به گزارش اقتصادنیوز، با این حال، پس زمینه‌ای واقعی برای فرض تغییر چشمگیر کاملاً محدود است. بسیاری از مردم دوره اول ریاست جمهوری دونالد ترامپ و گرم شدن فرضی روابط روسیه با آمریکا در آن بازه زمانی را به یاد می‌آورند؛ اگرچه در واقعیت، وضعیت کاملاً متفاوت بود. خلاف تصور رایج که ترامپ با مسکو هم‌صدایی می‌کرد، دولت او موضع سختی را علیه روسیه اتخاذ و طیف وسیعی از تحریم‌ها را اعمال کرد که حتی شدیدتر از تحریم‌های اسلافش بود. این تحریم‌ها بر بخش‌های مختلف از حوزه‌های مالی و انرژی گرفته تا فناوری‌های دفاعی تأثیر گذاشت.
این نشریه در ادامه آورد، این باور عمومی مبنی بر تمایل ترامپ به مسکو فاقد مبنای اساسی است. در عوض، سیاست‌های رئیس‌جمهوری جدید آمریکا با هدف مهار منافع روسیه و تضعیف نفوذ اقتصادی و سیاسی این کشور در صحنه جهانی تبیین شد. علاوه بر این، حلقه ترامپ به‌طور فعال ابتکارات تحریمی جدید را پیش می‌برد. بنابراین، این ایده که ترامپ یا هر رهبر آینده دیگر آمریکا امتیازاتی به روسیه خواهد داد، ریشه در افسانه دارد تا واقعیت. وقتی دونالد ترامپ از قصد خود برای پایان سریع درگیری‌ها در اوکراین گفت، به این معنی نیست که او آماده است تا با ارائه شرایط مطلوب به روسیه، تنش‌ها را متوقف کند. در عوض، احتمالاً قرار است نسخه‌ای آمریکایی در باب مناقشه لحاظ کند؛ نسخه‌ای که در قابش به جای منافع روسیه، منافع ایالات متحده در اولویت قرار گرفته است. بنابراین، موضع‌گیری‌های ترامپ در مورد پایان بالقوه درگیری اوکراین نباید به عنوان منادی بهبود روابط تلقی شود. رویکرد رئیس‌جمهوری جدید به احتمال زیاد اولتیماتومی از سوی رهبری آمریکا قلمداد می‌شود، موضعی‌که روسای دیگر نیز در صورت پیروزی بدان متوسل می‌شدند. با این حال، به نظر می‌رسد ترامپ به دنبال یافتن فصل مشترک جهت پایان دادن به مناقشه اوکراین برای تحقق صلح نیست؛ او صرفا منافع ایالات متحده را در اولویت قرار داده است.
مشروح این گزارش را در اقتصادنیوز با تیتر «نقشه ترامپ برای تهران و مسکو/ ساکن جدید کاخ سفید زمینه‌ساز شکاف میان ایران و روسیه می‌شود؟» بخوانید.