محمد مهاجری معتقد است که برند پزشکیان با برند دولت پزشکیان یکی نیست. 

به گزارش ایران، بخش‌هایی از یادداشت او را در ادامه می‌خوانید؛ 

پزشکیان آنگاه که نماینده مجلس و سپس نامزد ریاست جمهوری است یک گونه حرف می‌زند و هنگامی که به پاستور می‌رسد، به اقتضای زمان و موقعیت به گونه‌ای دیگر عمل می‌کند. پزشکیان به لحاظ منش فکری، اصطلاحاً یک عدالتخواه است.

از نظر اخلاقی هم شبیه سیاستمداران عرفی نیست، مثلاً اینکه اصلاً با دروغ میانه‌ای ندارد. زیر و رو هم ندارد. نهان و پنهان هم ندارد. اصولی را رعایت می‌کند که به واسطه زندگی کردن با نهج البلاغه آموخته است. وقتی وارد سیاست و دولت می‌شود، می‌خواهد همان باشد که قبلاً بوده، اما دنیای واقعی سیاست با بسیاری از بن مایه‌های فکری‌اش انطباق ندارد و به همین دلیل دچار پارادوکس - و حتی تناقض_ می‌شود.

اینکه تئوری «وفاق» او در عالم سیاست جا نمی‌افتد یا مورد مخالفت قرار می‌گیرد تقصیر او نیست. مشکل از دنیای سیاست و مهم‌تر از آن سیاست پیشگانی برمی خیزد که سیاست را مقوله‌ای منهای اخلاق و عدالت می‌فهمند.

می‌توان گفت پزشکیان 100 روز نخست زندگی ریاست جمهوری‌اش را همچنان با آرمان‌های خود زندگی کرده و از این جهت قرین توفیق است. اما تفکر او به طور کامل در دولتش رعایت نشده است. به عبارت دیگر، برند پزشکیان با برند دولت پزشکیان، یکی نیست.