باستان‌شناسان به تازگی موفق به کشف یک سکونتگاه با قدمت ۴ هزار سال در واحه‌ای در عربستان سعودی شده‌اند.
این شهر باستانی که متعلق به عصر برنز بوده و حدود ۵۰۰ نفر جمعیت داشته، اطلاعات تازه‌ای درباره گذار جوامع باستانی از زندگی کوچ‌نشینی به شهرنشینی ارائه می‌دهد.
گیوم شارلو، باستان‌شناس فرانسوی، به همراه تیمی از پژوهشگران سعودی، سکونتگاه «النتاح» را در نزدیکی واحه خیبر کشف کرده‌اند.
پژوهشگران بر این باورند که النتاح با مساحت تقریبی ۲,۶ هکتار، حدود ۲,۴۰۰ سال پیش از میلاد ساخته شده و تا حدود سال ۱۳۰۰ پیش از میلاد مسکونی بوده است.
شارلو در گفت‌وگویی با خبرگزاری فرانسه اظهار داشت:
یافته‌های ما نشان می‌دهند که ساکنین النتاح به‌صورت تدریجی و با رویکردی خاص به سوی شهرنشینی گام برداشته‌اند.
او تصریح کرد که ساختار و دیوارهای سنگی این شهر نشان‌دهنده نوعی سازمان اجتماعی در میان ساکنان آن بوده؛ سازمانی که به‌مراتب پیشرفته‌تر از جوامع کوچ‌نشین رایج در این منطقه بوده است.
به نظر می‌رسد که سکونتگاه النتاح توسط دیواری به طول ۱۴٫۵ کیلومتر محاصره و محافظت می‌شده است.
طرح کلی این شهر به‌طور دقیق برنامه‌ریزی شده بود و شامل بخش اداری مرکزی، منطقه مسکونی با خیابان‌های به‌هم‌پیوسته و یک قبرستان بوده است.
در این قبرستان، مقبره‌های برج‌مانند پلکانی و همچنین ده‌ها شیء باستانی کشف شده است.
باستان‌شناسان چندین خنجر، تبر و قطعات سفالی، به‌علاوه حلقه‌هایی از سنگ عقیق را در این محل یافتند.
واحه خیبر با وجود قرارگیری در دل صحرایی وسیع، به خاک حاصلخیز خود شهرت دارد.
اگرچه پژوهشگران فقط ردپای اندکی از دانه‌های غلات را در واحه خیبر پیدا کرده‌اند، احتمال می‌رود که این شهر مکانی مناسب برای کشاورزی بوده باشد.
هنوز مشخص نیست که چرا النتاح بین سال‌های ۱۵۰۰ تا ۱۳۰۰ پیش از میلاد رها شده است.
شارلو افزود: «این سوال مهمی است که هنوز پاسخی برای آن نداریم» و اشاره کرد که پژوهش‌های بیشتری در این زمینه مورد نیاز است.