حسین دوماری کارگردان سینما و عضو هیئت انتخاب بخش داستانی چهل‌ویکمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌کوتاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره کیفیت فیلم‌های این دوره از جشنواره گفت: در این دوره از جشنواره فیلم‌های زیادی را دیدیم اما در میان آن‌ها حداقل ۳۰ الی ۴۰ فیلم‌کوتاه قابل دفاع وجود داشت. این فیلم‌ها، آثاری هستند که هم می‌توان از آن‌ها دفاع کرد و هم می‌توان درباره‌شان گفت‌وگو داشت. این موج، قابل توجه و تحسین است.

وی افزود: زمانی که پیشنهاد حضور در هیئت انتخاب جشنواره را پذیرفتم، احساس شخصی‌ام این بود که تعداد فیلم‌های خوب کمتر از این باشد. شاید دلیل این احساس هم دوری چند ساله‌ام از سینمای کوتاه بود. بعد از مدت‌ها دوری، باید بگویم سه چهار سالی می‌شد که در جریان اصلی سینمای کوتاه قرار نداشتم. قطعاً در این سال‌ها فیلم‌های خوب را دیده بودم و دنبال هم می‌کردم اما شناخت کاملی از جزییات تولیدات نداشتم. به نظرم قصه‌گویی در سینمای کوتاه به نسبت سال‌های قبل خیلی بیشتر جدی گرفته می‌شود.

کارگردان فیلم‌کوتاه «نسبت خونی» تأکید کرد: در میان فیلم‌های کوتاه این دوره، علاوه‌بر قصه‌گویی شاهد بازی‌های خوب و ایده‌های جذاب بودیم که این فضا نویددهنده یک جریان امیدبخش در سینمای کوتاه ایران است.

دوماری در ادامه با اشاره به ایده‌های مشابه در ترکیب کلی فیلم‌های متقاضی حضور در این رویداد گفت: شاید بتوانم ۵ ایده مشخص را نام ببرم که درباره هر کدام چندین فیلم ساخته شده بود. این ماجرا هم می‌تواند ۲ دلیل داشته باشد؛ یا جو عمومی اجتماع به سمتی رفته که افراد احساس کرده‌اند چنین ایده‌ای تنها به ذهن خودشان رسیده است. خود ما هم وقتی این تعداد فیلم را در کنار هم تماشا می‌کنیم متوجه این ایده‌های مشابه در مثلاً ۱۰ فیلم می‌شویم. اتفاق دیگر این است که گاهی یک فیلم موفق تولید می‌شود و باقی فیلمسازان سراغ ایده‌هایی می‌روند که بی‌شباهت به آن فیلم موفق نیست. احتمالاً دلیل این تشابه ایده‌ها، از همین ۲ حالت خارج نیست.

این عضو هیئت انتخاب بخش داستانی جشنواره چهل‌ویکم فیلم کوتاه ادامه داد: نکته‌ای که در این زمینه گاهی آزاردهنده می‌شد این بود که همین ایده‌های مشترک، به پایان‌بندی‌های مشابهی هم می‌رسیدند! مثلاً ایده‌های متعددی درباره مرده‌شورها و غسالخانه‌ها داشتیم. لوکیشن مدرسه، به‌شدت لوکیشن تکرارشونده‌ای در آثار بود. قصه‌های مربوط به کودکان و نوجوانان هم در این دوره بسیار زیاد بودند و شاید دلیلش این است که فیلمساز احساس می‌کند در جهان کودکان، دست بازتری برای قصه‌گویی دارد. برخی از ایده‌ها مانند تمرکز روی یک جنازه، می‌تواند به طور مستقل جذاب باشد، اما وقتی با تکرار آن مواجه می‌شویم، جذابیت خودش را از دست می‌دهد!

این عضو هیئت انتخاب جشنواره در پایان با اشاره به اینکه همه آثار متقاضی را دیده است، گفت: همه این فیلم‌ها را با استفاده از فلش و روی تلویزیون بزرگ می‌دیدم و از این منظر حتی امکان تماشای دور تند را هم نداشتم. اصرار داشتم همه آثار را ببینم و الان هم تأکید می‌کنم هیچ فیلم متقاضی‌ای نبوده است که من آن را ندیده باشم.

چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران به دبیری مهدی آذرپندار ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۳ برگزار خواهد شد.