رئیس‌جمهور اوکراین حلقه‌ای از افراد مور داعتماد خود را در رأس امور قرار داده و نظرات هر کسی که انتقادی به سیاست‌های او وارد کند را رد می‌کند، امری که او آن را با وضعیت جنگی توجیه می‌کند، اما منتقدان باور دارند مدیریت جنگ نباید به قربانی کردن فرایندهای دموکراتیک منجر شود.
رسانه آمریکایی در مقاله‌ای با اشاره به تغییرات در کابینه اوکراین، گزارش داد «ولودیمیر زلنسکی» رئیس‌جمهور این کشور سعی دارد قدرت را قبضه کند.
به گزارش پالتیکو، رسانه‌های اوکراینی و بین‌المللی تغییرات اخیر در دولت اوکراین را بزرگ‌ترین تغییرات از آغاز این جنگ توصیف کرده‌اند، اما در واقعیت تغییر چندانی روی نداده است و این جابه‌جایی‌ها جنبه نمایشی دارند.
مقامات ارشد اوکراینی که نخواستند نامشان فاش شود، درباره تغییرات اخیر در دولت اوکراین به پالتیکو گفتند: «هیچ چهره تازه‌ای از فضای آکادمیک، جامعه مدنی یا صنایع اوکراینی به دولت نپیوسته است، امری که مدت‌هاست از دولت درخواست شده است.»
بر اساس این گزارش، تنها مقام عالی‌رتبه‌ای که در تغییرات کابینه زلنسکی برکنار شد، «دمیترو کولبا» وزیر خارجه این کشور بود - که به گفته منابع اوکراینی، به دلیل اختلاف با «آندری یرماک» رئیس‌دفتر قدرتمند زلنسکی از مقام خود برکنار شد و همچنین «ولادیمیر کودریتسکی» رئیس شبکه ملی انتقال برق اوکراین، موسوم به «اوکر اِنِرگو» که ارتباطی با تغییرات کابینه نداشت و مورد انتقاد فراوان قرار گرفت.
به گزارش پالتیکو، هدف اصلی زلنسکی از حمله به کورسک در خاک روسیه در واقع کسب یک دستاورد سیاسی و کاهش فشارهایی بوده که علیه او و دولتش مطرح شده است.
«میکولا کنیاژیتسکی» قانون‌گذار اوکراینی و منتقد زلنسکی می‌گوید: «یورش به کورسک اهداف کاملاً سیاسی داشت، نه هدف‌های سیاسی واقعی. ما مشکلات زیادی داریم که مورد غفلت قرار می‌گیرند، از جمله فقدان هرگونه استراتژی و کمک جدی برای بیش از سه میلیون آواره اوکراینی.»
به گزارش رسانه آمریکایی، تغییرات اخیر در کابینه زلنسکی نگرانی‌های عمده‌ای که نسبت به حکمرانی استبدادی او مطرح شده را برطرف نمی‌کند. او به حلقه کوچکی از مشاوران و دوستان مورد اعتماد خود وابسته است، چهره‌هایی قدرت‌طلب که رد پای آن‌ها در پرونده‌های تحقیقاتی گذشته مشاهده می‌شود.
تلاش زلنسکی برای قبضه قدرت
در این گزارش آمده است: «جدایی کولبا نمونه‌ای دیگر از این است که چگونه هم‌مسلکان زلنسکی دیگراندیشانی که پرسشگر و چالشی هستند را بیرون می‌رانند.»
پالتیکو خروج کولبا از دولت را با برکنار «والری زالوژنی» فرمانده سابق نیروهای مسلح اوکراین مقایسه کرد، چهره‌ای که بر سر راهبرد جنگ و نیاز به سربازگیری شدیدتر با زلنسکی به اختلاف خورده بود و محبوبیت بالای او در میان شهروندان اوکراینی هم حسادت زلنسکی را برانگیخته بود.
کولبا و زالوژنی پس از برکناری، مورد حمایت مقامات و تحلیلگران غربی قرار گرفتند و برکناری کودریتسکی، رئیس شبکه ملی انتقال برق اوکراین نیز انتقاد علنی بی‌سابقه از سوی حامیان غربی اوکراین را به دنبال داشت. نمایندگان اتحادیه اروپا و سازمان‌های مالی در نامه‌ای به «دنیس شمیهال» نخست‌وزیر اوکراین به کی‌یف هشدار دادند که استقلال اوکر انرگو از دولت را تضعیف نکند. آن‌ها در این نامه هشدار دادند که اگر ماهیت مستقل این سازمان حفظ نشود، کشورهای اروپایی در حمایت از بخش انرژی در اوکراین به مشکل خواهند خورد.
کودریتسکی می‌گوید دولت اوکراین حتی قبل از آغاز جنگ هم در فکر سلطه بر مرکز توزیع برق بود اخراج او با هدف قبضه مضاعف قدرت از سوی دولت کنونی اوکراین صورت گرفته است.
مدیریت جنگ و رهبری دموکراتیک منافاتی ندارند
بیش از نیمی از اوکراینی‌ها معتقدند که دفتر زلنسکی در سازمان‌های دولتی و مجری قانون، دادگاه‌ها، نهادهای مبارزه با فساد و همچنین پارلمان این کشور نفوذ بیش از حد دارد. گرچه مدافعان زلنسکی می‌گویند در دوران جنگ فرصتی برای فرایندهای دموکراتیک نیست، اما منتقدان وی به رهبرانی مانند «وینستون چرچیل» اشاره می‌کنند که در دوران جنگ با گروهی از وزرای قدرتمند با وابستگی‌های حزبی مختلف، کشور خود را اداره کرد.
به گزارش پالتیکو، با وجود حمایت خارجی فراوان از زلنسکی، محبوبیت داخلی این رئیس‌جمهور اوکراین به طور پیوسته در حال کاهش است و اوکراینی‌ها همواره نسبت به او بدبین بوده‌اند.
بر اساس این گزارش، حکومت‌داری پیچیدگی‌هایی دارد و زلنسکی به‌شکلی پوپولیستی در برابر این پیچیدگی‌ها بی‌تابی نشان داده است. جنگ اوکراین نیز نتوانسته او را متقاعد کند که پیشنهاد و توصیه کسانی غیر از هم‌فکران و افراد حلقه نزدیک خود را با روی باز پذیرا باشد.
پالتیکو می‌نویسد که بسیاری بر این باورند که زلنسکی ذهنیتی برخواسته از دوران شوروی دارد و تلاش او برای قبضه قدرت به ضرر اوکراین تمام خواهد شد. منتقدان زلنسکی بر این باورند که بخش اعظم دستاوردهای اوکراین در جنگ با روسیه، نه در پی سیاست‌های زلنسکی، بلکه نتیجه مقاومت مردم و جامعه مدنی اوکراین است./ایسنا
نظر شما