قطع شریان های اقتصادی اسرائیل موضوعی است که در روزهای اخیر از سوی برخی رسانهها و سیاسیون در ایران مورد اشاره قرار میگیرد. مثلا عبدالملکی وزیر دولت رئیسی از توانایی ایران برای فلج کردن اقتصاد و تجارت اسرائیلیها گفته و پیشنهاد میدهد که ضمن تحریم کالاهای آنها، کشورهای جهان اسلامی را برای ندادن نفت خام به رژیم صهیونیستی مورد فشار قرار و حتی حمله قرار دهیم.
روزنامه «کیهان» نیز در این راستا پیشنهاداتی دارد. این روزنامه اصولگرا در شماره دیروز خود ۷ راهبرد را مطرح کرده و نوشت: «اگر گلوگاههای اصلی انتقال انرژی مانند تنگه هرمز، خلیج عدن، تنگه بابالمندب و دریای سرخ در شرایط جنگی به خطر بیفتند، قیمت انرژی در مقیاس جهانی افزایش خواهد یافت. چنین شرایطی میتواند غرب را وادار به مداخله کند تا از توسعه جنگ توسط رژیم صهیونیستی جلوگیری کنند.»
بعد از افزایش ریسک انرژی، «کیهان» پیشنهاد «افزایش ریسک انتقال نفت به سرزمینهای اشغالی به ویژه از مسیر خط لوله باکو- تفلیس- جیهان» را مطرح کرده و نوشت: «خط لوله باکو- تفلیس- جیهان (BTC) که نفت آذربایجان و قزاقستان را به بندر جیهان ترکیه منتقل میکند و سپس از آنجا با نفتکش به سمت بنادر رژیم صهیونیستی در سواحل دریای مدیترانه ارسال میشود، در مجموع ۶۱درصد از نفت مورد نیاز این رژیم را تأمین کرده و شریان اصلی تأمین سوخت اشغالگران محسوب میشود. اگر این خط لوله یا نفتکشهای وابسته به آن به بانک اهداف نظامی جبهه مقاومت اضافه شود، عملاً سرزمینهای اشغالی را در تمامی ابعاد، بهویژه تأمین سوخت نظامی، با بحران شدید سوخت مواجه خواهد کرد.»
«کیهان» در ادامه از «اضافه شدن زیرساختهای محدود، ولی راهبردی انرژی رژیم صهیونیستی به بانک اهداف مقاومت»، «تهدید دو پیشران اصلی ثباتزای اقتصاد رژیم صهیونیستی در حوزه خدمات ارزی»، «سلب امنیت روانی و لجستیکی از شرکتهای خارجی تأمینکننده اقتصاد رژیم صهیونیستی»، «سلب امنیت از مگاپروژههای رژیم صهیونیستی» و «انسداد کامل مهمترین رهگذر دریایی تأمین اقتصادی رژیم صهیونیستی یعنی تنگه بابالمندب و دریای سرخ» سخن گفت.
این روزنامه اصولگرا نوشت: «رژیم صهیونیستی به دلیل جغرافیای محدود خود، زیرساختهای تأمین انرژی محدودی نیز دارد که این امر به شدت آن را آسیبپذیر کرده است. این رژیم تنها ۳ نیروگاه گازی، ۲ میدان نفتی، ۵ نیروگاه برق، ۲ پالایشگاه و ۲ مخزن نگهداری نفت دارد که در صورت آسیبدیدگی، کل سرزمینهای اشغالی با بحرانهای جدی روبهرو میشوند.»
∎