به گزارش "ورزش سه"، فرانسه بدون امباپه در آخرین فیفادی سال 2024 نمره قابل توجهی گرفت و دشان از این آزمون، سربلند و موفق بیرون آمد. این در حالی است که کیلیان امباپه اصلاً در شرایط خوبی نیست و بعد از پیوستن به رئال مادرید، همه چیز برای او تیره و تار شد.
* فاصله واقعیت تا رویا!
بسیاری از اهالی و کارشناسان فوتبال فکر می‌کردند انتقال شماره هفت پی اس جی از پاریس به مادرید، همه را شگفت زده خواهد کرد و هر دو طرف از چنین انتقالی سود زیادی خواهند برد. اما آن چیزی که پیش‌بینی می‌شد، هیچ وقت به واقعیت تبدیل نشد و حالا کار در رئال مادرید به جایی رسیده که اکثر همان کارشناسان، معتقدند امباپه باید روی نیمکت بنشیند و لایق حضور در ترکیب اصلی مادریدی‌ها نیست، چرا که اصلاً در پرس تیمی و اعمال فشار دخالتی ندارد و موقعیت‌های زیادی را برای به ثمر رساندن گل به راحتی از دست می‌دهد.
هواداران روخی بلانکوس هنوز آن شب عجیب ال کلاسیکو را از یاد نبرده‌اند که امباپه چگونه با تله آفسایدگیری شاگردان فلیک، به طور کلی از کار افتاده بود و به تنهایی هشت مرتبه در تله آفساید آبی و اناری‌ها زمین‌گیر شد.
* دیسیپلین و نظم، مهم‌تر از امباپه!
با توجه به همین عملکرد او در این مدت اخیر، دشان تصمیم صحیحی اتخاذ کرد و امباپه را برای این فیفادی به تیم ملی دعوت نکرد. چنین اقدامی از سوی دشان امکان داشت تبعات سنگینی برای او به همراه داشته باشد. هرچند که فرانسه در دیدارهای قبلی گروه خود از چارچوب لیگ ملت‌های اروپا توانسته بود صعود خود را به مرحله حذفی تا حدود زیادی قطعی و مسجل کند اما از هر لحاظ کنار گذاشتن و خط کشیدن بر روی اسم کیلیان امباپه توجهات بسیاری از رسانه‌های اروپایی را به خود جلب کرد و هنوز هم صحبت از مشکلات امباپه در تیم‌های ملی و باشگاهی به قوت خود پابرجاست و رسانه‌ها و مطبوعات فرانسه، امباپه را به سر تیتر اکثر اخبار بدل کرده‌اند.
* فرانسه بدون امباپه: باانگیزه‌تر!
با پایان مرحله گروهی لیگ ملت‌های اروپا برای فرانسه و انجام دو بازی سخت، خروس‌ها عملکرد خوبی از خود نشان دادند و موفق شدند باخت دور رفت مقابل ایتالیا را دقیقا با همان نتیجه، تلافی کنند و به نوعی انتقام بازی رفت را بگیرند. البته برد مقابل ایتالیا در خاک لاجوردی پوشان، طعم و مزه دیگری برای شاگردان دشان داشت.
آنها ایتالیا را بدون امباپه شکست دادند و به وضوح اثبات کردند که اگر دشان به امباپه فرصت و میدان کمتری برای بازی دهد و از او کمتر در جریان بازی استفاده کند، چه بسا که با انگیزه‌تر، با نشاط‌تر و با انرژی مضاعف پا به میدان رقابت می‌گذارند و بدون وابستگی به ستاره یا چهره شاخصی در تیم، به برد برابر بزرگان اروپا و جهان آرام آرام عادت می‌کنند.
* کیلیان؛ مرکز حاشیه و توجه!
در همین یک ماه اخیر، شایعاتی مبنی بر عدم حضور امباپه در تیم ملی فرانسه شنیده شد و انگار برخی بازیکنان از وجود امباپه و آسیب او به شاکله تیم، گلایه‌هایی داشته‌اند. اعتراضاتی همچون اینکه تاکتیک تیم حول محور بازی امباپه چیده و انتخاب می‌شود، گاهی اوقات حرف او برش‌های خاصی در رختکن دارد و علاوه بر بازوبند کاپیتانی، از مرکز توجه بودن لذت دوچندانی در تیم ملی فرانسه می‌برد.
دیدیه دشان هم برای اینکه به چنین شایعات و اخبار بی‌اساسی پایان دهد و به نوعی قدرت‌نمایی کند و نشان دهد که حرف اول و آخر را فقط و فقط او در تیم می‌زند، خط قرمزی بر روی اسم کیلیان امباپه کشید و اتفاقا ثمره چنين جسارتی، کسب یک برد خوب برابر ایتالیای اسپالتی بود.
شاگردان اسپالتی در بازی رفت در پارک دو پرنس، دشان و تیمش را با تحمیل باخت سه بر یک از پای در آوردند و حال خروس‌ها با رقم زدن اولین باخت آتزوری در مرحله گروهی و گرفتن انتقام دیدار رفت، به عنوان تیم اول به مرحله حذفی صعود کردند.
جالب اینجاست که امباپه اصلاً نتوانست در مرحله گروهی این فصل از لیگ ملت‌های اروپا،گلی به ثمر رساند یا پاس گلی ارسال کند و تنها در دو بازی موفق به حضور در زمین شد.
* آغاز دوران افسردگی!
به نقل از بعضی بازیکنان تیم ملی، امباپه از لحاظ روحی و روانی بر هم ریخته و گفته می‌شود او به افسردگی دچار شده است. کاملاً مشخص و آشکار است که امباپه مثل سابق تشنه موفقيت‌های فردی و تیمی نیست و حرکات و سکنات او در طول بازی، این طور وانمود می‌کند که او دیگر انگیزه‌ای برای گلزنی و درخشش ندارد و شاید این افسردگی او را بیشتر از قبل در کیفیت و سبک نمایش بازی دچار نزول و سقوط کند.
در مجموع باید اذعان داشت که امباپه به هیچ وجه شباهتی به فصل گذشته خود در پاریس ندارد و انگار به درون یک برزخی پرتاب شده که هیچ راهی برای نجات خود نمی‌بیند و پیدا نمی‌کند. پیش آمدن چنین وضعیتی برای بازیکنی که تنها بیست و پنج سال سن دارد، عجیب و غریب و بسیار ترسناک است. این وضعیت به طرز عجیبی نشان می‌دهد که امباپه از درون، دچار یک فروپاشی روانی شده و این فروپاشی تاثیر بسزایی در عملکرد او دارد؛ تا حدی که انگار دعوت شدن یا نشدن به تیم ملی، برای او ذره‌ای اهمیت ندارد.
معین احمدوند