«باید توجه داشت که مربیان خارجی معجزه نمی‌کنند، هرچند که نمی‌توان توانایی مربیان خارجی را نادیده گرفت. البته نباید این موضوع را شرطی کنیم و نباید روی مربی خارجی متمرکز شویم، چون با مشکل مواجه خواهیم شد.» این پاسخ محمود خسروی‌وفا، رئیس کمیته ملی المپیک به مسئولان فدراسیون دوومیدانی برای جذب مربی خارجی است. 
در اینکه باید روی سرمایه‌ها و دانش مربیان داخلی تمرکز کرد و آنها را دست‌کم نگرفت، هیچ شکی نیست. حتی این اظهارنظر خسروی‌وفا که مربی خارجی معجزه نمی‌کند را هم باید جدی گرفت و تأیید کرد، اما هیچ‌کدام از اینها نمی‌تواند و نباید روی ارتباط با دنیای حرفه‌ای ورزش و بهره‌گیری از دانش روزافزون ورزش جهان خط بکشد. رئیس کمیته ملی المپیک حتماً به این موضوع واقف است که برای پیشرفت ورزش و به‌خصوص رشته‌های المپیکی و مدال آوری نظیر دوومیدانی باید از علم روز ورزش دنیا بهره برد و این امر محقق نمی‌شود مگر اینکه بتوانیم با تکیه بر دانش مربیان کارآزموده و با دانش خارجی، آن‌هم به‌صورت مدرس، مربیانی تربیت کنیم که بتوانند تیم‌های ملی و باشگاهی‌مان را در رشته‌های مختلف به درستی هدایت کنند. خسروی‌وفا درست می‌گوید، مربی خارجی برای ما معجزه نمی‌کند، ولی این مسئله کاملاً به نوع استفاده ما از دانش و تجربیات مربیان خارجی بستگی دارد. اینکه آنها را صرفاً برای کسب چند نتیجه در چند رویداد به خدمت بگیریم در نهایت به همین موضوعی که رئیس کمیته ملی المپیک به آن اشاره داشته ختم می‌شود، یعنی معجزه‌ای رخ نمی‌دهد و‌ای بسا که ثمر‌هایی جز شکست هم نداشته باشد، اما اگر با برنامه‌ریزی در خصوص استخدام مربیان خارجی پیش برویم، قطعاً داستان متفاوت خواهد شد و شاهد به‌وقوع پیوستن معجزه هم خواهیم بود. 
سال‌هاست که این مسئله عنوان می‌شود در استخدام مربی خارجی باید سطح فنی او و کارنامه‌اش لحاظ شود؛ اینکه او به کار ورزش ما نمی‌آید و اصولاً می‌تواند چیزی به داشته‌های قبلی ما اضافه کند یا نه، ولی حتی همین بدیهی‌ترین اصل هم در بیشتر موارد رعایت نمی‌شود تا شاهد حضور برخی مربیان بی‌کیفیت و بی‌دانش خارجی به اسم مربیان تأثیرگذار در ورزش کشور باشیم. در مرحله بعدی باید توجه داشته باشیم که مربی بادانش نباید صرفاً برای کسب نتیجه به ورزش ایران پا بگذارد و این ما هستیم که باید از دانش او برای رشد و توسعه استعداد‌های ورزشمان استفاده کنیم، چه در امر ورزشکارپروری و چه در راه مربی‌سازی، ولی باز جای افسوس است که مربیان خارجی تنها برای کسب چند نتیجه زودگذر پا به ورزش ایران می‌گذارند و تنها هزینه‌های گزاف به ورزش تحمیل می‌کنند و ما بدون اینکه بتوانیم از دانش آنها برای استعدادیابی و آینده‌نگری استفاده کنیم، مجبور به پرداخت میلیارد‌ها تومان پول بیت‌المال می‌شویم. خسروی‌وفا درست می‌گوید، مربی خارجی معجزه نمی‌کند، چون ما بلد نیستیم و یاد نگرفتیم که چگونه باید از دانش یک مربی کاربلد خارجی استفاده کنیم، والا ورزش جهان این روز‌ها شاهد آن است که مربیان کشور‌های مختلف چگونه در بالاترین سطح ورزش جهان برای تیم‌های ملی و باشگاهی کشور‌های دیگر کار می‌کنند و ثمره آن را هم می‌بینند، ولی همین مربیان نمی‌توانند برای ما معجزه کنند.