هادی خسرو شاهین، تحلیلگر و کارشناس مسائل بینالملل
از دهه ۱۹۸۰ به این سو در حزب جمهوریخواه گفتمانی غالب شد که این گفتمان، گفتمان ریگانیسم بود. قبل از ریگان در حزب جمهوریخواه آنچه که غلبه و سلطه داشت امر رئالپلیتیک بود که تحت تأثیر دکترین نیکسون و بهویژه در کانونش کسینجر قرار داشت و در واقع بدون در نظر گرفتن ملاحظات مرتبط با حوزههای ایدئولوژیک و بحثهای هنجاری و ارزشی در تلاش بود در دوره جنگ، به یک نوع مدیریت تنش بر پایه ضرورتهای ژئوپلیتیک بپردازد. در واقع قبل از پیروزی ریگان در ۱۹۸۰ و ورود ریگانیسم به حزب، ما شاهد غلبه و رُجحان یافتن مباحث ژئوپلیتیک بر مباحث ایدئولوژیک بودیم.
از همین رو، دستور کارهای حزب جمهوریخواه مبتنی بر اقتضائات و الزامات برآمده از قدرت در یک نظام بینالملل و درعینحال این را هم مد نظر داشت که با تعریف دستور کارهایی در سطح متوسط از هدر رفت منابع داخلی آمریکا در جریان رقابت با اتحاد جماهیر شوروی خودداری کند و به این وسیله بتواند به بخشی از مطالبات پایگاه رأی خودش پاسخگو باشد...