به گزارش سلامت نیوز به نقل از وبدا،قتل دکتر مسعود داوودی، پزشک متخصص قلب در یاسوج، در شرایطی رخ داد که جزئیات این حادثه، عمق بحران امنیتی برای کادر درمان در مناطق مختلف کشور را بیش از پیش نمایان میکند. این پزشک که چند سالی بود در این شهر خدمت میکرد، پس از انجام اقدامات درمانی برای یک بیمار دچار سکته قلبی، هدف انتقام قرار گرفت. قاتل که پیش از این، برادر خود را در بیمارستان از دست داده بود، پس از قتل دکتر داوودی، نه تنها از ارتکاب جنایت خود عکس گرفت بلکه این عکسها را در فضای مجازی منتشر کرد و از انتقامجویی صحبت کرد.
مشکلات اجتماعی و قومیتی، زمینهساز خشونت علیه پزشکان
دکتر سید محمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی، در گفتگو با رسانهها به ابعاد مختلف این حادثه و دلایل بروز چنین خشونتی پرداخت. به گفته وی، قتل دکتر داوودی در حقیقت نتیجهای از فضای قومیتی و مشکلات اجتماعی در برخی مناطق است که در آن، پزشکان به طور ناعادلانهای مقصر شناخته میشوند. در این مورد خاص، برادر قاتل دو سال قبل به دلیل سکته قلبی در بیمارستان فوت کرده بود، اما تلاشهای کادر درمان برای نجات جان او ناکام مانده بود. پس از این حادثه، شکایتهایی از طرف خانواده بیمار ثبت شده بود، اما به دلیل فضای قومیتی حاکم در آن منطقه، پزشکان در این حوادث اغلب مقصر شناخته میشوند تا از بروز خشونتهای بیشتر جلوگیری شود.
دکتر میرخانی افزود: "در برخی مناطق که فضای طایفهای و قومیتی حاکم است، کادر درمان به راحتی به عنوان مقصر در حوادث پزشکی شناخته میشود و این امر میتواند زمینهساز خشونتهای بیشتر علیه پزشکان و کادر درمان شود."
تأثیر فضای رسانهای و اطلاعات نادرست
یکی از نکات دیگری که دکتر میرخانی به آن اشاره کرد، تأثیر منفی برخی رسانهها در اینگونه وقایع بود. وی توضیح داد که یکی از جراید محلی استان کهگیلویه و بویراحمد، گزارشی از فوت برادر قاتل منتشر کرده بود که در آن اطلاعات نادرست و بدون دقت به حوادث پزشکی و نحوه درمان بیمار ارائه شده بود. این گزارش، به گفته وی، در تشویش اذهان عمومی و تحریک خانواده قاتل به اقدامات خشونتآمیز مؤثر بوده است. انتشار این گزارشها نه تنها به ایجاد خشونت کمک کرده، بلکه موجب گمراهی افراد ناآگاه از شرایط واقعی درمان و روند پزشکی شده است.
ناامنی، تهدیدی برای سلامت عمومی
دکتر میرخانی تأکید کرد که ناامنی برای کادر درمان نه تنها به خود پزشکان آسیب میزند، بلکه این امر میتواند سلامت عمومی مردم را نیز تحت تأثیر قرار دهد. "پزشکان و کادر درمان، افراد مسلح و نظامی نیستند. آنها با روپوش سفید و گوشی پزشکی خود وارد میدان میشوند و در برابر تهدیدات، کاملاً آسیبپذیرند. در چنین شرایطی، این افراد نمیتوانند به درستی به وظایف حرفهای خود عمل کنند، چرا که همواره در ترس از تهدیدهای جانی و امنیتی به سر میبرند."
وی همچنین به پدیدهای دیگر که در برخی مناطق کشور به چشم میخورد، اشاره کرد: "در برخی شهرها، پزشکان به دلیل درخواستهای نادرست یا غیرعلمی از سوی بیماران و خانوادههای آنها، ممکن است تحت فشار قرار گیرند. این فشارها اغلب منجر به تصمیمگیریهای اشتباه میشود که نه تنها به ضرر پزشک بلکه به ضرر سلامت بیمار نیز تمام میشود."
فرار از فشارهای اجتماعی و مهاجرت پزشکان
مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی از مشکل دیگری که تهدیدی جدی برای آینده کادر درمان کشور است، سخن گفت: "در شرایطی که پزشکان در مناطق مختلف کشور از تهدیدات جانی و اجتماعی رنج میبرند، بسیاری از پزشکان جوان به دلیل ترس از تهدیدات و فشارهای اجتماعی، از کشور میروند. این مهاجرتها به تدریج موجب کمبود شدید نیروی متخصص در برخی مناطق شده و مشکلات درمانی برای مردم ایجاد میکند."
وی افزود: "این وضعیت حتی در شرایطی که پزشکان جوان در این مناطق خدمت میکنند، باعث میشود که آنها نتوانند به درستی به بیماران خدمترسانی کنند و این میتواند به نفع هیچکسی نباشد، نه پزشک و نه بیمار."
خشونت و انتقامجویی در فرهنگهای طایفهای
دکتر میرخانی در نهایت اشاره کرد که در مناطقی با فرهنگهای طایفهای و انتقامجو، ممکن است حتی کوچکترین اختلافات و مشکلات پزشکی منجر به خشونتهای جانی و اجتماعی شود. او به ویژه بر اهمیت دقت در انتقال اطلاعات به خانوادههای بیماران تأکید کرد و گفت: "در صورتی که اطلاعات نادرست یا غیرواقعی به خانوادههای بیماران داده شود، میتواند منجر به خشونت و انتقامجوییهایی شود که در نهایت نتیجهای جز آسیب به سلامت جامعه ندارد."
در شرایط کنونی، امنیت کادر درمان در بسیاری از مناطق کشور به یک بحران جدی تبدیل شده است. این بحران نه تنها به خطر افتادن جان پزشکان و کادر درمان را به دنبال دارد، بلکه میتواند به شکل مستقیم سلامت عمومی مردم را تهدید کند. پزشکان و کادر درمان، به عنوان بخش مهمی از سیستم بهداشت و درمان، نیاز به امنیت و حمایت دارند تا بتوانند در محیطی امن و آرام به ارائه خدمات خود ادامه دهند و از تهدیدات و فشارهای اجتماعی در امان بمانند.