در جریان بازی سپاهان و ملوان از سری بازی‌های لیگ برتر فوتبال کشورمان متاسفانه یک حادثه تلخ رخ داد و یکی از تماشاگران ملوان روی سکوها به دلیل هیجان زیاد دچار سکته قلبی شد و جانش را از دست داد. حین بازی و پس از پایان مسابقه سرمربی ملوان و ناظر بازی به دلیل اتفاق رخ داده با یکدیگر جدال لفظی داشتند. خبرنگار «اعتماد» برای بررسی بیشتر از این اتفاق تلخ با سهیل فداکار یکی از بازیکنان نیمکت‌نشین ملوان تماس گرفت که در ادامه ماحصل این گفت‌وگو را می‌خوانید.
شکست مقابل سپاهان ناشی از تحت تاثیر قرار گرفتن فوت هوادار تیم‌تان بود؟
خب همیشه بازی با سپاهان‌سخت بوده و این تیم یکی از تیم‌های بزرگ است، اما ما موقعیت‌های زیادی داشتیم با این حال همه چیز دست به دست هم داد تا یک روز بد فوتبال باشد. متاسفانه یکی از هواداران دو آتشه ملوان را از دست دادیم. واقعا در ایران فقط چنین چیزهایی را می‌شود دید چون هر جای دنیا باشد بازی را نگه می‌دارند. در اینجا یکی می‌گفت مُرده یکی می‌گفت خوب است! اصلا نمی‌دانم چی بگویم.
چه جوری متوجه شدی که روی سکوها این اتفاق رخ داده است؟
دقیقه ۲۰ یا ۲۵ بود که روی نیمکت بودیم و سکوی هواداران ملوان کنار نیمکت ما بود. دیدیم فریاد می‌زنند آمبولانس بیاورید یک نفر سکته کرده متاسفانه ماموران در را باز نمی‌کردند و انگار اتفاقی رخ نداده است و بعد منتظر دستور یکی بودند تا در را باز کردند. از جلوی من برانکارد رد شد و خودم هوادار را دیدم و حالم خیلی بد شد. با هزار تا دعوا و بحث با برانکارد بیرونش آوردند و با آمبولانس او را بردند. باید بازی لغو می‌شد. تمام بازیکنان درون زمین هم متوجه شدند که بازی برای این موضوع متوقف شده است. چرا نباید بازی را کنسل می‌کردند؟ تمام ذهن‌ها رفت به آن سمت. جان انسان از همه‌چیز مهم‌تر است. مگر نباید دوتا آمبولانس در زمین باشد؟ یکی که هوادار ما را خارج کرد اگر خدای نکرده دو بازیکن مصدوم می‌شد با کدام آمبولانس می‌خواستند آنها را به بیمارستان برسانند؟
چند دقیقه زمان برد تا با برانکارد بالای سر هوادار برسند؟
فکر کنم ۴، ۵ دقیقه طول کشید! کسی که ایست قلبی می‌کند باید همان لحظه بالای سرش برسند. هیچی نبود! دکتر تیم ما با دست سینه او را فشار می‌داد تا قلبش برگردد مگر چنین چیزی می‌شود؟ اصلا پزشک استادیوم یا دو دستگاه کجا بود؟ دکتر ما باید برود سر او تا احیایش کند؟ مگر چنین چیزی می‌شود؟ رییس ایفمارک گفته امکانات پزشکی نبود و نباید بازی برگزار می‌شد. اینها همه صحبت است! کدام قانون؟ ما که چیزی ندیدیم. خدای نکرده برای بازیکنی اتفاق رخ بدهد با دست می‌خواهند قلبش را احیا کنند؟ ما فوتبال بازی می‌کنیم تا مردم شاد شوند اما وقتی مردم می‌آیند و این اتفاق رخ می‌دهد به چه دلیل باید بازی کنیم؟
گویا آن هوادار ملوان خیلی به تیم وابسته بود. درست است؟
با ۶۳ سال سن ۱۰ ساعت راه از انزلی به اصفهان آمد به عشق این تیم خب ما هم باید ارزش قائل شویم برای این هواداران. کی به اینها هزار تومان پول می‌دهد که این همه راه را بیایند؟ هیچ کس! اینها تمام عشق و زندگی‌شان ملوان است. نباید جان‌شان را از دست دهند که! بعد آقای رفعتی می‌گوید نباید بازی را لغو می‌کردیم. نخیر! باید لغو می‌کردید. دقیقه ۶۰ می‌شنیدم تماشاگران فحش می‌دادند و می‌گفت شما این را کشتید او مُرد! من دقیقه ۷۰ که می‌خواستم وارد زمین شوم اصلا مغزم کار نمی‌کرد و حالم خوب نبود. فکرم پیش آن مرحوم بود و انگار در زمین نبودم! فقط در ایران این‌طور است!
ناظر بازی گفته تا دقیقه ۷۹ آن هوادار در حیات بوده و یک بار هم احیا شد. آیا این‌طور بود؟
من جلوی سکوی هواداران داشتم گرم می‌کردم و دقیقه ۷۰ یا ۷۱ وارد زمین شدم. من اصلا نفهمیدم چطور پنالتی شده است چون درگیر سکو بودیم. هواداران فریاد می‌زدند «مُرد، مُرد، ...» هواداران به آقا مازیار گفتند او مُرده اما رفعتی گفت زنده است. دقیقه ۶۵ تماشاگران خبر دادند که پسر او در بیمارستان است و خبر داده تمام کرده است. ته این فوتبال چی می‌خواهد شود؟ ما پارس ال آنها را بردیم یا آنها بردند خب که چی؟ جان انسان خیلی مهم است. نیروی انتظامی آنها می‌گفت دارید جو می‌دهید که آقای زارع با او بحث کرد. چه جوی دادیم؟ الان جواب خانواده او را کی می‌دهد؟ از جان یک انسان بالاتر داریم؟ مگر در لالیگا این اتفاق رخ نداد و بازی را نگه نداشتند؟ حالا اگر دوتا بازیکن سر به سر می‌شدند و فقط یک در آمبولانس باقی مانده بود چی کار باید می‌کردند باید سر به سر در آمبولانس می‌گذاشتند؟ ناظر باید تا ورود یک آمبولانس دیگر بازی را نگه می‌داشت و بازیکنان هم کمی روحیه آرام می‌گرفتند. پسر مرحوم از بیمارستان گفته بود او فوت شده اما رفعتی می‌گفت نمُرده بازی باید ادامه پیدا کند!
صحبت خاصی دارید؟
این هوادار شناخته شده بود و بیشتر بازی‌های ما در خارج از خانه و داخل خانه را می‌آمد. واقعا جای تاسف دارد و خیلی ناراحت شدیم. خدا به خانواده‌اش صبر بدهد. غم بزرگی برای انزلی و ملوان به وجود آمد. الان ما تا صبح صحبت کنیم چیزی تغییر نمی‌کند. آقای مازیار زارع آن همه صحبت کرد و رفعتی را تا آخر عمر محروم کنند آیا جان آن آدم برمی‌گردد؟ با هم مهربان‌تر باشیم و بدانیم جان انسان از هر چیزی مهم‌تر است. امیدوارم همه چیز درست شود!