تیم ملی اگرچه با برتری ۳ بر ۲ مقابل قرقیزستان گام مهمی را برای صعود به جام‌جهانی ۲۰۲۶ برداشت، اما عملکرد پرنوسان این تیم به مانند دیدار‌های قبلی (از زمانی که قلعه‌نویی هدایت تیم ملی را عهده‌دار شده است) در این دیدار هم تداوم پیدا کرده و ضعف در ساختار دفاعی و خط دفاعی به‌خاطر نداشتن تمرکز و ذهنیت لازم باعث شد تا یک برد ناپلئونی دیگر مقابل حریفی نه‌چندان مطرح نصیب قلعه‌نویی و شاگردانش شود. در فوتبال همیشه نمی‌توان به اعداد و ارقام و آمار اتکا کرد و نگاهی به عملکرد تیم ملی در این دیدار نشان می‌دهد که تیم قلعه‌نویی ایراد‌های مهمی دارد که با حمله به منتقدان در نشست خبری حل نمی‌شود و نیاز به راه‌حل فوتبالی دارد. در ادامه به مرور نکاتی از این مسابقه می‌پردازیم.  

۱- افت در درون دروازه: بیرانوند که معمولاً یکی از نقاط قوت تیم ملی به شمار می‌رود در این بازی ضعیف‌ترین بازیکن زمین بود. خروج‌های اشتباه و واکنش‌های نامطمئن این گلر باعث شد فشار روی خط دفاعی افزایش یابد و اعتمادبه‌نفس تیم کاهش پیدا کند.  

۲- نقاط ضعف خط دفاعی: مدافعان ایران در این دیدار هم مثل دیدار با کره شمالی نتوانستند در لحظات حساس عملکرد مطمئنی داشته باشند. نعمتی در هر دو دیدار به عنوان مدافع میانی تیم ملی را همراهی کرد، اما گل‌های قرقیزستان هم مثل گل‌های کره شمالی نشان‌دهنده ضعف در سازماندهی دفاعی و پوشش‌های فردی بود. تیم ملی برابر حملات قرقیزستان به‌خصوص در نیمه دوم آسیب‌پذیر نشان داد. مدافعان در پوشش‌ها و جلوگیری از ضربات از پشت محوطه اشتباهاتی داشتند که موقعیت‌های خطرناکی ایجاد کرد. اشتباهات فردی و ضعف در هماهنگی بین مدافعان باعث شد قرقیزستان دو گل به ثمر برساند.  

۳- درخشش چپ و راست تیم ملی: گلزنی صالح حردانی و عملکرد خوب او در فاز هجومی از معدود نکات مثبت بازی بود. او بار‌ها توانست با نفوذ‌های خود به خط دفاع قرقیزستان فشار بیاورد. در سوی دیگر میدان میلاد محمدی به جز صحنه تأثیرگذار روی گل اول قرقیز‌ها، در مجموع نمایش خوبی را به ارائه گذاشت.  

۴- تمرکز پایین در دقایق حساس: به‌ویژه پس از زدن گل سوم، بازیکنان تیم ملی بار‌ها اشتباهات ساده‌ای مرتکب شدند که می‌توانست به ضرر تیم ملی تمام شود. بازیکنان ایران در لحظات کلیدی به‌ویژه پس از زدن گل دچار افت تمرکز می‌شوند که این امر می‌تواند منجر به گل‌های بیشتری از سمت حریف شود.  

۵- استراتژی غلط کادرفنی: ترکیب اولیه و مثل همیشه تعویض‌های نسبتاً دیرهنگام بار دیگر انتقاداتی را به همراه داشت. تیم ملی در بسیاری از دقایق نتوانست بازی را کنترل کند. استفاده از استراتژی‌های محافظه‌کارانه و تعویض‌های نه‌چندان مؤثر توسط قلعه‌نویی باعث انتقاد‌هایی شد. در این دیدار هم تصمیمات فنی نتوانست هماهنگی و پویایی لازم را در تیم ایجاد کند!  

۶- عملکرد ضعیف در میانه میدان: خط میانی با حضور نفراتی مانند عزت‌اللهی و کریمی نتوانست وظایف خود را در خلق موقعیت و تخریب حملات حریف به‌خوبی انجام دهد. این ضعف باعث شد قرقیزستان بار‌ها از این منطقه برای ضدحملات استفاده کند. در مقاطع مختلف بازی، ناهماهنگی در خطوط و از دست دادن توپ‌های ساده مشهود بود. به‌ویژه خط میانی که گاهی در انتقال بازی دچار سردرگمی می‌شد.
 
۷- نبود تعادل در مالکیت توپ و ایجاد موقعیت: با وجود برتری در برخی دقایق از لحاظ مالکیت توپ، تیم ملی نتوانست این برتری را به کنترل کامل بازی تبدیل کند. بازیکنان در برخی لحظات بازی با کمبود تمرکز و فشار روانی مواجه بودند که باعث کاهش کیفیت عملکرد تیمی شد.  

۸- ضرورت اصلاح تاکتیکی برای بازی‌های آینده: با وجود کسب سه امتیاز، ضعف‌های ساختاری و تاکتیکی تیم ملی برای مقابله با تیم‌های قوی‌تر باید سریعاً برطرف شود تا روند صعود به جام‌جهانی تضمین شود. به‌طور مثال تیم ملی قرقیزستان با ارسال‌های بلند و استفاده از سرعت مهاجمان، بار‌ها خط دفاع ایران را تحت فشار قرار داد. تیم ملی در این بخش نیاز به تمرینات بیشتری دارد.

۹- کسب سه امتیاز حیاتی: با این پیروزی، ایران موقعیت خود در گروه را بهبود داد و گام بلندی به سمت صعود به جام‌جهانی برداشت. کسب سه امتیاز مهم از این دیدار ایران را در مسیر صعود نگه داشت، اما برای رویارویی با حریفان قوی‌تر نیاز به رفع نقاط ضعف و تغییرات تاکتیکی احساس می‌شود.

۱۰- عملکرد مؤثر طارمی و آزمون: این دو بازیکن همچنان مهره‌های کلیدی خط حمله ایرانند و گل‌های آنها نشان از توانایی فردی بالایشان دارد. با این حال، نبود حمایت کافی از سوی خط میانی، آنها را در برخی دقایق بازی تنها می‌گذارد. البته این بازی نشان داد تیم ملی هنوز در مسیر تکامل قرار دارد و رفع نقاط ضعف در خط دفاع، دروازه‌بانی و میانه میدان حیاتی بوده همچنین به تغییرات جدی در استراتژی و عملکرد بازیکنان نیاز است. تیم ملی ایران برای رویارویی با حریفان قوی‌تر در آینده باید روی نقاط ضعف شناسایی‌شده کار کند و تمرکز بیشتری روی برنامه‌های تاکتیکی داشته باشد. 

البته این بازی نشان داد تیم ملی هنوز در مسیر تکامل قرار دارد و رفع نقاط ضعف در خط دفاع، دروازه‌بانی و میانه میدان حیاتی بوده همچنین به تغییرات جدی در استراتژی و عملکرد بازیکنان نیاز است. تیم ملی ایران برای رویارویی با حریفان قوی‌تر در آینده باید روی نقاط ضعف شناسایی‌شده کار کند و تمرکز بیشتری روی برنامه‌های تاکتیکی داشته باشد.

منبع: فرهیختگان