شناسهٔ خبر: 68938118 - سرویس اجتماعی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه اطلاعات | لینک خبر

زنان ایرانی از تبار زنان شاهنامه‌اند

مریم اسفندیاری، پهلوان پرافتخار ایرانی ایرانی توانست اتومبیل‌های پراید و پرشیا را روی پاهای خود در آسمان نگه دارد و صاحب رکورد در سطح بین‌المللی شود. قرار است رکورد او در کتاب گینس ثبت شود.

صاحب‌خبر -

شیما فتح‌نجات خبرنگار اطلاعات نوشت: پهلوان مریم اسفندیاری، رئیس کمیته پاور لیفتینگ بانوان کارگران کشور، داور ملی درجه‌یک پاورلیفتینگ و قهرمان پاور لیفتینگ کشور و استان کرمان، نخستین زنی است که ماشین یک و نیم تنی را بر روی پاهای خود نگه داشت و دومین زن ایرانی است که توانست تریلی را بکشد.

مریم اسفندیاری، بانوی پرافتخار و تحسین‎برانگیز میهن، به‎عنوان اولین زن ایرانی توانست اتومبیل‌های پراید و پرشیا را روی پاهای خود در آسمان نگه دارد و صاحب رکورد در سطح بین‌المللی شود. قرار است رکورد او در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت شود.

پهلوان مریم اسفندیاری، فارغ‌التحصیل دوره کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل و دانشجوی دکترای این رشته است. او کمربند مشکی و کارت داوری کاراته و کارت مربی‎گری رشته‎های کاراته، سوارکاری و بدنسازی دارد.
خانم اسفندیاری، بانویی هنرمند هم به شمار می‌آید.

او اولین آموزش‎ها را در عرصه فن بیان و دوبله از خانم ژاله علو فرا گرفت که بنا به دلایلی طول نکشید، پس از آن دوره کوتاهی را با استاد حسین عرفانی به صورت آزاد کار کرد که باز به‌دلیل این که در حال تحصیل بود منصرف شد. آخرین و بهترین استادی که با جان و دل از ایشان آموخت و آن‎طور که خودش می‌گوید بر گردنش حق استادی دارد استاد تورج مهرزادیان است. البته فعالیت خانم اسفندیاری در دوبله به صورت پیوسته نبوده و مدت کمی با رادیو همکاری داشته است.

خاطرات تلخ و شیرین

این بانوی ورزشکار و هنرمند به خبرنگار اطلاعات در کرمان می‌گوید: من از زمان کودکی خیلی پرانرژی و فعال بودم، شاید چون پدرم نظامی بود و مرا به سوی ورزش‌های مختلفی همچون ژیمناستیک و سوارکاری سوق داد. سوارکاری را از 10 سالگی به‌طور جدی و حرفه‌ای و کاراته را در 15 سالگی آغاز کردم. در حال حاضر دان 2 مشکی دارم.

او مربی‌اش آقای ناصر شجاعی را مشوق خود در این حیطه می‌داند که او را با پاور لیفتینگ آشنا کرده است: ایشان استعداد مرا کشف کرد و پدر و همسرم نیز بسیار همراهی‌ام کردند، همین باعث شد به این رشته ورزشی علاقه‌مند شوم و در لیفت، مقام اول کشور را در سبک‌های مختلف به دست بیاورم.

بهترین خاطره مریم اسفندیاری در دوران ورزش این است که در پرس پا، وزنه‌ای را کار کرده که آقای هادی چوپان هم انجام می‎داد. او می‌گوید: من تمرین‌هایی را انجام می‌دهم که ورزشکاران قوی هم انجام می‌دهند. همچنین تعلق گرفتن کلاس‌های مربی‌گری و داوری درجه‌یک هم برایم شیرین بود.

این بانوی پهلوان می‌افزاید: تاکنون از هیچ مکملی استفاده نکرده‌ام و قدرت بدنی‌ام را ارثی می‌دانم.

او درباره تلخ‌ترین خاطره‌اش می‌گوید: قرار بود یک نیسان را با پا نگه دارم اما مردان قوی که قرار بود آن را روی پاهایم قرار بدهند نتوانستند آن را بلند کنند و این برایم تأسف‌آور بود.

قدرت و ظرافت

اسفندیاری می‌گوید: جایگاه پاور لیفتینگ در کشور ما درست شناخته نشده است. من بعد از این که متوجه شدم این ورزش با بدن چه می‌کند به این رشته بسیار علاقه‌مند شدم. خانم‌ها باید بدانند که وقتی به پیری نزدیک می‌شوند عضله‌هایشان را از دست می‌دهند و رو به ناتوانی می‌روند و باید برای این موضوع فکری بکنند. متأسفانه برداشت مردم از پاور لیفتینگ اشتباه است و البته کم‌کاری مسئولان هم به این برداشت اشتباه دامن می‌زند. 

رکورددار پاور لیفتینگ در پاسخ به این پرسش که به‌عنوان یک زن چه هدفی از نگه داشتن ماشین‌ها روی پا داشته، می‌گوید: من می‌خواستم خودم را به خودم ثابت کنم، در درون خودم احساس قدرت کنم و به‌عنوان یک مادر و همسر، قوی باشم. من حتی زمان انجام مسابقات، علاقه‎ای به پوشیدن لباس‌های بدن‌نما ندارم و دلیلی برای نمایش دادن ماهیچه‌هایم نمی‌بینم، چون معتقدم زن با ظرافتش شناخته می‌شود و باید در کنار ظرافت، قوی باشد.

درباره احساس خانم اسفندیاری از این که لقب پهلوان به او داده‌اند سؤال می‌کنم. می‌گوید: من از این لقب خجالت می‌کشم، چون پهلوانی لقب سنگینی است و باید همه خصایصش را داشته باشی. این لقب بار سنگینی دارد و احساس مسئولیت بیشتری در انسان ایجاد می‌کند.

عرصه هنر و گویندگی 

پهلوان اسفندیاری می‌گوید: زمانی که در دانشگاه تهران درس می‌خواندم یک فراخوان داده بودند که صداو سیما تست گویندگی می‌گیرد، به علت علاقه‌ای که داشتم رفتم تست دادم و خانم ژاله علو به عنوان یکی از استادان حضور داشتند. من بین افرادی که برخی از آن‌ها به کلاس گویندگی هم رفته بودند انتخاب شدم و با توجه به گویندگی متفاوتی که داشتم و تقلید صداهایی که انجام دادم، نظرشان بر این بود که در حیطه دوبله می‌توانم موفق باشم.

به همین علت دوره‌هایی با آقایان محمود علیقلی، حسین عرفانی و استاد تورج مهرزادیان گذراندم که همه‌چیز را به من آموختند و توانستم وارد عرصه دوبله شوم. در سریال‌های کره‌ای بسیاری به کار دوبله شخصیت‌های معروف پرداخته‌ام.

وی می‌افزاید: من همیشه به درست نشستن و درست راه رفتن و تعادل وزن، اهمیت داده‌ام و توصیه ام به همه بانوان این است که در تقویت عضلات و کسب قدرت بدنی کوشا باشند. دوست دارم همه‎چیز را بیاموزم و تجربه کنم. بسیاری از اشیاء موردنیازم را خلق می‌کنم و تلاشم بر این است که ذهنم را پویا نگه دارم، چون این ذهن ماست که محدودمان می‌کند. معتقدم در همه مسایل باید با اصول پیش رفت و در همه رشته‌های ورزشی و هنری‌ام اصول درست را از مربیانم آموختم.

از زبان پهلوان ناصر شجاعی

پهلوان ناصر شجاعی، سرمربی پیشین تیم ملی پاورلیفتینگ کشور، قهرمان ایران و آسیا در رشته‌های قدرتی، مقام‌آور اولین دوره‌های مسابقات قوی‌ترین مردان آسیا و مربی این بانوی پهلوان، در گفتگو با خبرنگار ما درکرمان می‌گوید: خصوصیات هر فرد ذاتی است و افراد در زمینه‌های مختلف با هم متفاوتند، مثلا بانوی ورزشکاری که در تبریز توانست تریلر را بکشد از لحاظ توده بدنی دو برابر خانم اسفندیاری است اما ایشان قدرت بدنی بالایی دارد و یکی از استثناهاست که من در بین شاگردانم و در طول عمرم شاهدش بوده‌ام. مریم اسفندیاری اگر سال‌ها قبل به این عرصه آمده و استعدادش کشف شده بود الان قهرمان بزرگی در جهان محسوب می‌شد.

شجاعی ادامه می‌دهد: همیشه هدفم این بوده است که به بانوان سرزمینم بگویم در بسیاری از زمینه‌ها استعداد دارند و با یک مربی می‌توانند به رشد و شکوفایی برسند. به نظر من خانم اسفندیاری می‌تواند دنیا را تکان بدهد. وی از نظر قدرتی می‌تواند فعالیت‌هایش را گسترده کند و سفیری برای ایران و افتخاری برای سرزمینش باشد.

بانو اسفندیاری از نظر اخلاق و پشتکار و قدرت، همیشه به دنبال بهترین‌هاست و من با 45 سال تجربه ورزشی و مربی‌گری، وقتی با ایشان روبه‌رو شدم متوجه قدرت خارق العاده‌اش شدم. از همه مهم‌تر این بود که او خودش را باور داشت و الان به یک الگو تبدیل شده است.

پهلوان شجاعی می‌افزاید: اگر دولتمردان تدبیری برای حمایت از این استعدادها بیندیشند و ورزشکاران را تشویق کنند هیچ کدام راضی به ترک کشورشان نخواهند شد. 

من بانوان کشورم را مانند بانوان شاهنامه می‌دانم. آن‌ها نباید در فضای سنتی و بسته سرکوب شوند، بلکه خانواده‌ها و مربیان باید وقتی استعدادی در کسی می‌بینند او را آن‌قدر مورد حمایت و تشویق قرار بدهند تا تبدیل به یکی از بزرگان سرزمینمان شود. انگیزه و اراده در پندار و اندیشه هر انسان شکل می‌گیرد که می‌تواند پشتوانه خوبی برای یک ورزشکار باشد.
 

شیما فتح‌نجات خبرنگار اطلاعات نوشت: پهلوان مریم اسفندیاری، رئیس کمیته پاور لیفتینگ بانوان کارگران کشور، داور ملی درجه‌یک پاورلیفتینگ و قهرمان پاور لیفتینگ کشور و استان کرمان، نخستین زنی است که ماشین یک و نیم تنی را بر روی پاهای خود نگه داشت و دومین زن ایرانی است که توانست تریلی را بکشد.

مریم اسفندیاری، بانوی پرافتخار و تحسین‎برانگیز میهن، به‎عنوان اولین زن ایرانی توانست اتومبیل‌های پراید و پرشیا را روی پاهای خود در آسمان نگه دارد و صاحب رکورد در سطح بین‌المللی شود. قرار است رکورد او در کتاب رکوردهای جهانی گینس ثبت شود.

پهلوان مریم اسفندیاری، فارغ‌التحصیل دوره کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل و دانشجوی دکترای این رشته است. او کمربند مشکی و کارت داوری کاراته و کارت مربی‎گری رشته‎های کاراته، سوارکاری و بدنسازی دارد.
خانم اسفندیاری، بانویی هنرمند هم به شمار می‌آید.

او اولین آموزش‎ها را در عرصه فن بیان و دوبله از خانم ژاله علو فرا گرفت که بنا به دلایلی طول نکشید، پس از آن دوره کوتاهی را با استاد حسین عرفانی به صورت آزاد کار کرد که باز به‌دلیل این که در حال تحصیل بود منصرف شد. آخرین و بهترین استادی که با جان و دل از ایشان آموخت و آن‎طور که خودش می‌گوید بر گردنش حق استادی دارد استاد تورج مهرزادیان است. البته فعالیت خانم اسفندیاری در دوبله به صورت پیوسته نبوده و مدت کمی با رادیو همکاری داشته است.

خاطرات تلخ و شیرین

این بانوی ورزشکار و هنرمند به خبرنگار اطلاعات در کرمان می‌گوید: من از زمان کودکی خیلی پرانرژی و فعال بودم، شاید چون پدرم نظامی بود و مرا به سوی ورزش‌های مختلفی همچون ژیمناستیک و سوارکاری سوق داد. سوارکاری را از 10 سالگی به‌طور جدی و حرفه‌ای و کاراته را در 15 سالگی آغاز کردم. در حال حاضر دان 2 مشکی دارم.

او مربی‌اش آقای ناصر شجاعی را مشوق خود در این حیطه می‌داند که او را با پاور لیفتینگ آشنا کرده است: ایشان استعداد مرا کشف کرد و پدر و همسرم نیز بسیار همراهی‌ام کردند، همین باعث شد به این رشته ورزشی علاقه‌مند شوم و در لیفت، مقام اول کشور را در سبک‌های مختلف به دست بیاورم.

بهترین خاطره مریم اسفندیاری در دوران ورزش این است که در پرس پا، وزنه‌ای را کار کرده که آقای هادی چوپان هم انجام می‎داد. او می‌گوید: من تمرین‌هایی را انجام می‌دهم که ورزشکاران قوی هم انجام می‌دهند. همچنین تعلق گرفتن کلاس‌های مربی‌گری و داوری درجه‌یک هم برایم شیرین بود.

این بانوی پهلوان می‌افزاید: تاکنون از هیچ مکملی استفاده نکرده‌ام و قدرت بدنی‌ام را ارثی می‌دانم.

او درباره تلخ‌ترین خاطره‌اش می‌گوید: قرار بود یک نیسان را با پا نگه دارم اما مردان قوی که قرار بود آن را روی پاهایم قرار بدهند نتوانستند آن را بلند کنند و این برایم تأسف‌آور بود.

قدرت و ظرافت

اسفندیاری می‌گوید: جایگاه پاور لیفتینگ در کشور ما درست شناخته نشده است. من بعد از این که متوجه شدم این ورزش با بدن چه می‌کند به این رشته بسیار علاقه‌مند شدم. خانم‌ها باید بدانند که وقتی به پیری نزدیک می‌شوند عضله‌هایشان را از دست می‌دهند و رو به ناتوانی می‌روند و باید برای این موضوع فکری بکنند. متأسفانه برداشت مردم از پاور لیفتینگ اشتباه است و البته کم‌کاری مسئولان هم به این برداشت اشتباه دامن می‌زند. 

رکورددار پاور لیفتینگ در پاسخ به این پرسش که به‌عنوان یک زن چه هدفی از نگه داشتن ماشین‌ها روی پا داشته، می‌گوید: من می‌خواستم خودم را به خودم ثابت کنم، در درون خودم احساس قدرت کنم و به‌عنوان یک مادر و همسر، قوی باشم. من حتی زمان انجام مسابقات، علاقه‎ای به پوشیدن لباس‌های بدن‌نما ندارم و دلیلی برای نمایش دادن ماهیچه‌هایم نمی‌بینم، چون معتقدم زن با ظرافتش شناخته می‌شود و باید در کنار ظرافت، قوی باشد.

درباره احساس خانم اسفندیاری از این که لقب پهلوان به او داده‌اند سؤال می‌کنم. می‌گوید: من از این لقب خجالت می‌کشم، چون پهلوانی لقب سنگینی است و باید همه خصایصش را داشته باشی. این لقب بار سنگینی دارد و احساس مسئولیت بیشتری در انسان ایجاد می‌کند.

عرصه هنر و گویندگی 

پهلوان اسفندیاری می‌گوید: زمانی که در دانشگاه تهران درس می‌خواندم یک فراخوان داده بودند که صداو سیما تست گویندگی می‌گیرد، به علت علاقه‌ای که داشتم رفتم تست دادم و خانم ژاله علو به عنوان یکی از استادان حضور داشتند. من بین افرادی که برخی از آن‌ها به کلاس گویندگی هم رفته بودند انتخاب شدم و با توجه به گویندگی متفاوتی که داشتم و تقلید صداهایی که انجام دادم، نظرشان بر این بود که در حیطه دوبله می‌توانم موفق باشم.

به همین علت دوره‌هایی با آقایان محمود علیقلی، حسین عرفانی و استاد تورج مهرزادیان گذراندم که همه‌چیز را به من آموختند و توانستم وارد عرصه دوبله شوم. در سریال‌های کره‌ای بسیاری به کار دوبله شخصیت‌های معروف پرداخته‌ام.

وی می‌افزاید: من همیشه به درست نشستن و درست راه رفتن و تعادل وزن، اهمیت داده‌ام و توصیه ام به همه بانوان این است که در تقویت عضلات و کسب قدرت بدنی کوشا باشند. دوست دارم همه‎چیز را بیاموزم و تجربه کنم. بسیاری از اشیاء موردنیازم را خلق می‌کنم و تلاشم بر این است که ذهنم را پویا نگه دارم، چون این ذهن ماست که محدودمان می‌کند. معتقدم در همه مسایل باید با اصول پیش رفت و در همه رشته‌های ورزشی و هنری‌ام اصول درست را از مربیانم آموختم.

از زبان پهلوان ناصر شجاعی

پهلوان ناصر شجاعی، سرمربی پیشین تیم ملی پاورلیفتینگ کشور، قهرمان ایران و آسیا در رشته‌های قدرتی، مقام‌آور اولین دوره‌های مسابقات قوی‌ترین مردان آسیا و مربی این بانوی پهلوان، در گفتگو با خبرنگار ما درکرمان می‌گوید: خصوصیات هر فرد ذاتی است و افراد در زمینه‌های مختلف با هم متفاوتند، مثلا بانوی ورزشکاری که در تبریز توانست تریلر را بکشد از لحاظ توده بدنی دو برابر خانم اسفندیاری است اما ایشان قدرت بدنی بالایی دارد و یکی از استثناهاست که من در بین شاگردانم و در طول عمرم شاهدش بوده‌ام. مریم اسفندیاری اگر سال‌ها قبل به این عرصه آمده و استعدادش کشف شده بود الان قهرمان بزرگی در جهان محسوب می‌شد.

شجاعی ادامه می‌دهد: همیشه هدفم این بوده است که به بانوان سرزمینم بگویم در بسیاری از زمینه‌ها استعداد دارند و با یک مربی می‌توانند به رشد و شکوفایی برسند. به نظر من خانم اسفندیاری می‌تواند دنیا را تکان بدهد. وی از نظر قدرتی می‌تواند فعالیت‌هایش را گسترده کند و سفیری برای ایران و افتخاری برای سرزمینش باشد.

بانو اسفندیاری از نظر اخلاق و پشتکار و قدرت، همیشه به دنبال بهترین‌هاست و من با 45 سال تجربه ورزشی و مربی‌گری، وقتی با ایشان روبه‌رو شدم متوجه قدرت خارق العاده‌اش شدم. از همه مهم‌تر این بود که او خودش را باور داشت و الان به یک الگو تبدیل شده است.

پهلوان شجاعی می‌افزاید: اگر دولتمردان تدبیری برای حمایت از این استعدادها بیندیشند و ورزشکاران را تشویق کنند هیچ کدام راضی به ترک کشورشان نخواهند شد. 

من بانوان کشورم را مانند بانوان شاهنامه می‌دانم. آن‌ها نباید در فضای سنتی و بسته سرکوب شوند، بلکه خانواده‌ها و مربیان باید وقتی استعدادی در کسی می‌بینند او را آن‌قدر مورد حمایت و تشویق قرار بدهند تا تبدیل به یکی از بزرگان سرزمینمان شود. انگیزه و اراده در پندار و اندیشه هر انسان شکل می‌گیرد که می‌تواند پشتوانه خوبی برای یک ورزشکار باشد.
 

نظر شما