به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم، شیوا نوروزی در یادداشتی نوشت: شفاف‌سازی حلقه گمشده‌ای است که فوتبال ایران از فقدان آن رنج می‌برد و این پنهانکاری‌ها شدت تخلفات و فساد در این رشته را به شکل قابل توجهی افزایش داده است. اینکه هر از گاهی اسناد یا مدارکی منتشر می‌شود و برخی جوری ژست موفقیت به خود می‌گیرند که گویا انتشار بخش جزئی از اطلاعات، آن هم نه به صورت کامل و دقیق، دردی از درد‌های فوتبال ما درمان می‌کند. 

باشگاه پرسپولیس با گذشت سه ماه از فصل جدید لیگ‌برتر اقدام به انتشار نامه قرارداد بازیکنان و کادرفنی خود در سامانه کدال کرده است. بر این اساس سرخپوشان برای این فصل خود مبلغ 557‌میلیارد تومان هزینه کرده‌اند. از طرفی استقلال نیز صورت‌های مالی خود را تا پایان تیرماه منتشر کرده و با توجه به همین اسناد آبی‌ها فصل پیش 443‌میلیارد برای بستن تیم خود بودجه صرف کرده‌اند. اینها همان اطلاعات سربسته‌ای است که از طرف دو باشگاه پرطرفدار کشور منتشر شده است و این ارقام سرسام‌آور دیگر قابل انکار نیستند. با این وجود ارقام رسمی اعلام شده نیز خود حاوی ابهامات و حواشی زیادی هستند و به‌هیچ عنوان نمی‌توان انتشار اسناد فوق را نوعی موفقیت و برتری مدیریتی قلمداد کرد. 

وضعیت اقتصادی کشور را همه می‌دانند و حتی می‌دانیم سرخابی‌های پایتخت به چه بانک‌ها و هلدینگ‌هایی واگذار شده‌اند. در نتیجه اینکه با خوشحالی از خرج کردن 400، 500 میلیارد تومان ناقابل، آن هم در این فوتبال بی‌دروپیکر و سراسر ضرر و حاشیه حرف بزنیم و اسنادش را منتشر کنیم، اصلاً هیچ جای افتخاری ندارد، بلکه فقط انجام وظیفه قانونی بوده که برعهده مدیران باشگاه‌ها گذاشته شده و اتفاقاً باید زودتر از اینها وظیفه‌شان را انجام می‌دادند. ضمن اینکه هنوز بسیاری از باشگاه‌های لیگ‌برتری اسناد خود را در مورد هزینه‌هایشان منتشر نکرده‌اند و آبی‌ها نیز حرفی از خرج‌های میلیاردی‌شان در این فصل نزده‌اند! تیم‌های ما در این فوتبال درآمدی ندارند و عملاً فقط هزینه‌بر هستند. آقایان سال‌هاست برای گرفتن حق‌پخش دست‌وپا می‌زنند و هنوز هم موفق به گرفتن آن نشده‌اند. در نتیجه ابهام اصلی اینجاست؛ این دو باشگاه بودجه نزدیک به هزار میلیاردی خود را از کجا آورده‌اند؟ مالکان آنها بانک‌ها و شرکت‌های پتروشیمی هستند و قاعدتاً بودجه آنها نیز دولتی محسوب می‌شود. در این صورت چرا و به چه علت نظارتی روی دخل و خرج این دو باشگاه وجود ندارد؟ اینکه مدعی شویم آنها خصوصی شده‌اند، نه‌تن‌ها درست نیست، بلکه خنده‌دار هم هست. برای مردم و هواداران عجیب است مسئولان امر چطور اهمیتی به از دست رفتن بودجه تقریباً هزار میلیاردی نمی‌دهند!

سطح فوتبال ما برای همه مشخص شده و کارشناس و پیشکسوتی نیست که از افت فاحش فنی، تکنیکی و تاکتیکی تیم‌های لیگ‌برتری انتقاد نکند. علاوه بر این آبی‌ها اگر فصل پیش 443 میلیارد تومان خرج کرده‌اند، قطعاً در این فصل هزینه‌هایشان بیشتر شده است، در صورتی که استقلال پیش از شروع فصل با حواشی شدید داخلی دست‌وپنجه نرم می‌کرد و تا آستانه سقوط به انتهای جدول نیز پیش رفت. ارزش فنی و کیفی فوتبال ایران، مگر چقدر است که تنها دو باشگاه تهرانی هزار میلیارد خرج بازیکنان و کادرفنی خود کنند؟ ضمن اینکه اسناد منتشر شده حاوی ارقام مندرج در قراردادهاست و اشاره‌ای به رد و بدل شدن احتمالی تبصره‌ها، پاداش‌ها و شروط نشده است. اینکه یک بازیکن سرشناس صراحتاً اعلام کند 5 میلیارد برای انتقالش شیرینی داده، خودش یک زنگ‌خطر و البته واقعیتی است که متأسفانه ماستمالی شد. کدام فعال فوتبالی است که نداند در بسیاری از موارد ارقام ثبت شده در قرارداد‌ها با ارقام واقعی تفاوت فاحش دارد. اتفاقات و تصمیمات پشت‌پرده فوتبال ایران بسیار مهم‌تر و تأثیرگذارتر از اصل آن، است وگرنه هیچ مدیر و مسئولی حاضر نمی‌شد به بازیکنان بی‌کیفیت چندین میلیارد پول بدهد و عقد قرارداد با آنها را یک موفقیت بزرگ تلقی کند.

منبع: جوان

انتهای پیام/