تهیه‌کننده فیلم سینمایی کمدی «مفت‌بر» گفت: یکی از دلایل موفقیت فیلم، حضور حامد بهداد است. ایفای دو نقش توسط یک نفر مشکل بود؛ اینکه تماشاگر، بهداد را به عنوان دو فرد جدا از هم در فیلم بپذیرد، نکته قابل‌تاملی بود. فیلم کمدی نیز تاریخ مصرف ندارد. «اجاره‌نشین‌ها» در تمام این سال‌ها مخاطب داشته اما دیدن «لیلا» برای دومین بار، بی‌معنا می‌شود.

 

عبدالله علیخانی در گفت‌وگو با ایرنا درباره فروش این فیلم گفت: فروش فیلم از ابتدا عدد تقریبا ثابتی بود، اوج و فرود خاصی نداشته و اگر همین طور پیش برود، راضی هستیم.

 

وی افزود: شرایط به گونه‌ای برای ما تعیین شد که اکران فیلم به این زمان برسد؛ هرچند در محرم و صفر نیز همچنان فیلم‌های کمدی اکران می‌شدند اما ترجیح دادیم پس از محرم و صفر فیلم را اکران کنیم و می‌دانستیم به واسطه طنز بودن از آن استقبال خوبی می‌شود.

 

حامد بهداد اولین انتخاب ما برای نقش اصلی بود او تا به حال به این شکل در یک فیلم کمدی ایفای نقش نکرده بود. یکی دو نفر برای نقش اصلی پیشنهاد شدند

 

علیخانی درباره دلیل موفقیت مفت‌بر اضافه کرد: یکی از دلایل موفقیت کمدی مفت‌بر، حضور حامد بهداد است. این کمدی، زندگی دو برادر دوقلو با نماد خیر و شر است. ایشان به نحو احسن این نقش را ایفا کرده؛ شاید هر هنرپیشه‌ای نتواند در یک فیلم دو نقش متفاوت را ایفا کند. اینکه یک نفر ۲ نقش ایفا کند و به خوبی از پس آن بربیاید، موفقیتی برای آقای بهداد و عادل تبریزی است.

 

این تهیه‌کننده درباره نحوه انتخاب‌شدن بهداد برای این فیلم توضیح داد: آقای فرحبخش از حامد بهداد خواست تا فیلمنامه را بخواند و بعد از ایشان دعوت به همکاری کرد. یکی، دو نفر برای نقش اصلی پیشنهاد شدند اما به این نتیجه رسیدیم که بهداد بهتر از هر کسی می‌تواند از پس این کار برآید.

 

وی ادامه داد: آقای بهداد اولین انتخاب ما برای نقش اصلی بود که فیلمنامه را خواند و موافقت کرد. او تا به حال به این شکل در یک فیلم کمدی ایفای نقش نکرده بود. مفت‌بر تجربه جدیدی بود و او پذیرفت در این فیلم ایفای نقش کند و این نقش نیز برای تماشاگر قابل‌باور است. مفت‌بر فیلمی کمدی است که ایفای دو نقش توسط یک نفر در آن مشکل بود؛ اینکه تماشاگر، بهداد را به عنوان دو فرد جدا در فیلم بپذیرد، نکته قابل‌تاملی بود که تبریزی آن را مدیریت کرد.

 

 

علیخانی ایفای دو نقش توسط یک بازیگر را در شرایط فعلی سینما کار دشواری دانست و گفت: هنرپیشه‌ها پیش‌تر در ۳ فیلم به طور همزمان ایفای نقش می‌کردند اما در حال حاضر تنها در یک فیلم بازی می‌کنند و تا مدت‌ها روی همان یک فیلم زمان می‌گذارند اما وقتی ایفای دو نقش، یکی جدی و دیگری کمدی همزمان می‌شود، کار سخت می‌شود.

 

وی گفت: صدا نیز سر صحنه فیلمبرداری ضبط می‌شود و بازیگر باید فراز و فرود صدای خود را به همراه دیالوگ تغییر دهد. این کاری بود که آقای بهداد از پس آن برآمد.فیلم‌های اجتماعی از آنجا که همسو با شرایط جامعه ساخته می‌شوند، تاریخ مصرف دارند و تمام می‌شوند

 

تهیه‌کننده دختر شاه پریون در پاسخ به اینکه وضعیت کمدی‌ها را در سینمای ایران چطور تحلیل می‌کنید، تشریح کرد: فیلم کمدی تاریخ مصرف ندارد. اجاره‌نشین‌های داریوش مهرجویی در تمام این سال‌ها مخاطب داشته و خسته‌کننده نیست اما دیدن لیلا برای دومین بار، بی‌معنا می‌شود. فیلم‌های اجتماعی از آنجا که همسو با شرایط جامعه ساخته می‌شوند، تاریخ مصرف دارند و تمام می‌شوند.

 

علیخانی با اشاره به شرایط فعلی جامعه و اقبال از فیلم‌های کمدی، افزود: تهیه‌کننده و کارگردان باید منطبق با جامعه باشند. آنها نیز برای خودشان فیلم نمی‌سازند، برای جامعه و مردم فیلم می‌سازند. مردم نیاز به خندیدن دارند؛ نیاز دارند ۱ تا ۲ ساعت فارغ از مسائل و حواشی باشند. ممکن است بعدا این شرایط تغییر کند اما در حال حاضر شرایط این گونه است. مردم، مشکلات و مسائل زیادی دارند. اگر بخواهند یک ساعت تفریح کنند، طبیعتا فیلم کمدی را ترجیح می‌دهند.

 

 

تهیه‌کننده زن‌ها فرشته‌اند فیلم‌های طنز را در سینمای پیش از انقلاب نیز مورد اقبال دانست و ادامه داد: از سال ۱۳۴۷ رسما در سینما فعالیت می‌کنم. در آن زمان نیز یک فیلم طنز، یک بار مصرف نبود، گاهی یک فیلم ۱۵ سال در اکران بود. بارها کپی می‌شد و به شهرستان‌ها برای اکران فرستاده می‌شد ولی باز مخاطب داشت. فیلم‌های ملودرام، اکشن و.. برای مردم یک بار مصرف بودند.

 

وی با اشاره به برخی فیلم‌های درام که از آن سال‌ها ماندگار شدند، گفت: گنج قارون و قیصر جزو آثار استثنا هستند و در هر دهه‌ای ممکن است یکی از این فیلم ها تولید شود که تاریخ مصرف نداشته باشد. به صورت کلی فیلم طنز بیشتر مخاطب دارد و در تمام دوره‌ها چه پیش از انقلاب و چه پس از آن، بیشترین میزان مخاطب را داشته است.

 

این تهیه‌کننده درباره بازگشت دوباره خود به سینما پس از چند سال، تاکید کرد: من پخش‌کننده بودم، پس از انقلاب هم فیلم خارجی به ایران وارد و پخش می‌کردم. پس از فیلمسازی نیز خودم فیلم را پخش می‌کردم. پخش فیلم، نیروی جوانی می‌خواهد؛ من دیگر آن نیرو را ندارم. آقای فرحبخش پخش این اثر را به عهده دارد. سال‌های سال است که با آقای فرحبخش رفاقت داریم. در کلِ سینمای ایران هیچ دو نفری را پیدا نمی‌کنید که نزدیک به ۴۵ فیلم را مشترکا با هم کار کرده باشند.

 

وی افزود: شرکا اغلب از فیلم‌های دوم و سوم با هم به مشکل می‌خورند و از هم جدا می‌شوند. ما در این سال‌ها تفاهم دید و نقطه‌نظر داشتیم و رفاقتی داریم که به همان واسطه، من با این فیلم بازگشتم و کنار آقای فرحبخش به عنوان تهیه‌کننده قرار گرفتم.