به گزارش صراط به نقل از فارس ،  «انتظار داری من هم مثل تو با این فوق‌لیسانس و جبروتی که دارم صبح تا شب کلوچه بسته‌بندی کنم و آخر ماه هم 12 تومان حقوق بگیرم؟!»؛ این جمله را پویا به مهدی می‌گوید.او ادامه می‌دهد: اگر قرار است مدیرعامل یا مهندس یک شرکت دولتی نباشم، ترجیح می‌دهم دلار یا بیت‌کوین خریدوفروش کنم. اصلاً بنگاه می‌زنم؛ به قول بقیه بهتر از کارگری برای این‌وآن است؛ راستش من جای تو بودم لااقل یک دعوای زرگری راه می‌انداختم و از کارخانه اخراج می‌شدم!شاید پویا راست می‌گفت؛ با این حقوقی که شرکت به جعفر می‌داد، ۱۰۰ سال هم کار می‌کرد نمی‌توانست یک آپارتمان کوچک برای خودش بخرد و سروسامان بگیرد؛ از سرکار هم که بر می‌گشت نای ایستادن نداشت.محاوره بالا که بخشی از گفت‌وگوی دو جوان است شاید خلاصه آن چیزی است که صنعت و اشتغال جامعه را به‌شدت مبتلا کرده و باعث شده ازیک‌طرف بیکاری جولان دهد و از طرف دیگر کمبود شدید نیروی کار، صنایع استان را بیازارد.

نبود نیروی کار و بیکاری!

اما این وضعیت پارادوکس نبود نیروی کار و معضل بیکاری را یک استاد اقتصاد بهتر توضیح می‌دهد؛ او به خبرنگار فارس می‌گوید: در بخش کارگری با کمبود نیرو مواجه هستیم اما موضوع بیکاری بیشتر در بین جوانان تحصیل‌کرده است که فعالیت در محیط‌های کارگری با دستمزد اندک را بر نمی‌تابند.محمد کلامی با اعلام اینکه در تابستان 1403 نرخ بیکاری کشور 7.5 درصد بود که بخش عمده آن فارغ‌التحصیلان دانشگاهی بودند، تصریح می‌کند: این افراد تحصیل‌کرده به دنبال شغل متناسب با تحصیلات، رشته تحصیلی و جایگاه خودشان هستند و برای کارگری علاقه نشان نمی‌دهند.عضو هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز ادامه می‌دهد: بخشی از بیکاری جامعه ما هم ساختاری است. یعنی نیروی کار ما بیکار است ولی مهارت لازم را هم برای کارکردن ندارد. در نتیجه نمی‌تواند لااقل به‌سرعت در مراکز تولیدی، تجاری و خدماتی جذب شود. باید ابتدا آموزش ببیند و سپس وارد بازار کار شود و در مراحل آموزش بیکار محسوب می‌شود.وی با بیان اینکه باید در واحدهای اقتصادی حقوق مادی و معنوی نیروی کار به‌قدری باشد که رغبت در واحدها را افزایش دهد اما در کل در فضای استان آذربایجان شرقی اغلب مایل به خوداشتغالی هستند، می‌افزاید: قطعاً کشوری که به سمت کمبود نیروی کار می‌رود باید به شیوه خود و تجدید از روش کاربری به روش سرمایه‌بر سوق یابد تا نیاز نیروی کار در واحدهای تولیدی کاهش یابد. معاون اسبق هماهنگی امور اقتصادی استانداری آذربایجان‌شرقی یادآور می‌شود: در سال ۱۴۰۲ میزان تعهد استان در ایجاد اشتغال ۴۷ هزار و ۱۶۵ مورد بوده که از این میزان ۴۱ هزار و ۵۸۰ مورد در سامانه رصد اشتغال کشور ثبت شده است.

 

وقتی تحصیلکرده‌های بی‌مهارت روانه بازار کار می‌شوند!

فعالان صنعت استان آذربایجان‌شرقی همواره به دنبال نیروی کار ماهر با سابقه چند ساله هستند. برخی صنایع نیروی کار ساده و بدون مهارت را استخدام نمی‌کنند، چراکه فرصت و امکانات پرورش نیروی ماهر را ندارند. البته این نوع صنایع که به دنبال نیروی کار سلیقه‌ای و گزیده باشند، چندان زیاد نیستند.در مقابل این صنایع که متعلق به بخش خصوصی هستند؛ در مجتمع‌های بزرگ مثل پتروشیمی، پالایشگاه و غیره نفری که از ابتدا جذب می‌شود پله‌های ترقی را به سرعت در حقوق و مزایا طی می‌کند چرا که به منابع فراوان طبیعی ثروت کشور وصل هستند. این توضیحات را نایب رئیس اسبق اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تبریز می‌دهد و به خبرنگار فارس در تبریز می‌گوید: وقتی کارگران شرایط صنایع را می‌بینند وسوسه می‌شوند در مجتمع‌های بزرگ استخدام شوند و مراحل ترقی را زودتر طی کنند.