علیرضا رزاقی عضو هیئت علمی علوم پزشکی قزوین در گفت‌وگو با خبرنگار مهر، در رابطه با آمار تصادفات جاده‌ای گفت: به طور سالانه حدود ۲۰ هزار نفر را در تصادفات جاده‌ای از دست می‌دهیم. این آمار در سال ۱۳۹۵ حدود ۱۵ هزار نفر بوده که امروزه به ۲۰ هزار نفر رسیده است.
رزاقی ادامه داد: وقتی حوادث ترافیکی با حوادث دیگری اعم از حوادث طبیعی مقایسه می‌شوند، آمارها کاملاً متفاوت خواهد بود اما اگر بخواهیم به‌طورکلی بیان کنیم حوادث ترافیکی نسبت به حوادث سوختگی، غرق‌شدگی، سقوط و بلایای طبیعی همیشه برجسته‌تر بوده است.
وی مطرح کرد: از طرفی بار مالی و فوتی حوادث ترافیکی در مقایسه با حوادث دیگر بیشتر است.
عضو هیئت علمی علوم پزشکی قزوین گفت: عمده حوادث ترافیکی ما، در بین جوانان رخ می‌دهد که از این آمار ۷۰ درصد را مردان جامعه تشکیل داده است. این آمار از چند نظر حائز اهمیت قرار می‌گیرد.
وی اظهار داشت: زمانی که نیروی جوان تشکیل خانواده می‌دهد و سرکار می‌رود و دقیقاً زمانی که این نیرو به ثمر می‌رسد، در حوادث ترافیکی ممکن است ازبین برود. در این حادثه بیشتر از همه خانواده‌های افراد بی‌سرپرست می‌شوند و این بدون سرپرست شدن برای این قبیل خانواده‌ها تبعات اقتصادی زیادی دارد.
رزاقی اعلام کرد: امروزه کشور بر روی جوان بودن جامعه تاکید دارد و تا زمانی که در حوادث ترافیکی تعداد قابل توجهی از جمعیت جوان را از دست دهیم، این خود باعث می‌شود مانعی برای رشد جمعیت باشد.
وی مطرح کرد: در حوادث ترافیکی ما نخبگان خود را ممکن است از دست بدهیم.
ایمنی جاده‌ها اصلی مهم است
متخصص حوادث ترافیکی گفت: حوادث ترافیکی جزو وقایع سلامت عمومی جامعه است اما این واقعه در جامعه یکی از پیچیده‌ترین مباحث به شمارمی‌رود.
وی ادامه داد: در بحث حوادث یک عامل و یک سازمان کارساز نیست. سه عامل اصلی در بحث حوادث ترافیکی مورد ارزیابی قرار می‌گیرند.
رزاقی افزود: عامل اول بحث ایمن‌سازی سلامت انسان اعم از سلامت در رفتار، سلامت در روان، سلامت در جسم و آگاهی و دانش انسان معیار است، عامل دوم ایمن‌سازی وسایل نقلیه است و عامل سوم بحث ایمن‌سازی جاده است.
متخصص اپیدمیولوژی ادامه داد: زمانی که ما راجع به هر یک از این سه عامل اصلی و مهم صحبت می‌کنیم، بحث ایمنی جاده از بقیه عوامل بسیار مهم‌تر است. ایمنی جاده در کشورهای پیشرفته این‌گونه است که حتی وسایل نقلیه نیز از درجه ایمنی برخوردار هستند.
وی مطرح کرد: زمانی که وسیله نقلیه وارد جاده می‌شود جاده یک شناسنامه دارد که ایمنی آن اعم از دو بانده و تک بانده بودن جاده و چند کیلومتر بودن آن در مشخص است. در کشور ما این ایمنی به صورت پیشرفته لحاظ نشده است. از طرفی کیفیت جاده‌های ما نیز مطلوب نیست.
عضو هیئت علمی علوم پزشکی گفت: در بحث جاده‌ها، کشور ما به عرض و طول جاده، نوع آسفالت، موانع و پستی بلندی در جاده و یا حاشیه راه جاده و گاردریل اهمیت چندانی داده نشده است. به طور کلی هر یک از این سه عامل در حوادث ترافیکی زمانی که منجر به تصادف می‌شوند سهم متفاوتی در به‌وجود آوردن خسارت دارند. در یک تصادف ممکن است سهم ایمن نبودن جاده بیشتر موجب تصادف شده باشد و گاهی ایمنی وسیله نقلیه باعث این حادثه می‌شود.
وی اظهار داشت: دنیا از این سه مورد، به صورت سیستماتیک استفاده می‌کند. یعنی یک گزاره‌ای برای آن‌ها وجود دارد که می‌گوید انسان موجودی است که ممکن است خطا کند و در پی پذیرفتن این گزاره، اگر انسانی دچار خطا شود ابتدا وسیله نقلیه فرد، خطا را شناسایی می‌کند و این شناسایی مانع از رانندگی شده و تا حد زیادی حادثه تصادفی را کاهش می‌دهد.
متخصص حوادث ترافیکی ادامه داد: گام دوم جاده است. اگر در جاده راننده دچار انحراف شود، جاده باید دارای استاندارهایی باشد تا بتواند راننده را آگاه کند. جاده باید علائمی اعم از شیارها، بخشندگی جاده (یک فضای اضافه شده به جاده است) را دارا باشد.
رزاقی خاطر نشان کرد: بحث آگاهی انسان، ایمنی وسایل نقلیه و ایمنی جاده، سه موردی است که در کنار هم ما را به یک نتیجه مطلوب می‌رساند، یعنی نمی‌توان فقط به بخش جاده پرداخت. هرچند که هرکدام سهم به خصوصی دارند اما در کنار یکدیگر می‌توانند از حوادث ترافیکی جلوگیری کنند.