نورنیوز-گروه سیاسی: دروغ ارسال موشک از سوی ایران به روسیه، چنان در محافل خبری غرب بزرگ و پررنگ شد که سیاستمداران اروپا و آمریکا هم به عمد آن را باور کردند و مدت‌هاست که برمبنای این دروغ بزرگ تصمیم می‌گیرند و اقدام می‌کنند. به نظر می‌رسد باور این دروغ چنان در راستای منافع آن‌هاست که حتی تکذیب آن از سوی رئیس‌جمهور اوکراین هم چندان تفاوتی در اصل موضوع نمی‌کند. اروپا سیاست خصمانه‌ای علیه ایران اتخاذ کرده و در بیراهه‌ای گام گذاشته که نه به نفع این اتحادیه، نه منطقه و نه اوکراین است. تحریم‌ خطوط هواپیمایی و کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران ایستگاه‌هایی از این بیراهه‌ای است که بروکسل تصمیم به عبور از آنها گرفته است. 

بهانه‌جویی موشکی اروپا

اتحادیه اروپا از همان ماه‌های نخست آغاز جنگ در اوکراین، ایران را در کانون اتهام‌زنی‌های خود قرار داد، گاهی مدعی شد که ایران به روسیه پهپاد ارسال کرده و گاهی موشک. زمانی اعلام کرد که تکنسین‌های ایرانی در حال آموزش به روس‌ها برای استفاده از تجهیزات نظامی هستند و گاهی هم  به دروغ بزرگ دایر کردن  کارخانه تولید سلاح و پهپاد از سوی ایران در روسیه متوسل شد. این همه ادعا اما یک سند معتبر برای اثبات نیافت و گرچه تهران در طول این سال‌ها از اوکراین و اروپا خواست یا به اتهام‌زنی‌های خود پایان دهند یا مدارک معتبری جز ادعا ارائه کنند اما هیچ مقام و مسئولی سندی در این زمینه ارائه نکرد. خالی بودن دستان اتهام‌زنندگان به ایران در شهریور سال جاری و همزمان با اوج‌گیری ادعای ارسال موشک، از زبان زلنسکی رئیس‌جمهور اوکراین نیز اذعان شد.

داستان از یک ادعای خبرگزاری رویترز، آغاز شد. این رسانه ادعا کرد که ایران ۴۰۰ موشک بالستیک  به روسیه ارسال کرده است. این دروغ آرام آرام گسترش یافت و با وجود آنکه آمریکا ابتدا آن را تکذیب کرده بود اما به یکباره مبنای تحریم‌های جدید خود علیه برخی شرکت‌ها و افراد ایرانی را این موضوع قرار داد، وزارت بازرگانی آمریکا اعلام کرد که محدودیت‌های جدید صادراتی را بر ۱۲۳ نهاد از جمله ۶۳ نهاد در روسیه، ۴۲ نهاد در چین و ۱۱ نهاد در ایران اعمال کرده است.

مدتی بعد روزنامه وال‌استریت ژورنال مدعی شد که ایران موشک‌های کوتاه‌برد به روسیه ارسال کرده  که این خبر هم مبنای اظهارات تنش زای مقامات کی‌اف و احضار کاردار ایران به وزارت خارجه اوکراین شد. داستان دروغین ارسال موشک با ورود «آنتونی بلینکن» وزیرخارجه آمریکا رسمی‌تر شد و او ضمن تایید دروغ ارسال موشک از سوی ایران، تهران را هم تهدید کرد. دروغ‌پردازی‌های منتشر شده در رسانه‌های غربی به تدریج به باوری خلل‌ناپذیر در اتحادیه اروپا هم تبدیل شد و فرانسه و آلمان و انگلیس تحریم‌هایی علیه جمهوری اسلامی ایران وضع کرده و شرکت هوایی ایران‌ایر را تحریم ودر بیانیه‌ای ایران را محکوم و نمایندگان دیپلماتیک جمهوری اسلامی در کشورهایشان را احضار کردند. ادعای احداث کارخانه تولید پهپاد از سوی ایران در روسیه هم در همین مقطع به صورت جدی از سوی مقامات غربی مطرح و بهانه تحریم‌های تازه علیه شرکت‌های هواپیمایی دیگر ایران یعنی ماهان‌ایر و ساها شد.

همزمان با این خط‌ونشان کشیدن‌ها علیه ایران، ۲۸ اکتبر (۱۱ آبان) زلنسکی در ویدیویی بار دیگر اعتراف کرد که اوکراین همچنان سندی مبنی بر ارسال موشک از سوی ایران به روسیه را در اختیار ندارد و این دادو ستد هنوز انجام نشده است.  زلنسکی شهریور ماه هم به طور ضمنی اعلام کرده بود که موشکی از ایران به روسیه تحویل داده نشده است. بهانه‌های دروغین اوکراین و اروپا و آمریکا در این زمینه را می‌توان از تناقض موجود در گفتار و رفتار اوکراین و غرب دریافت، جایی که رئیس‌جمهور از نبود هیچ دادوستدی میان ایران و روسیه خبر داده اما وزارت خارجه اوکراین، کاردار ایران را به این بهانه احضار کرد. احضاری که پیش و بیش از آنکه ریشه در واقعیت میدانی داشته باشد، در ایران‌ستیزی تحمیل شده از سوی تروییکای اروپا، ریشه دارد. این تناقض آشکار تهران را هم به واکنش واداشت و عباس عراقچی وزیر امورخارجه تصریح کرد که با وجود این اعترافات صریح، تحریم خطوط هوایی ایران و تداوم آن از سوی اتحادیه اروپا طنزآمیز است، آن‌ها باید این اشتباه خود را به سرعت جبران کنند و «هدف قرار دادن مردم عادی ایران بر پایه یک اتهام کاملاً بی‌اساس، کاری غیراخلاقی و اشتباهی آشکار است که باید فوراً جبران شود».

خبرهای تازه اما نشانی از پشیمانی و جبران خطا را روایت نمی‌کنند وعصر امروز به وقت ایران اتحادیه اروپا بزرگترین شرکت مالک کشتی ایران، گروه خطوط کشتیرانی جمهوری اسلامی ایران و مدیران آن را در لیست سیاه قرار داد، همچنین، سه شرکت حمل‌ونقل RF - MG-FLOT، VTS-BROKER و ARAPAX - در فهرست تحریم‌های اتحادیه اروپا از محدودیت‌ها علیه ایران گنجانده شده‌اند. اروپا همچنین یک فرد و ۴ نهاد مرتبط با ایران را تحریم کرد که محمد رضا خیابانی مدیر شرکت کشتیرانی ایران هم جز این تحریم شدگان قرار دارد.

این تحریم‌ها در حالی است که شامگاه گذشته عراقچی در صفحه خود در شبکه ایکس نسبت به احتمال تحریم خطوط کشتیرانی ایران از سوی اتحادیه اروپا هشدار داده و نوشته بود: «رئیس جمهور زلنسکی شخصا تایید کرده که هیچ موشک بالستیک ایرانی به روسیه صادر نشده است، با این حال، اتحادیه اروپا حاضر نمی‌شود به هدف قرار دادن ناعادلانه‌ی مسافران هوایی از طریق تحریم خطوط هواپیمایی ایران پایان دهد- اقدامی که ظاهرا با ادعای واهی تحویل موشک‌های ما به روسیه اتخاذ شده بود.

وی افزود: اکنون اتحادیه اروپا قصد دارد از همان بهانه واهیِ صادرات موشک برای تحریم خطوط کشتیرانی ما استفاده کند. عراقچی با بیان این که هیچ مبنای قانونی، منطقی یا اخلاقی برای هیچ یک از این رفتارها وجود ندارد، گفت: در واقع این رفتارها همان چیزی را باعث می‌شوند که اتحادیه اروپا خواهان جلوگیری از آن است.

رئیس دستگاه دیپلماسی تاکید کرد: آزادی کشتیرانی از اصول بنیادین حقوق دریاها است. وقتی عده‌ای گزینشی آن را به کار می گیرند، تبعات این کوته‌بینی آنها معمولا به خودشان برمی‌گردد. عراقچی پیش از این قاطعانه تاکید کرده بود که ایران موشک بالستیک به روسیه ارسال نکرده است.

انتخاب بیراهه و دلایل آن 

اتحادیه اروپا یکی از دشوارترین برهه‌های سیاسی خود را می‌گذراند. جنگ اوکراین، روی کار آمدن دونالد ترامپ و جنگ غزه سه چالشی است که اروپا به نوعی در آن گرفتار است و در هر سه حوزه هم تنها راه فرار را اتهام‌‌زنی به ایران تشخیص داده است. باتلاقی که ناتو و آمریکا و غرب، اوکراین و زلنسکی را به آن هدایت کردند، اکنون خود آن‌ها را هم گرفتار کرده است. هزینه جنگ هر روز بالا می‌رود بی‌آنکه تاثیری در پیروزی بر روسیه داشته باشد. بار دیگر فصل سرد و زمستان اروپا در راه است و حتی اگر دولت‌های اروپایی بسیار هوشمندانه هم مدیریت کنند بازهم موضوع سوخت و انرژی بحرانی است که بسیاری از سیاستمداران اروپا تمایلی به سخن گفتن درباره آن ندارند. روی کار آمدن رئیس‌جمهور جدید آمریکا، گرچه در ظاهر نباید نگرانی‌ برای قاره سبز ایجاد کند اما نه وقتی که آن رئیس‌جمهور، ترامپ باشد. ترامپی که در چهار سال اول ریاست جمهوری خود، ایده محدودسازی ناتو و متناسب‌سازی هزینه‌های آن و شریک ساختن اروپا در تامین این هزینه‌ها را مطرح کرد و همچنان پیگیر آن است. ترامپی که چندان اروپا را به بازی‌های مختلف اقتصادی و تجاری خود راه نمی‌دهد و با بسیاری از هزینه‌تراشی‌های این اتحادیه مخالف است.

چالش تداوم جنگ در غزه و تعهدی که به رژیم صهیونیستی از سوی این اتحادیه برای تامین سلاح و پول وجود دارد هم از مشکلات مهم دیگری است که اروپا با آن دست به گریبان است.. این تعهد از بعد دیپلماتیک هم با خصومت علیه جمهوری اسلامی ایران تامین می‌شود به گونه‌ای که بسیاری از تحلیلگران، فشارهای تروییکای اروپا علیه ایران را تنها به دلیل آن تعهد به اسرائیل می‌دانند و پیش از این هم وزیر خارجه ایران تاکید کرده بود که این رفتارها به نوعی باج دادن به تل‌آویو در بحبوحه کشتار غیرنظامیان در غزه است.

اروپا در بیراهه‌ای گام گذشته  که نتیجه آن به تعبیر عراقچی همان چیزی است که این اتحادیه مدام مدعی کاهش آن است؛ افزایش تنش در منطقه و جهان. بیراهه انتخاب شده از سوی تروییکا و دیگر کشورهای اروپایی در روزهایی که جهان در انتظار تصمیمات همیشه عجیب تاجر کاخ سفید است، حکم شعله ای را خواهد داشت که به انبار باروت زده می‌شود. تهران بارها از اتحادیه اروپا خواسته  که از این مسیر بیراهه بازگشته و راه دیپلماسی و عقلانیت را انتخاب کند. اروپا اگر به پشتوانه آمریکا خصومت علیه ایران را افزایش داده بهتر می‌داند که این پشتوانه هر لحظه می‌تواند به دلایل بسیاری تهی شده و کنار رود. اتحادیه اروپا اگر دشمنی با ایران را به عنوان استراتژی برای خود در نظر گرفته، باید آگاه باشد که تهران چندان برای پیشبرد این استراتژی میدانی به او نخواهد داد و قرار جمهوری اسلامی بر این است که تقابل را با تقابل و تفاهم را با تفاهم پاسخ دهد. توپ در زمین اروپاست که با تحریم‌های طنزآلود راه بیراهه تقابل را برگزیند یا در مسیر عقلانیت و تعامل گام بردارد. تحریم‌های امروز کشتیرانی ایران نشان می‌دهد که به اروپا به تقابل راغب‌تر است و این آغاز بازی خواهد بود که پایانش قطعا با دولتمردان نشسته در بروکسل نیست.