محله سنگلج، تاریخ مجسم پایتخت، تلفیقی از اصالت و هویت درآمیخته با معنویت است. قدم‌به‌قدم این محله تاریخی در هر گذر و کوچه‌ای، زیر طاق بازارچه‌ها و سراهای کوچک و بزرگش می‌توان ردی از معنویت را جست؛ از سقاخانه‌های قدیمی که همچنان به نیت لب‌تشنگان کربلا رهگذران را سیراب می‌کنند تا تکیه‌های بزرگ و کهنی که هرکدام قصه‌ها و ماجراهایی را در خود جای‌داده‌اند. نخلی 300ساله که خون‌بس یک دعوای قدیمی می‌شود و حسینیه‌های بزرگی که سال‌هاست میزبان عزاداران حسینی است. سنگلج محله مسجدهای تاریخی و موقوفه‌های بزرگ است؛ مسجدی که مادر بزرگ مصدق بانی‌اش می‌شود و مسجدی که به نام فیلسوف‌الدوله بنا شد. متمولان و درباریان قاجار در این محله املاک زیادی داشتند. معیرالممالک و مستوفی‌الممالک از بزرگان محله بودند و خان‌های بنامی همچون رضاقلی‌خان و رجبعلی‌خان موقوفه‌های بی‌شماری برجای نهاده‌اند. در ویژه‌نامه  پیشینه معنوی سنگلج، تهران‌پژوهانی همچون نصرالله حدادی، بهراد یعقوبی  و علیرضا زمانی همراهمان بودند و حمیدرضا نارنجی‌نژاد، عضو هیأت‌مدیره انجمن سنگلج و وحید سپهرراد، مستندساز حوزه تهران، روایت‌هایی را نقل کرده‌اند و حرف‌های علی شریعتمداری( نوه حاج رجبعلی‌خان) را نیز شنیدیم.