طرفداری | صحبت‌های امروز امیر قلعه نویی در کنفرانس خبری قبل از دیدار با قرقیزستان که بوی دلخوری می‌داد، علاقه مندان به فوتبال را به مصاحبه ناصر حجازی در تاریخ 26 مهر 1380 با جهان فوتبال برد.
تیم ملی کشورمان که در تلاش برای رسیدن به جام جهانی 2002 بود با واکنش‌های متفاوت کارشناسان روبه‌رو شد و آن روزها ناصر حجازی که جزو مخالفین بلاژویچ بود، مصاحبه جالبی انجام داد. حجازی در روزهایی که شایعه حضور اصغر شرفی در استقلال به وجود آمده بود گفت:
استقلال را باید استقلالی‌ها اداره کنند و کسی که تیمش را به دسته دوم برده در اندازه‌های هدایت این تیم نیست.
حجاری درباره‌ی مصاحبه‌های حمایتی که کنایه‌ای به شرفی داشت از تیم ملی گفت:
من با مجیزگویی مخالفم. اگر کار خوبی صورت بگیرد، البته باید از آن حمایت کرد و آن را مورد تایید قرار داد. ولی وقتی تعریف و تمجیدها بوی دیگری دارد چه باید گفت!
مصاحبه ناصر حجازی با روزنامه جهان فوتبال
آیا حمایت از تیم ملی می‌تواند باعث به وجود آمدن اعتراض از سوی شما باشد؟
من به حمایت از تیم ملی اعتراض ندارم. اعتراض من از این جهت است که متاسفانه بسیاری از اهالی فوتبال در این کشور مربی خارجی و بیگانه را به مربیان داخلی ترجیح می‌دهند و نکات مثبت مربی ایرانی را در نظر نمی‌آورند. چطور وقتی ناصر حجازی در استقلال امیر قلعه نویی و صادق ورمزیار را کنار گذاشت با بازیکن سالاری مبارزه نکرد ولی حالا کنار گذاشتن خداداد عزیزی مبارزه با بازیکن سالاری محسوب می‌شود. در ثانی مگر در دوره کار همه مربیان ایرانی بازیکن سالاری بر تیم حاکم بوده است؟
حجازی بخش پایانی مصاحبه‌اش را اینگونه ادامه داد:
سرمربی ایرانی همیشه شکسته است. حالا خودمان هم می‌آییم و میزنیم توی سر خودمان! البته این را بگویم که من عاشق تیم ملی نیستم، مرا در اوج جوانی و آمادگی از تیم ملی کنار گذاشتند، بله من کینه‌ای شده‌ام. چون خدمت کردم ولی کسی قدر آن را ندانست. اگر من مربی تیم ملی بودم و رحمان رضایی را به طور ثابت بازی می‌دادم روزگار مرا سیاه می‌کردید.