سید عماد حسینی- در زمان نوشتن این مقال، چند روزی از آغاز تلاش‌های ارتش اسرائیل برای تجاوز زمینی به لبنان می‌گذرد.

با وجود آنکه ارتش اسرائیل ادعا کرده است که به دنبال انجام عملیاتی با سقف زمانی و اهداف محدودی در جنوب لبنان است، اما ظاهراً نباید چندان به این برنامه‌ریزی خود دلخوش باشد.

اسرائیل که بعد از ترور رهبران حزب‌الله و از کار انداختن ساختار ارتباطی این سازمان از طریق انفجار پیجرها و بی‌سیم‌ها به دنبال پیشبرد برنامه‌های از پیش طراحی شده خود بوده و از چندی پیش بمباران گسترده مناطق خط مرزی جنوب لبنان را به شدیدترین شکل ممکن ادامه می‌دهد، همچنان پشت مرزهای لبنان زمینگیر باقی مانده است.

همین امر باعث شد تا برخی از کارشناسان پیش‌بینی کنند اگر شرایط به همین منوال پیش برود باید در کنار جنگ روسیه و اوکراین و جنگ اسرائیل در غزه، شاهد سومین جنگ طولانی‌مدت همزمان در دوره معاصر باشیم.

اسرائیل از زبان سخنگویان خود ادعا کرده است که هدف از حملاتش به جنوب لبنان، متوقف کردن آتش حزب‌الله علیه شهرک‌های شمال (فلسطین اشغالی) است و برای همین منظور به دنبال آن است که نیروهای حزب‌الله تا شمال رود لیطانی عقب‌نشینی کنند.

در مقابل حزب‌الله از زبان دبیر کل شهیدش که در آخرین سخنرانی‌اش چند روز پیش از شهادت ایراد کرد، تاکید دارد که توقف حملات موشکی به شمال فلسطین اشغالی صرفاً با توقف تجاوزات و حملات به نوار غزه امکان‌پذیر است.

این در حالی است که احتمالاً بعد از اقدام اسرائیل در ترور سید حسن نصرالله، پیش شرط‌های حزب‌الله هم برای توقف حملات خود هم تغییر پیدا کرده باشد، در حالی که دامنه موشک‌باران نیز از شهرک‌های هم‌مرز با لبنان تا قدس و تل‌آویو هم رسیده است.

در چنین شرایطی اسرائیل بر سر یک دوراهی سخت گرفتار شده است، یا باید به فکر توسعه جنگ و حتی جنگ فرسایشی در لبنان باشد و تلفات شدید نظامی را در این جنگ به جان خریده و دل به حملات ویرانگر خود علیه زیرساخت‌های لبنان و به کارگیری برتری اطلاعاتی و جاسوسی خود ببندد، یا اینکه در چارچوب شرایط حزب‌الله و با به کارگیری ظرفیت‌های متحدان غربی‌اش، به فکر آتش‌بس دوباره‌ای باشد، آتش‌بسی که به طور حتم پایان جنگ در غزه نیز بخش لاینفکی از آن خواهد بود و تبعات مختص خود را برای اسرائیل و نتانیاهو خواهند داشت.

با توجه به آنچه تاکنون از بنیامین نتانیاهو و ارکان کابینه‌اش دیده شد، احتمال گزینه دوم بسیار ناچیز است و جهان باید شاهد سومین جنگ فرسایشی و طولانی‌مدت باشد.