مهر نوشت: تا سال ۲۰۲۲، حدود ۲.۳ میلیون زن در سراسر جهان مبتلا به سرطان سینه تشخیص داده شدند که آن را به دومین سرطان شایع در جهان تبدیل کرد.
حدود ۸۰ درصد از تمام تشخیص‌های سرطان سینه، گیرنده استروژن مثبت (ER-مثبت) هستند. این بدان معناست که سلول‌های سرطان سینه حاوی گیرنده‌هایی هستند که به هورمون استروژن متصل می‌شوند و ممکن است برای رشد به استروژن نیاز داشته باشند.
گزینه‌های درمانی فعلی موجود برای سرطان سینه ER مثبت شامل جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی و هورمون درمانی است.
مطالعات گذشته همچنین طب مکمل و جایگزین را برای کمک به درمان سرطان سینه مثبت ER، از جمله مکمل‌های آنتی اکسیدانی، یوگا، تمرین‌های تمرکز حواس و طب سوزنی مورد بررسی قرار داده‌اند.
اکنون محققان دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس می‌گویند که عسل مانوکا می‌تواند به طور بالقوه به عنوان یک گزینه پیشگیری و درمان جایگزین برای سرطان سینه، به ویژه سرطان سینه با ER مثبت، از طریق مدل‌های حیوانی و سلول‌های سرطانی مورد استفاده قرار گیرد.
عسل مانوکا توسط زنبورهایی ساخته می‌شود که شهد درخت مانوکا را که بومی استرالیا و نیوزیلند است جمع آوری می‌کنند.
برای این مطالعه، محققان از هر دو مدل سلولی سرطان سینه و موش استفاده کردند تا دریابند چگونه عسل مانوکا ممکن است بر سرطان سینه تأثیر بگذارد.
محقق ارشد «ریچارد پیتراس»، استاد پزشکی در بخش هماتولوژی-انکولوژی در دانشکده پزشکی دیوید گفن در دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «عسل مانوکا دارای تعدادی مواد مغذی منحصر به فرد و ترکیبات زیست فعال است که احتمالاً به مزایای سلامتی آن به عنوان یک ماده مغذی کمک می‌کند.»
پیتراس و تیمش در طول تحقیقات خود دریافتند که عسل مانوکا باعث کاهش ۸۴ درصدی رشد تومور در موش‌های دارای سلول‌های سرطان سینه مثبت ER بدون تأثیر منفی بر سلول‌های سالم سینه یا ایجاد عوارض جانبی عمده می‌شود.
پیتراس گفت: «اگرچه یافته‌های ما امیدوارکننده است، اما یافته‌های ما نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد استفاده از ترکیبات طبیعی، مانند عسل مانوکا، برای اثربخشی ضد تومور و پیشگیری بالقوه شیمیایی و بررسی مسیرهای مولکولی زیربنایی این اقدامات را برجسته می‌کند.»
دانشمندان کشف کردند که مقادیر بالاتر عسل مانوکا با کاهش بیشتر در رشد سلول‌های سرطانی مرتبط است.
علاوه بر این، محققان دریافتند که استفاده از عسل مانوکا به کاهش سطوح مسیرهای سیگنالی که به طور معمول در سرطان افزایش می‌یابد، کمک می‌کند.
مهر نوشت: تا سال ۲۰۲۲، حدود ۲.۳ میلیون زن در سراسر جهان مبتلا به سرطان سینه تشخیص داده شدند که آن را به دومین سرطان شایع در جهان تبدیل کرد.
حدود ۸۰ درصد از تمام تشخیص‌های سرطان سینه، گیرنده استروژن مثبت (ER-مثبت) هستند. این بدان معناست که سلول‌های سرطان سینه حاوی گیرنده‌هایی هستند که به هورمون استروژن متصل می‌شوند و ممکن است برای رشد به استروژن نیاز داشته باشند.
گزینه‌های درمانی فعلی موجود برای سرطان سینه ER مثبت شامل جراحی، شیمی درمانی، پرتودرمانی و هورمون درمانی است.
مطالعات گذشته همچنین طب مکمل و جایگزین را برای کمک به درمان سرطان سینه مثبت ER، از جمله مکمل‌های آنتی اکسیدانی، یوگا، تمرین‌های تمرکز حواس و طب سوزنی مورد بررسی قرار داده‌اند.
اکنون محققان دانشگاه کالیفرنیا در لس آنجلس می‌گویند که عسل مانوکا می‌تواند به طور بالقوه به عنوان یک گزینه پیشگیری و درمان جایگزین برای سرطان سینه، به ویژه سرطان سینه با ER مثبت، از طریق مدل‌های حیوانی و سلول‌های سرطانی مورد استفاده قرار گیرد.
عسل مانوکا توسط زنبورهایی ساخته می‌شود که شهد درخت مانوکا را که بومی استرالیا و نیوزیلند است جمع آوری می‌کنند.
برای این مطالعه، محققان از هر دو مدل سلولی سرطان سینه و موش استفاده کردند تا دریابند چگونه عسل مانوکا ممکن است بر سرطان سینه تأثیر بگذارد.
محقق ارشد «ریچارد پیتراس»، استاد پزشکی در بخش هماتولوژی-انکولوژی در دانشکده پزشکی دیوید گفن در دانشگاه کالیفرنیا، گفت: «عسل مانوکا دارای تعدادی مواد مغذی منحصر به فرد و ترکیبات زیست فعال است که احتمالاً به مزایای سلامتی آن به عنوان یک ماده مغذی کمک می‌کند.»
پیتراس و تیمش در طول تحقیقات خود دریافتند که عسل مانوکا باعث کاهش ۸۴ درصدی رشد تومور در موش‌های دارای سلول‌های سرطان سینه مثبت ER بدون تأثیر منفی بر سلول‌های سالم سینه یا ایجاد عوارض جانبی عمده می‌شود.
پیتراس گفت: «اگرچه یافته‌های ما امیدوارکننده است، اما یافته‌های ما نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد استفاده از ترکیبات طبیعی، مانند عسل مانوکا، برای اثربخشی ضد تومور و پیشگیری بالقوه شیمیایی و بررسی مسیرهای مولکولی زیربنایی این اقدامات را برجسته می‌کند.»
دانشمندان کشف کردند که مقادیر بالاتر عسل مانوکا با کاهش بیشتر در رشد سلول‌های سرطانی مرتبط است.
علاوه بر این، محققان دریافتند که استفاده از عسل مانوکا به کاهش سطوح مسیرهای سیگنالی که به طور معمول در سرطان افزایش می‌یابد، کمک می‌کند.