روزنامه واشنگتنپست در گزارشی مدعی شد: پیجرهایی که در لبنان منفجر شد، توسط موساد طراحی و در اسرائیل مونتاژ شده بود.
واشنگتن پست نوشت: این پیجر کمی حجیم بود اما برای سالم ماندن در شرایط میدان جنگ ساخته شد. این دستگاه دارای طراحی تایوانی ضد آب و باتری بزرگی بود که میتوانست ماهها بدون شارژ کار کند. مهمتر از همه، هیچ خطری وجود نداشت که پیجرها توسط اسرائیل ردیابی شوند. رهبران حزبالله آنقدر تحت تأثیر قرار گرفتند که ۵۰۰۰ عدد از آن را خریدند و در ماه فوریه شروع به تحویل آنها به جنگجویان سطح متوسط و پرسنل پشتیبانی کردند.
هیچ یک از کاربران مشکوک نبودند که یک بمب اسرائیلی را که به طرزی نوآورانه ساخته شده بود، همراهشان دارند...یکی از شومترین قسمت ماجرا، روش رمزگشایی دو مرحلهای که تضمین میکرد اکثر کاربران هنگام انفجار، پیجرها را با دو دست نگه دارند.»
این گزارش نتیجه مصاحبههایی با مقامات امنیتی اسرائیل، عربی و ایالات متحده، سیاستمداران و دیپلماتهایی که در جریان رویدادها بودند، و همچنین مقامات لبنانی و افراد نزدیک به حزبالله جمعآوری شده است.
آنها طرحی چند ساله را توصیف میکنند که از مقر موساد در تلآویو سرچشمه گرفته بود و در نهایت شامل گروهی از عوامل و همدستان ناخواسته در چندین کشور میشد.
اسرائیلیها به مدت ۹ سال به استراق سمع حزبالله راضی بودند، در حالی که این گزینه را محفوظ میدانستند که در یک بحران آینده تجهیزات واکیتاکی (بیسیم) را به بمب تبدیل کنند. اما پس از آن یک فرصت جدید و یک محصول جدید پر زرق و برق پیش آمد: "یک پیجر کوچک مجهز به یک ماده منفجره قوی"...حزبالله به طور غیرمستقیم هزینه بمبهای کوچکی را به اسرائیلیها میپرداخت که باعث کشته یا زخمی شدن بسیاری از عوامل خودش میشد.
چون رهبران حزبالله نسبت به خرابکاریهای احتمالی هوشیار بودند، منشاء پیجرها نمیتوانست از اسرائیل، ایالات متحده یا هر متحد دیگر اسرائیل باشد. بنابراین، در سال ۲۰۲۳، حزبالله شروع به دریافت درخواستهایی برای خرید عمده پیجرهای آپولو با نام تجاری تایوانی کرد که یک علامت تجاری و خط تولید شناختهشده با توزیع در سراسر جهان بود و هیچ پیوند قابل تشخیصی با منافع اسرائیل نداشت. مقامات البته گفتند که شرکت تایوانی از این طرح اطلاعی نداشت.