فرهاد قنبری در کانال تلگرامی خود نوشت: «چیزی که در امروز ایران جرات و جسارات فراوان می خواهد نه نقد حکومت و دولت بلکه نقد برخی کنش های غیرمسئولانه مردم و خرده فرهنگهای ساکن ایران است وگرنه چند متلک مجازی به رئیس جمهور و نماینده و وزیر که نه نقد است و نه مطالعه و آگاهی خاصی می خواهد و نه دیگر حساسیت کسی را بر می‌انگیزد.
امروز جرات و جسارت نه در فحاشی و حمله به حسن روحانی و جنتی و رئیسی و چند متلک به وزیران، بلکه نقد زن ستیزی مستتر در گفتار و رفتار فلان قوم یا نقد تعصبات بیش از حد قبیله ای و پوششی و زبانی و…، فلان قوم ساکن ایران است.
امروز آنچه جرات می‌خواهد نه نقد حکومت و دولت، بلکه نقد تعصب بنیادگرایانه برخی اقوام و قبایل به تُنبان و کَپنَک و جبه نمدی و کلاه اجدادی و امثالهم است. امروزه آنچه جرات می‌خواهد نقد فرهنگ بدوی و خشن و همیشه طلب‌کار برخی گروه‌ها و قبایلِ غیرستیر و در خودفروبسته است.
آنچه دشوار است و جرأت و شهامت زیادی هم می‌خواهد، نگاه و تحلیل مسائل بدون منافع شخصی و فرقه‌ای و به دور از غلیان احساسات است.
در این شرایط حقیقتاً دشوار است که به جای تلاش برای مچ‌گیری و فحاشی به این و آن و یا سینه سپر کردن و فدایی این و آن شدن به دنبال ایجاد روزنه و دریچه‌ای هرچند بسیاربسیار کوچک در حوزه‌های مختلف اجتماعی و فرهنگی و سیاسی بود.
حقیقتاً جرأت زیادی می‌خواهد به جای لعن و نفرین مسئولان و حاکمان، انتقاد از فلان رفتار اجتماعی بخشی از جامعه و یا پوچ و بی معنی دانستن این خشم کور و بی منطق طبقه متوسط شهری که سیاست زدگی و حرفهای صد من یک من غازی را به جای کنش سیاسی به خود باورانده است.
جسارت بسیاری می‌خواهد انتقاد در مورد سلیقهٔ فرهنگی و هنری جامعه و نقد سیاست زدگی مبتذل رایج در نگاه به هنر که در لایه های مختلف اجتماع گسترش یافته است.
جسارت بسیاری می خواهد نقد کنش های اراذل و اوباشی که به اسم اپوزسیون خارج از کشور خود را نماینده جامعه ایران معرفی کرده و مشغول تغذیه از خون و بدبختی ایرانیان هستند.
جسارت و توان تحمل بالایی می‌خواهد از بی‌مسئولیتی بخشی از کارمندان، از زیاده‌خواهی و فرار مالیاتی بسیاری از دلالان، از نان به نرخ روز‌خوری برخی ورزشکاران و سلبریتی‌ها و شبه‌روشنفکران، از کَلاشی برخی کارگردانان و بازیگران جشنواره‌ای، از فرهنگ رانندگی و بسیاری رفتارهای اجتماعی جامعه با زبان انتقادی سخن گفتن و در عین حال آماده شنیدن انواع توهین‌ها و ناسزاها نبودن.
ما ایرانیان اغلب به دنبال یک پاسخ سرراست برای تمام مشکلات خود هستیم و در عین حال خود را بهترین مخلوقات خداوند و رسوم و اعتقادات و شیوه زندگی و زبان و لهجه و سبک زندگی خود را بهترین نمونهٔ موجود در کره زمین و حاکمان‌مان را شریرترین مخلوقاتی که کره زمین به خود دیده است می‌دانیم و کسی که کوچکترین شکی در این گزاره وارد نماید، را با شدیدترین ادبیات مورد نوازش قرار می‌دهیم.»
انتهای پیام