دبیرکل سابق حزب کارگزاران سازندگی با اشاره به برداشت خود از شعار وفاق ملی می‌گوید: احتما منظور اصلی آقای پزشکیان از وفاق ملی این است که ما باید دستگاه‌های اصلی موثر در کشور را در برنامه‌های اجرایی و اقداماتی که می‌خواهیم در سیاست داخلی و یا خارجی انجام دهیم، همراه کنیم. 

به گزارش خبرآنلاین، وفاق ملی؛ شعار اصلی مسعود پزشکیان بود که در دوره انتخابات بر سر زبان‌ها انداخت و حالا بعد از ریاست جمهوری به باور برخی چهره‌های اصلاح طلب از جمله سید عبدالواحد موسوی لاری، به پاشنه آشیل پزشکیان تبدیل شده است. 

نظر غلامحسین کرباسچی متفاوت از این چهره هاست، او می‌گوید با رئیس جمهور جلسه نداشته اما برداشتش این است که شاید منظور پزشکیان از وفاق ملی همکاری و همراهی بین دستگاه‌ها بوده نه جلب رضایت همه جناح‌ها و احزاب. 

کرباسچی با این نگاه، به پزشکیان توصیه می‌کند که تعریفی از وفاق ملی ارائه نکند. 

در ادامه پاسخ غلامحسین کرباسچی، دبیرکل سابق حزب کارگزاران سازندگی به سوال را می‌خوانید: 

آقای کرباسچی! تعریف و تفسیر شما از شعار «وفاق» رئیس جمهور چیست؟ برخی این شعار را بخاطر شفاف نشدن از سوی رئیس جمهور پاشنه آشیل دولت می‌دانند که مسیر را برای سهم دادن به طیف‌های مختلف و حتی رقبا و مخالفان دولت باز کرده است و برخی هم معتقدند با این رویکرد فشارها به دولت برای عملیاتی کردن برخی شعارها و برنامه‌هایش برداشته یا کمتر می‌شود؟ فکر می‌کنید این مسیر انتصابات در دولت در چارچوب وفاق قابل تعریف و قابل دفاع است؟ 

یک بخش این ایده وفاق، شعار انتخاباتی است که بسیار کلی است و لازم هم نیست در مورد آن توضیحی ارائه شود چراکه به صورت کلی می‌گوید وفاق و همه باهم. اما الان در مقام عمل است. 

من هیچ وقت با آقای پزشکیان صحبت نکردم، بحثی نکردیم و بعد از ریاست جمهوری هم خدمت او نرسیدیم اما برداشت بنده این است که در قبال آن شرایطی که در گذشته به نام حاکمیت دوگانه و اختلافاتی که در سطح بالا میان رهبری و دستگاه‌های اجرایی، بین دستگاه اجرایی و دستگاه قضائی، دستگاه‌های امنیتی و این موارد بود، منظور اصلی پزشکیان از وفاق ملی این است که ما باید دستگاه‌های اصلی موثر در کشور را در برنامه‌های اجرایی و اقداماتی که می‌خواهیم در سیاست داخلی و یا خارجی انجام دهیم، همراه کنیم. 

بنابراین برداشت بنده این است که منظور رئیس جمهور از وفاق ملی این نیست که نظرات همه گروه ها، احزاب، تندرو، کندرو، راست و چپ را جلب کنیم. 

گمان می‌کنم منظور اصلی پزشکیان از وفاق ملی و آنچه که می‌تواند در کشور موثر باشد، این است که دستگاه‌های اصلی کشور که شامل قوه قضائیه، قوه مقننه و دستگاه‌های امنیتی می‌شود، در برنامه‌های اجرایی همراه باشند، اگر بنا باشد آن‌ها مخالف باشند، مسائل کشور به جایی نمی‌رسد. لذا برداشتم این است که پزشکیان چنین منظوری دارد. 

والا اینکه چهار تا نماینده نظرات مختلفی داشته باشند، را نمی‌شود به جمع رساند چراکه هر کسی می‌خواهد راه خودش را برود. در مجموع فکر می‌کنم منظور آقای پزشکیان از وفاق ملی این بوده که دستگاه‌های اصلی و موثر کشور اعم از مجلس، قوه قضائیه و دستگاه‌های امنیتی همراه باشند و فکر می‌کنم رئیس جمهور در این جهت به صورت نسبی موفق بوده و همراهی‌هایی را جلب کرده است. 

اگر آقای پزشکیان بخواهد همه نظرات مخالف و موافق را جلب کند، که شدنی نیست، حالا پاشنه آشیل شود یا پاشنه غیرآشیل. 

به نظرم منظور اصلی این است و این هم کار درستی است و کشور باید با دستگاه‌های اصلی خود در یک وفاق کلی باشند. اگر این همراهی نباشد دستگاه‌های اجرایی نمی‌توانند کار خود را پیش ببرند. 

در مجموع شاید وفاق ملی توسط رئیس جمهور تعریف نشود، بهتر باشد، شاید هم آقای پزشکیان فکر کرده به صورت کلی مطرح کند، بهتر باشد. بهر صورت من فکر می‌کنم راهش این است و امیدوارم آقای پزشکیان همانطور که تا الان عمل کرده، به همین ترتیب عمل کند و بتواند کاری را از پیش ببرد. 

در واقع مواردی وجود دارد که اگر فرد بخواهد خیلی تعریف کند ممکن است جاهایی خلاف آن دربیاید، شاید همان طرح کلی آن بهتر است.