به گزارش خبرنگار علم و فناوری خبرگزاری برنا، مطالعات اخیر نشان می‌دهد استفاده از فناوری‌های نوین مانند شبکه‌های اجتماعی، پیام‌رسان‌های متنی و تماشای مداوم محتوا، به شکل‌گیری احساس تنهایی در میان کاربران کمک کرده است. این یافته‌ها به ویژه در تحقیقاتی که بر نوجوانان متمرکز است، برجسته شده‌اند.
در یکی از این پژوهش‌ها، لورا مارسیانو، محقق دانشگاه هاروارد، طی تابستان گذشته ۵۰۰ نوجوان را مورد بررسی قرار داد. این افراد سه بار در روز به سوالاتی درباره تعاملات اجتماعی خود پاسخ دادند. بیش از ۵۰ درصد از آن‌ها گزارش دادند که طی یک ساعت گذشته با هیچ فردی، چه به‌صورت آنلاین و چه حضوری، ارتباطی نداشته‌اند.
این آمار در حالی ارائه شد که نوجوانان زمان زیادی را در شبکه‌های اجتماعی سپری می‌کردند، اما به‌طور واقعی اجتماعی نمی‌شدند. یافته‌های مشابه نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها در مقایسه با ۲۰ سال گذشته، زمان بیش‌تری را به تنهایی می‌گذرانند و ارتباطات اجتماعی کم‌تری دارند.
عوامل موثر بر تنهایی در عصر دیجیتال
طبق مطالعات، سه رفتار کلیدی مرتبط با فناوری می‌تواند به احساس تنهایی دامن بزند به شرح زیر است:
مقایسه اجتماعی در شبکه‌های اجتماعی
بسیاری از کاربران با مشاهده زندگی ایده‌آل و فیلترشده دیگران احساس می‌کنند از آن‌ها عقب مانده‌اند.
استفاده از پیام‌رسان‌های متنی به جای تماس‌های تلفنی
اتکای بیش از حد به پیام‌های متنی می‌تواند مانع از ارتباطات عمیق و صمیمی شود.
تماشای مداوم محتوای دیجیتال
افرادی که برای رفع احساسات منفی به تماشای مداوم محتوا روی می‌آورند، اغلب دچار مشکلات جسمی و روانی بیش‌تری می‌شوند.
کارشناسان توصیه می‌کنند برای کاهش اثرات منفی فناوری از مقایسه‌های منفی در شبکه‌های اجتماعی پرهیز شود، از ابزار‌هایی استفاده شود که تعاملات مثبت‌تر را در اولویت قرار دهند، مانند برقراری تماس صوتی یا ویدئویی و همچنین محدودیت‌هایی برای تماشای محتوا در نظر گرفته شود.
با تحول مداوم فناوری و کاربران آن، رابطه میان تکنولوژی و تنهایی نیز تغییر خواهد کرد. امیلی واینستین، محقق در حوزه رفتار دیجیتال نوجوانان، هشدار داده که ظهور ابزار‌های هوش‌مصنوعی مولد می‌تواند این مسئله را پیچیده‌تر کند.
ویویک مورتی، جراح کل آمریکا، تنهایی را یک اپیدمی اجتماعی دانسته و بر اهمیت تعاملات واقعی تأکید می‌کند. وی در سخنی از یک دانشجوی دانشگاه واشنگتن نقل می‌کند: «فرهنگ ما دیگر به صحبت کردن و تعامل عادت ندارد. حتی گفتن سلام ممکن است برای دیگران مزاحمت تلقی شود.»
این تغییرات زنگ خطری است برای بازتعریف تعاملات اجتماعی در عصر دیجیتال.
انتهای پیام/