلاش‌های خود جهت توقف ظلم و ستم بی‌سابقه به افراد بی‌گناه بیفزاید و بی‌توجهی به این امر تحت هیچ شرایطی قابل قبول و منطقی نیست. امید است شاهد تحقق آمال و هدف‌های متعالی حقوق بشر باشیم.
انتهای پیام