محمد جعفری متخصص جراحی مغز و اعصاب و ستون فقرات در ارتباط با کمردرد اظهار داشت: بسیاری از افرادی که دچار کمردرد هستند اغلب با درمان‌های ساده قابل بهبودی هستند، ولی برخی از بیماران بدون توجه به توصیه‌های پزشک معالج خود، تقاضای انجام MRI دارند که البته همین امر باعث صرف هزینه‌های زیاد م شود و گاهی خطای تشخیص را بالا می‌برد.
وی تصریح کرد: تصویربرداری MRI یک ابزار قدرتمند تشخیصی است، ولی در عین حال انجام آن برای هر کمردردی می‌تواند به عنوان یک چاقوی دولبه عمل کند و به جای کمک کردن به پزشک باعث تشخیص و درمان اشتباه شود، چراکه MRI می‌تواند ناهنجاری‌های زیادی را در ستون فقرات نشان دهد که می‌تواند هیچ ربطی به منبع درد نداشته باشد.
وی ادامه داد: اگر یک‌صد فرد میانسال، که هیچ شکایتی از درد کمر ندارند را تحت MRI قرار دهند، حدود یک سوم از این افراد احتمال فراوان یافته غیرطبیعی در MRI دارند که می‌تواند شامل بیرون زدگی دیسک، آرتروز مفاصل و ... باشد، درحالی که خود آن‌ها ممکن است تا پایان عمر بدون هیچ درد و مشکلی به طور طبیعى به زندگى خود ادامه دهند.
متخصص جراحی مغز و اعصاب و ستون فقرات اضافه کرد: اگر بیماری با درد کمر را تحت MRI قرار دهیم، به احتمال فراوان می‌توان یافته‌هاى متعددی نظیر بیرون زدگی دیسک و حتی آرتروز را در آن دید که این امر می‌تواند باعث تشخیص اشتباه منبع درد و حتی در برخی موارد اقدام جراحی غیرضروری شود به همین دلیل توصیه می‌شود تا زمانی که پزشک معالج تشخیص نداده، بیماران تقاضای پرتونگاری MRI و یا هر آزمایش غیر ضروری دیگر را نکنند.
وی با بیان اینکه کمردرد‌های خاصی نیازمند MRI هستند، افزود: درد کمری که با علائمی از قبیل کاهش وزن، کاهش اشتها، تب و لرز همراه باشد به طور حتم باید برای تشخیص دقیق‌تر از MRI بهره برد چراکه این درد کمر می‌تواند نشان دهنده عفونت یا تومور باشد، همچنین درد کمری که ۳ تا ۶ ماه طول کشیده و پاسخ مناسب به درمان نداده است و یا درد کمری که با انتشار به اندام‌های تحتانی که به ۴ هفته درمان دارویی و استراحت و فیزیوتراپی پاسخ نداده است باید برای تشخیص بهتر از MRI استفاده کرد.
جعفری خاطرنشان کرد: بر اساس آمار بین المللی حدود ۸۰ درصد افراد در دوران زندگی خود حداقل یک مرتبه به علت کمردرد به پزشک مراجعه کرده‌اند که می‌تواند علت‌هایی نظیر ضایعه ستون فقرات، گرفتگی ماهیچه‌ها و تاندون، رباط‌ها، فاسیا، مفاصل بین مهره‌ای، اعصاب نخاعی، عروق خونی و طناب نخاعی باشد که هر یک شیوه درمانی متفاوتی دارد به همین دلیل تأکید می‌شود در روند درمان، بیماران با تقاضای آزمایش‌های گوناگون فرآیند معالجه را دچار اخلال و طولانی نکنند.