برابر با هماهنگی‌های سابق قرار بود موضوع ابهاماتی که پیشتر آژانس در خصوص فعالیت‌های هسته‌ای کشورمان داشت حل و فصل شود. ایران البته در خصوص برخی از موارد به سوالات آژانس پاسخ داده و خوشبختانه پرونده آن بسته شد و در این مرحله بنا است که آقای گروسی پاسخ‌های جمهوری اسلامی را در خصوص دو سوال باقیمانده بشنود.

همچنین موضوع توافقات ۱۴۰۱ با آژانس به صرف پاسخگویی ایران به سوالات آژانس محدود نمی‌شد و مباحثی، چون نحوه ویزا دادن به بازرسان هم جزو هماهنگی‌های صورت گرفته بود. 

به نظر می‌رسد که سفر آقای گروسی فرصتی مغتنمی را برای ایران فراهم می‌کند تا به یک توافق نهایی برسند. در عین حال با توجه به اقدامات صورت گرفته از سوی آژانس برخی بر این باورند که مشکل اصلی جمهوری اسلامی با آژانس مساله فنی و حقوقی نیست و اگر موضوع ایران و آژانس حقوقی و فنی باشد ما می‌توانیم در چارچوب ان پی تی یا پیمان عدم اشاعه سلاح هسته‌ای که ایران هم متعهد به آن است به توافق برسیم، اما رویکرد آژانس تاکنون به این صورت بوده که زیاده خواهی می‌کند و قصد دارد تا ایران را در مسیر تعهدات برجامی قرار دهد. در حالی جمهوری اسلامی معتقد است با توجه به اینکه طرف‌های مقابل به تعهدات خود عمل نکردند طبیعی است که ایران هم نمی‌تواند به تعهدات خود پایبند باشد و تعهدات خود را در چارچوب ان پی تی انجام خواهد داد.

از سویی دیگر نظارت‌ها و کنترل‌های آژانس به صورت مرتب صورت می‌گیرد و هفته‌ای نیست که ناظران و بازرسان در تهران و سایر مراکز حضور پیدا نکنند. نشانه این حضور هم این است که گزارش‌های ماهیانه به صورت دقیق منتشر و از طرف آژانس به شورای حکام ارائه می‌شود. 

با توجه به چنین روندی معتقدم که آژانس سیاسی کار نیست، چون تنها نهاد بین المللی ناظر بر فعالیت‌های هسته‌ای کشور‌ها است و اگر این نهاد را زیر سوال ببریم نهاد دیگری وجود نداد که به استناد آن بگوییم که می‌خواهیم از استفاده از انرژی صلح آمیز هسته‌ای حق همه کشور‌ها است. 

به نظر می‌رسد آن شخصی که سیاسی کاری انجام می‌دهد رافائل گروسی دبیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی است. او چه آن زمانی که معاون محمد البرادعی بود و چه از زمانی که مدیریت این نهاد بین المللی را به عهده گرفت سیاسی کاری می‌کند. 

گروسی به جای اینکه به گزارش‌های مستند نمایندگان و ناظران آژانس اتکا داشته باشد تحلیل‌های خود را به عنوان نظر این نهاد بین المللی مطرح می‌کند. او بر اساس همین نقطه نظرات شخصی در رسانه‌های علیه جمهوری اسلامی موضعگیری می‌کند و این در حالی است که او به عنوان مدیرکل آژانس براساس اساسنامه این نهاد بین المللی باید آدم بی طرف و رازدار باشد از این مسئولیت و وظیفه تخطی می‌کند. او موظف است که براساس مستندات ناظران و بازرسان آژانس اظهار نظر کند نه مبتنی بر خواسته‌های آمریکا، انگلیس، آلمان و فرانسه علیه جمهوری اسلامی موضع بگیرد؛ بنابراین برای اینکه پرونده‌های ادامه دار ایران و آژانس برای همیشه بسته شود نیازمند تجدید نظری است که باید از سوی مدیر کل آژانس بین المللی اتمی در رویه‌های سابق خود صورت گیرد.