به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، مراسم رونمایی از اثر نقاشی عبدالحمید قدیریان به نام «انصار الله» با حضور مجید شاه‌حسینی، پژوهشگر و رئیس فرهنگستان هنر، محمدعلی رجبی دوانی، هنرمند و پژوهشگر حوزه فلسفه هنر و سید مجید مطهری‌نژاد، عضو هیأت‌علمی دانشگاه امام صادق  علیه‌السلام در حوزۀ هنری برگزار شد. 

شاه حسینی به عنوان اولین سخنران این مراسم گفت:  هرچه به ظهور نزدیک تر می‌شویم، منطق جهان و تاریخ جهان، بیشتر در ریل تاریخ مقدس خواهد بود. همان تاریخی که خداوند در قرآن به این شیوه سخن می‌گوید و حقیقی‌ترین تاریخ است. به همین سیاق، فقط از گذشته نمی‌گوید، از فردا و فرجام جهان می‌گوید و تا قیام قیامت را روایت می‌کند و هیچ تحریفی هم در تاریخ مقدس نافذ نیست؛ یعنی تاریخ حقیقی جهان است. در این روال، هنرمندانی که از تاریخ عرفی فاصله می‌‌گیرند، هنرمندان متصل هستند. منطق روایت‌شان، 

منطق الهی است. هنرشان با قطب نمای ایمان تنظیم شده است، تدریجاً نگاهی لطیف، عمیق و فردانگر پیدا می‌کنند. 

وی افزود: خیلی‌ها این جنس هنر آقای عبدالحمید قدیریان را نمی‌پسندند. معتقدند شاید چنین آثاری زیادی مثبت است، خیلی رؤیایی و زیادی نورانی است و به باور آنها، واقعیات جهان و تاریکی کجاست؟ باید گفت اتفاقاً تیرگی‌ها اینجا هستند، اما هویت مستقل از خود ندارند. ظلمات در منطق قرآنی، ظلمات متکثرند و فرع بر نورند. هر کجا که نور واحد نیست، ظلمات متکثر شکل می‌گیرد و در این تابلویی هم که امروز از آن رونمایی می‌شود، ظلمت را در فقدان نور می‌بینیم و نوری که قرار است که دورانی از ظلمات این جهان را با شعاع خود بشکافد و فردایی دیگر را رقم بزند. 

شاه‌حسینی ادامه داد: اگر کسی حتی با مبانی معنوی همراه نیست و می‌گوید نه تاریخ مقدس را قبول دارم و نه به هنر قدسی قائلم و نه معتقد به امر قدسی در ساحت عالم هستم و با این هنر نورانی هم ارتباطی نمی‌گیرم، باید به او گفت به اطراف خود نگاه کند. صرف نظر از تمام معنویت‌ها و تمام نورانیت‌ها، دنیا زبانش عوض نشده؟ جهان همین طوری بود که الان هست؟ حجم اتفاقاتی که در این یک سال اتفاق می‌افتاد، گویی آنچنان است که از آغاز سال تاکنون یک قرن گذشته است. حس نمی‌کنی زبان و لحن جهان با تو عوض شده؟ حس نمی‌کنی نظام قدرت در جهان یک بازآرایی جدید را تجربه می‌کند؟ چرا تمام سنسورهای معنوی خود را بسته‌ای؟ آیا حس نمی‌کنی زبان عرفی تاریخ به لکنت افتاده است؟ آیا این زبان عرفی هشدار نمی‌دهد که منطق جهان در حال تغییر است؟ نور که بیاید، در گرگ و میش سحر، آمدن آن را حتی وحوش می‌فهمند. نکند که ما متوجه این نور نشویم. 

 رجبی دوانی در این مراسم گفت: ما افتخارمان به این است که از ابتدای تاریخ و فرهنگ ایران، با نور در آسمان و‌ با آب در زمین آشنا بودیم. نور برای ما روشنایی و آب هم از سویی برایمان حیات آورد. من سروکارمان با رنگ و فرم است. خوشنویسی در تجسمی نزدیک‌ترین هنر به شعر است و حتی از شعر هم

مقداری جلوتر است، اما نقاشی دو بعد دارد و نقش در آن زنده است. 

وی افزود: در نگارگری ایرانی عنصر نور اهمیت دارد، نوری که از اشیا منعکس می‌شود. ما امروز در دوره‌ای هستیم که ساختارگرایان با اصالت دادن به فرم و رنگ، محتوا را دچار تغییر می‌کنند، من با کار‌های آقای قدیریان از قدیم آشنا بودم. او همیشه سعی می‌کند در آثارش جلوه‌ای از فرهنگ اسلامی شیعی را بیان کند و هر بار تجربه جدیدی دارد. خیلی‌ها معقتدند که تفسیر اثر کار هنرمند نیست، اما برخی هم می‌گویند که بهترین مفسر، خودِ هنرمند است. در گاهی از مواقع نقاش خودش را به قلم می‌سپارد تا او ترسیم کند. در چنین شرایطی شاید فرم آسیب ببیند، اما هنرش ماندگار می‌شود. 

عبدالحمید قدیریان در انتهای مراسم گفت: نقاشی یکی از مجراهای خوب برای سیر در مفاهیم است. چون نقاش، مجبور است برود در مفهومش زیست کند. من تلاش کردم از مجرای نقاشی بفهمم و بکشم.  

وی با اشاره به ماجرای جنگ غزه که محوریت این نقاشی را به خود اختصاص داده، گفت: در همین یک سال گذشته 50 هزار نفر قتل عام شدند. واقعاً روی آدم فشار می‌آید. راه حل این داستان چیست؟ آیا صرفاً راه حل نظامی دارد؟ رنگ ما باید رنگ مقصد شود. راهش این است که بتوانیم آن مقصد و آن الوهیتی را که بناست در عصر ظهور جاری شود بفهمیم. محتوای تابلوها اینطور است که یک نفر (رهبر معظم انقلاب) مسیری را در راه انقلاب طی کرده و به قدس رسیده است. ما این مسیر را دیدیم که چطور از ان گذشتیم و به ظهور خواهیم رسید  و جنس این ظهور از جنس دنیوی نیست.

انتهای‌پیام/