۲۰ سوره از قرآن در مدینه نازل شده که به آنها سوره‌های مدنی می‌گویند و شامل بقره، مائده، نور، فتح، مجادله، جمعه، تحریم، آل عمران، انفال، احزاب، حجرات، حشر، منافقون، نصر، نساء، توبه، محمد، حدید، ممتحنه و طلاق هستند.
در مکی یا مدنی بودن ۱۲ سوره اخلاف است که عبارتند از: فاتحه، صف، رعد، تغابن، رحمن، مطففین، قدر، بینه، زلزله، اخلاص، فلق، ناس. باقی سوره‌ها مکی محسوب می‌شوند یعنی در مکه نازل شده‌اند.
در ادامه این گزارش نام سوره‌های قرآن کریم و معنی آنها تقدیم می‌شود.
۱- فاتحه: گشاینده
۲- بقره: گاو ماده
۳- آل عمران: خانواده حضرت عمران علیه‌السلام
۴- نساء: زنان
۵- مائده: سفره و خوان غذا
۶- انعام: احشام و چهار پایان
۷- اعراف: جائى است میان بهشت و جهنم
۸- انفال: منابع و ثروت‌هاى عمومى در طبیعت
۹- توبه: بازگشت
۱۰- یونس: نام یکى از پیامبران
۱۱- هود: نام یکى از پیامبران
۱۲- یوسف: نام یکى از پیامبران
۱۳- رعد: غرش آسمان و ابر
۱۴- ابراهیم: نام یکى از انبیاء
۱۵- حجر: نام سرزمین قوم ثمود
۱۶- نحل: زنبور عسل
۱۷- اسراء: حرکت شبانه
۱۸- کهف: غار
۱۹- مریم: مادر حضرت عیسى
۲۰- طه: رمزى است خطاب به پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله
۲۱- انبیاء: پیامبران
۲۲- حج: قصد و آهنگ و نام یکى از عبادات اسلامى که از فروع دین است
۲۳- مؤمنون: ایمان آوردگان
۲۴- نور: روشنایی و روشنی
۲۵- فرقان: جداکننده
۲۶- شعراء: شاعران
۲۷- نمل: مورچه
۲۸- قصص: قصّه
۲۹- عنکبوت: نوعی حشره
۳۰- روم: نام کشورى است
۳۱- لقمان: نام مردی حکیم که اصلش حبشی بوده و در روزگار داود می زیسته است
۳۲- سجده: سجده کردن
۳۳- احزاب: حزب‌ها و گروه‌ها
۳۴- سبا: نام شهری که بلقیس دختر هدهاد در کشور یمن، پادشاه آن بود. او به عقد حضرت سلیمان علیه السلام در آمد
۳۵- فاطر: شکافنده، پدید آورنده
۳۶- یس: از حروف رمز قرآن و خطاب به پیامبر(ص)
۳۷- صافّات: به صفّ کشیده ها
۳۸- ص: از حروف مقطعه و رمز
۳۹- زمر: جمع زمره: گروه‌ها و دسته‌ها
۴۰- مؤمن: ایمان آورنده
۴۱- فصّلت: بخش بخش و فصل فصل شده
۴۲- شورى: مشورت و هم فکرى و نظر خواهى
۴۳- زخرف: زینت و زیور
۴۴- دُخان: دود
۴۵- جاثیه: به زانو افتاده
۴۶- احقاف: نام سرزمین قوم عاد در نزدیکى یمن
۴۷- محمّد: صلی الله عیله و آله نام پیامبر بزرگ اسلام
۴۸- فتح: پیروزى
۴۹- حجرات: حجره‌ها و اطاق‌ها
۵۰- ق: از حروف رمز اوائل سوره‌ها
۵۱- ذاریات: پراکنده‌کنندگان
۵۲- طور: نام کوهی که حضرت موسی برای مناجات با خدا به آنجا رفت
۵۳- نجم: ستاره
۵۴- قمر: ماه
۵۵- رحمن: بخشنده
۵۶- واقعه: پیش آمد، حادثه
۵۷- حدید: آهن
۵۸- مجادله: گفت و گو و جَدَل
۵۹- حشر: بیرون آمدن، بر انگیخته شدن
۶۰- ممتحنه: زن امتحان شده
۶۱- صفّ: ردیف و صفّ
۶۲- جمعه: یکی از ایام هفته
۶۳- منافقون: دو چهره‌ها
۶۴- تغابن: گول خوردگى و حسرت و خسران
۶۵- طلاق: رها ساختن و طلاق دادن زن
۶۶- تحریم: حرام و ممنوع ساختن
۶۷- ملک: فرمانروایى
۶۸- قلم: وسیله نوشتن
۶۹- حاقّه: آن چه سزاوار و مسلم و حقّ است
۷۰- معارج: نردبان‌ها، رتبه‌هاى بالا برنده
۷۱- نوح: از پیامبران بزرگ
۷۲- جن: موجودى نامرئى با ویژگی‌هایى عجیب
۷۳- مزمّل: گلیم به خود پیچیده
۷۴- مدثّر: جامه به خود پیچیده
۷۵- قیامت: برخاستن
۷۶- دهر: روزگار، دوران
۷۷- مرسلات: فرستاده شده‌ها
۷۸- نبأ: خبر
۷۹- نازعات: آنها که از روى قوت مى‌کشند
۸۰- عبس: چهره در هم کشیده
۸۱- تکویر: درهم پیچیده شدن
۸۲- انفطار: شکافته شدن
۸۳- مطففین: کم فروشان
۸۴- انشقاق: دو شقه شدن و شکاف برداشتن
۸۵- بروج: برج‌ها
۸۶- طارق: ستاره ظاهر شونده
۸۷- اعلى: برتر
۸۸- غاشیه: فرا گیرنده
۸۹- فجر: سپیده دم
۹۰- بلد: شهر
۹۱- شمس: خورشید
۹۲- لیل: شب
۹۳- ضحى: نور و روشنائى
۹۴- انشراح: گشاده شدن، وسیع شدن
۹۵- تین: انجیر
۹۶- علق: خون بسته، نطفه
۹۷- قدر: اندازه، سنجش، ارزش
۹۸- بیّنه: دلیل روشن و حجت آشکار
۹۹- زلزال: لرزش و زلزله
۱۰۰- العادیات: دوندگان
۱۰۱- قارعه: کوبنده
۱۰۲- تکاثر: افتخار به زیادى ثروت و عزّت
۱۰۳- عصر: زمان، بعد از ظهر، فشار و ...
۱۰۴- همزه: عیب جو و طعنه زن
۱۰۵- فیل: نوعی حیوان
۱۰۶- ایلاف: الفت دادن
۱۰۷- ماعون: ظرف غذا
۱۰۸- کوثر: خیر فراوان
۱۰۹- کافرون: کافرها
۱۱۰- نصر: یارى
۱۱۱- تبّت: شکسته باد
۱۱۲- اخلاص: خالص کردن
۱۱۳- فلق: صبح
۱۱۴- ناس: مردم