[ امیرعلی عوض‌پور]  در چارچوب رقابت‌های مقدماتی جام جهانی 2026 و در هفته هفتم مرحله گروهی و پایانی مسابقات، تیم ملی فوتبال ایران در لائوس به مصاف تیم ملی کره‌شمالی رفت و با نتیجه 3 بر 2 موفق شد حریف خود را شکست دهد. محمد محبی 2 بار و مهدی قایدی یک بار موفق شدند با پاس گل‌های مهدی طارمی دروازه کره شمالی را باز کنند. تیم ملی در این بازی هم 2 نیمه متفاوت داشت و در نیمه اول با تاکتیک‌های هجومی خود موفق شد 3 گل به ثمر رساند. هر کسی با دیدن نتیجه تیم ملی در نیمه اول،‌ انتظار داشت تا با یک نمایش منطقی و بدون دردسر در نیمه دوم، کار به اتمام برسد و حتی اختلاف با حریف هم بیشتر هم بشود اما همه چیز به یک‌باره تغییر کرد.

ماجرا از جایی آغاز شد که شجاع خلیل‌زاده، در حالی که مهاجم کره‌شمالی به دروازه تیم ملی نفوذ می‌کرد را سرنگون کرد و با توجه به اینکه بازیکن حریف در آستانه موقعیت تک به تک با بیرانوند قرار داشت، خلیل‌زاده از داور کارت قرمز گرفت. همین اتفاق، نقطه شروعی برای نمایش سینوسی بازیکنان تیم ملی بود. ملی‌پوشان در اکثر دقایق نمایش متزلزلی داشتند و نتوانستند مثل نیمه اول، بازی را به نفع خود مدیریت کنند. تیم ملی کره‌شمالی در نیمه دوم این بازی پس از اخراج خلیل‌زاده، موفق شد 2 گل به ثمر برساند که یکی از این‌ گل‌ها به شکل گل‌‌به‌خودی توسط مهدی طارمی به ثمر رسید و اگر کمی بدشانسی هم چاشنی کار بود، کره‌ای‌ها می‌توانستند گل سوم و تساوی‌بخش بازی را هم به ثبت برسانند.
با وجود تمام افت‌وخیزهایی که وجود داشت، تیم ملی این بازی را هم با پیروزی پشت سر گذاشت تا در روز سه‌شنبه مقابل قرقیزستان قرار بگیرد. امیر قلعه‌نویی سرمربی تیم ملی در نشست خبری پس از این بازی اذعان کرد که تیمش شانس آورد تا توانست سه امتیاز مسابقه را حفظ کند و محمد محبی هم که 2 گل تیم ملی را در این بازی به ثمر رسانده بود،‌ خاطرنشان کرد که شرایط خاص آب و هوایی لائوس هم مزید بر علت بود تا شرایط مقداری متفاوت رقم بخورد.
امیر قلعه‌نویی در صحبت‌های خود در این بازی و برخی بازی‌های قبل به شکل غیرمستقیم یا غیرمستقیم به ساختار فنی نامطلوب تیم ملی اشاره کرده است. در برخی اوقات هم توجیهاتی برای عملکرد ملی‌پوشان ارائه کرده است اما چالشی که همچنان در روند بازی‌های تیم ملی وجود دارد، سینوسی بازی کردن ملی‌پوشان در میدان است؛ روندی که باعث می‌شود تیم ملی در یک بازی خیلی خوب باشد، در یک بازی نتواند انتظارات را برآورده کند. در یک نیمه عالی بازی کند و در یک نیمه هم کاملا برعکس جلوه کند.  نمونه روند سینوسی در میان بازیکنان تیم ملی را می‌توانیم در مهدی طارمی در تقابل با کره‌شمالی ببینیم. بازیکن تیم فوتبال اینتر در این بازی با 3 پاس گل، عملکرد فوق‌العاده‌ای از خود برجای گذاشت اما آن روی سکه مهدی طارمی در این بازی، گل‌به‌خودی و از دست دادن پنالتی در نیمه دوم مسابقه بود.
درست است که با وجود تمامی اتفاقات، مهم نتیجه‌گیری تیم ملی در مسابقات است و کسانی که نتیجه‌گراتر هستند،‌ معتقدند مهم نیست در روند بازی چه اتفاقاتی رخ می‌دهد،‌ مهم نتیجه بازی و کسب سه امتیاز بازی است اما چیزی که امیر قلعه‌نویی باید مد نظر خود قرار بدهد،‌ ایجاد ثبات فنی در بازی‌های تیم ملی است. آمار و ارقام و نتایج کسب شده خبر از صعود تیم ملی به جام جهانی 2026 می‌دهد و با توجه به تغییراتی که در جام جهانی آینده شکل گرفته است، بعید است که بخواهیم برای صعود کردن، دردسر عجیبی را تجربه کنیم.
آن چیزی که الان می‌تواند یک هشدار برای تیم ملی و امیر قلعه‌نویی باشد، رها شدن از تلاطم در بازی‌ها است. این تیم و تعداد قابل توجهی از بازیکنان، ثبات تاکتیکی و فنی  رادر دوران کی‌روش و حتی اسکوچیچ با وجود حاشیه‌های تیمی‌ای که داشت را آموخته اند و قلعه‌نویی هم مربی بی‌تجربه‌ای نیست که نتواند این را در تیمش پیاده کند. اگر این اتفاق رخ ندهد، آن روی بد سکه در جام جهانی، ما را به ترومای دیدار ایران و انگلیس دچار می‌کند. خود قلعه‌نویی هم می‌داند تمام عملکرد او در جام جهانی سنجیده خواهد شد و او و تیمش در همان بازی‌ها فرصت دارند که نشان دهند چند مرده حلاج هستند.
کمتر از 2 سال تا شروع جام جهانی باقی‌مانده است و شاید اگر قلعه‌نویی در کادرفنی و تفکرات تاکتیکی خود در تیم ملی بازنگری کند، اتفاقات بهتری رقم بخورد. سرمربی تیم ملی می‌داند هدایت تیم‌های ملی با تیم‌های باشگاهی تفاوت بسیاری دارد و فرصت آزمون و خطا بسیار کمتر از رقابت‌های باشگاهی است و اگر خطایی رخ بدهد، شاید دیگر فرصت جبران آن پیش نیاید و باید منتظر باشیم تا ببینیم بازهم قرار است تیم ملی ما را سکته بدهد یا منتظر بازی‌های مطمئن‌تری از ملی‌پوشان باشیم.