به گزارش گروه رسانههای خبرگزاری تسنیم، مهدی بختیاری در یادداشتی نوشت: حزبالله لبنان از همان مقطعی که شکل گرفت، رسانه را به عنوان یک اصل و رکن در ساختار خود تعریف کرد؛ از نشریه «العهد» تا تلویزیون «المنار»؛ رسانه نه یک پیوست برای اقدامات حزبالله بلکه در متن و بطن آن بود.
بعد از جنگ 33 روزه، شبکه 10 اسرائیل در مستندی مفصل فقط به تاثیر المنار به عنوان ارگان رسمی و تلویزیون رسمی حزبالله در آن جنگ و حتی در سالهای قبل از آن پرداخت.
در صحنهای که سربازان اسرائیلی در کمین نیروهای حزبالله لت و پار شده بودند، وقتی بالگرد اسرائیلی برای تخلیه مجروحان و کشتهشدگان به منطقه آمد، دوربین المنار در فاصله چند ده متری آن حضور داشت و همه دقایق را ثبت و ضبط کرد.
کارشناس صهیونیست روی این صحنه توقف کرد و گفت نگاه کنید دوربین حزبالله در وسط میدان است و در نزدیکی نیروهای ماست. حالا فرض کنید رزمنده حزبالله به جای دوربین، آرپیجی داشت.
این «در میدان بودن» جزئی از هویت رسانهای حزبالله است و شهید «محمد عفیف» در این زمینه یک نماد محسوب میشود.
همین چند هفته قبل، وقتی اسرائیل بهشدت ضاحیه بیروت را زیر بمباران سنگین خود داشت، محمد عفیف وسط میدان در روضهالشهیدین نشست خبری برگزار کرد و تا روزی که شهید شد، این «در میدان بودن» را قطع نکرد.
شهید محمد عفیف سخنگوی حزبالله بود اما این عنوان سخنگو نمیتواند عمق و بزرگی کارهای او را نشان دهد.
اگر شهیدان سیدفؤاد شکر، ابراهیم عقیل و علی کرکی فرماندهان نظامی و راهبران عملیاتی حزبالله بودند، محمد عفیف فرمانده رسانهای حزبالله بود که سابقهای به اندازه آنها و شاید بیشتر از برخی دیگر داشت.
وی سال 1983 به حزبالله پیوست، یعنی در زمانی که حزبالله تاسیس شد ولی تا یک سال بعد علنی نشده بود. محمد عفیف از نسل بنیانگذاران حزبالله بود و نقش موثری در تشکیل و قوام این حزب داشت.
10 سال پیش در سال 2014 به عنوان مسؤول رسانهای حزبالله منصوب شد و نقش مهمی در انتقال پیامها و هماهنگیهای رسانهای حزب در سطح داخلی و بینالمللی، بویژه در زمانهای بحرانی و درگیری با رژیم صهیونیستی ایفا کرد.
اگر المنار را اصلیترین رکن رسانهای حزبالله بدانیم، محمد عفیف در مقطعی مدیریت بخش اخبار و برنامههای سیاسی آن را برعهده گرفت و در این مسؤولیت، بر تدوین و اجرای استراتژیهای رسانهای نظارت داشت که هدف اصلی آن تقویت گفتمان حزب و حمایت از مواضع سیاسی آن بود.
اگر مستند المنار ـ که بالاتر به آن اشاره شدـ را دیده باشید، یک جا دوربین اسرائیلی سراغ خانوادههای صهیونیست میرود که در حال رفتن به پناهگاه هستند، از آنها میپرسد چرا به پناهگاه میروید؟ میگویند چون نصرالله گفته میزند و ما به حرف نصرالله بیشتر از مقامات خودمان اعتماد داریم. همان دوربین بعدا ثبت میکند خانوادههای اسرائیلی در خانههایشان تلویزیون المنار را روشن دارند و اخبار را از آن دنبال میکنند.
مرجع بودن رسانه حزبالله و صادق بودن آن، 2 اصل اساسی در حزبالله لبنان بود که هنوز هم به آن پایبند است و در این بین، محمد عفیف، نقشی اساسی در بازوی رسانهای حزبالله داشت.
درِ دفتر سادهای که او در طبقه دوم یکی از ساختمانهای منطقه معوض در بیروت داشت، همیشه بر روی رهبران احزاب مختلف لبنانی، وزرا، نمایندگان، صاحبان روزنامهها و شبکههای تلویزیونی، روزنامهنگاران عرب خارجی و متخصصان رسانه باز بود و بسیاری از صاحبنظران در عرصه رسانه مقاومت، در مکتب شهید عفیف فارغالتحصیل شدند.
روابط نزدیک و سابقه دوستی و همکاری محمد عفیف با آیتالله شهید سیدحسن نصرالله و پیش از آن با شهید سیدعباس موسوی، او را به یکی از کلیدیترین و موثرترین شخصیتهای حزب تبدیل کرد که توانست شبکهای گسترده از ارتباطات رسانهای ایجاد کند.
شهادت محمد عفیف اگر چه ضربهای بزرگ به حزبالله لبنان و جبهه مقاومت خواهد بود اما روندی که او پایهگذاری کرد به گونهای خواهد بود که صدای حزبالله و مقاومت زیر بمبارانهای بیسابقه اسرائیل در بیروت و جنوب لبنان، قطع نخواهد شد. علی حجازی، دبیرکل حزب بعث سوریه در بیروت، پس از شهادت مسؤول رسانهای حزبالله اعلام کرد عفیف پس از شهادت سیدحسن نصرالله به وی گفته بود پس از نصرالله دوست ندارد زنده بماند و دقیقا 50 روز بعد از شهادت دبیرکل حزبالله، به مقتدایش پیوست.
منبع: روزنامه وطن امروز
انتهای پیام/
∎