شفقنا آینده- بازار جهانی میزهای ایستاده در حال رونق است و پیش بینی می شود تا سال 2032 به 12.6 میلیارد دلار (9.7 میلیارد پوند) برسد. این میزها به عنوان یک راه حل ساده برای خطرات سلامتی ناشی از نشستن در طول روز مورد استقبال قرار گرفته اند. با این حال، تحقیقات اخیر نشان می دهد که ایستادن ممکن است تقویت کننده سلامتی نباشد که بسیاری به آن امیدوار بودند.

به گزارش شفقنا از کانورسیشن، یک مطالعه جدید در استرالیا با شرکت بیش از 83000 شرکت کننده نشان داد که ایستادن طولانی مدت ممکن است سلامت قلب را بهبود نبخشد و حتی می تواند خطر برخی از مشکلات گردش خون را افزایش دهد.

محققان دریافتند که ایستادن طولانی مدت خطر بیماری قلبی و سکته را کاهش نمی دهد. در واقع، گذراندن زمان بیش از حد در حالت نشسته یا ایستادن با خطر بیشتر مشکلاتی مانند واریس و احساس سرگیجه یا سبکی سر در هنگام ایستادن مرتبط است.

عبارت “نشستن و سیگار کشیدن خطرناک است” در دهه گذشته رایج شده است و خطرات سبک زندگی بی تحرک را برجسته می کند. نشستن طولانی مدت با چاقی، دیابت و بیماری های قلبی عروقی مرتبط است. در پاسخ، میزهای ایستاده به عنوان یک راه حل مد روز ظهور کردند و راهی برای کاهش زمان نشستن بدون تغییر شدید روال روزانه ارائه کردند.

اما آیا شواهد محکمی برای حمایت از مزایای میزهای ایستاده وجود داشت؟

بیشتر این اشتیاق بر اساس مطالعات محدودی بود که به طور جامع پیامدهای سلامتی بلندمدت را ارزیابی نکردند. این شکاف در دانش، محققان را بر آن داشت تا تحقیقات بیشتری را انجام دهند.

در مطالعه جدید، شرکت‌کنندگان از دستگاه‌هایی برای ردیابی نشستن، ایستادن و فعالیت بدنی خود در طول چندین سال استفاده کردند. این اندازه‌گیری عینی داده‌های دقیقی را ارائه می‌کرد و نادرستی‌هایی را که اغلب در اطلاعات گزارش‌شده خود گزارش یافت می‌شد کاهش داد. محققان دریافتند نشستن بیش از ده ساعت در روز با خطر بالای بیماری قلبی و سکته مرتبط است.

با این حال، ایستادن بیشتر این خطر را کاهش نداد. در واقع، ایستادن برای مدت طولانی با افزایش خطر مشکلات گردش خون مرتبط بود.

ایستادن طولانی‌مدت می‌تواند باعث تجمع خون در پاها شود و منجر به بیماری‌هایی مانند واریس شود.

حجم نمونه بزرگ مطالعه و استفاده از داده های عینی پایایی این یافته ها را تقویت می کند. با این حال، به عنوان یک مطالعه مشاهده ای، نمی تواند به طور قطعی علت و معلول را تعیین کند. همچنین، میانگین سنی شرکت‌کنندگان حدود 61 سال بود که ممکن است نحوه اعمال این نتایج را برای افراد جوان‌تر محدود کند.

منبع: کانورسیشن