خبرگزاری آریا- رامین بشرویه- پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، مجلس خبرگان رهبری، مجلس شورای اسلامی و شورا‌های اسلامی شهر و روستا، شاهد تغییر و تحول گستره در پست‌های مدیریتی ادارات و نهاد‌های دولتی و حتی غیردولتی هستیم.
پس از برگزاری انتخابات دوازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در واپیسین روز‌های سال 1402 و آغاز بکار مجلس جدید که با شهادت «دکتر ابراهیم رئیسی» رئیس جمهور دولت سیزدهم و برگزاری انتخابات زودهنگام ریاست جمهوری چهاردهم و دوره روی کار آمدن «دکتر مسعود پزشکیان» در نیمه نخست سال جاری مواجه شد، جابجایی‌ها از معاونت‌های ریاست جمهوری و وزارتخانه‌ها تا بخشداران، دهیاران و حتی مدیران مدارس مناطق دور افتاده کشور نیز در سطح گسترده‌ای آغاز شده است.
متأسفانه اینگونه تغییر و تحول‌ها را در هر برهه‌ای از زمان، عموماً پس از برگزاری هرگونه انتخاباتی شاهد هستیم.
انتصاب وزرا، استانداران، مدیران کل و دیگر مدیران استانی و شهرستانی پس از انتخابات ریاست جمهوری، انتصاب فرمانداران، رؤسای ادارات و حتی هیئت‌های ورزشی شهرستان‌ها پس از انتخابات مجلس شورای اسلامی، انتصاب شهرداران، معاونین شهرداری، رؤسای سازمان‌ها و مدیرعامل‌های باشگاه‌های فرهنگی ورزشی شهرداری‌ها و حتی دهیاران پس از انتخابات شورا‌های اسلامی شهر و روستا کارزاری عجیب در نظام مقدس جمهوری اسلامی بوده که پایه آن بر اساس مردم سالاری دینی بنا شده است.
علاوه بر استفاده از ظرفیت افراد توانمند و کاردان در بسیاری از پست‌های مدیریتی، اغلب برخی انتصاب‌ها به دلیل تقسیم سهم و یا وعده وعید‌های پیش از انتخابات صورت می‌گیرد که متأسفانه بدنه آن سازمان و یا نهاد مذکور را با چالش روبرو می‌کند.
اینگونه تغییر و تحول‌ها در شرایطی رخ می‌دهد که زمان کوتاه احراز هویت و اخذ آرا در شعب به شکل کاملاً محرمانه بوده و معمولاً هیچ هموطنی نمی‌داند که چه فردی به کدام کاندیدا رأی داده تا هنگام انتصاب و تقسیم سهم مسئولیت برای نشاندن بر صندلی مسئولیتی از آن دفاع کند.
در انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری دیدیم افرادی را که عکس یکی از 6 کاندیدا را برای «تبلیغات» و «اعلام حمایت» بر پروفایل پیام‌رسان خود گذاشتند و پس از آنکه نامزد تحت حمایت آنها در دور نخست موفق به کسب اکثریت آرا نشد در دور دوم انتخابات نیز عکس یکی از دو کاندیدای دیگر مرحله دوم را در به جای آن کاندیدای شکست خورده منتشر کردند و پس از پایان انتخابات در جشن پیروزی کاندیدای رغیب حاضر و به پایکوبی پرداختند.
آنچه همگان را در اینگونه انتصاب‌ها در بهت و حیرت فرو می‌برد، دخالت اینگونه افراد است که در همه انتخابات‌ها خود را به عنوان «حامی» و یا نیرو‌های «سایه» معرفی می‌کنند و اگر فرصتی دست آنها بیافتد، به عنوان مدیران و یا عوامل ستادی همه کاندیدا‌ها اعلام وجود کرده و پس از انتخابات از منتخب مردم سهم خواهی می‌کنند.
حال انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری به پایان رسیده و دولت «دکتر مسعود پزشکیان» به صراحت سخن از شعار «وفاق ملی» به میان آورده و تلاش می‌کند تا خود و وزرای پیشنهادی که موفق به دریافت رأی اعتماد مجلس شورای اسلامی شدند، از این تفکر دفاع و آن را عملی کنند ولی متأسفانه در این میان افرادی هستند که «نان را به نرخ روز می‌خورند» و همیشه «کاسه داغ‌تر از آش» هستند و به جز «نشستن و تکیه بر صندلی مدیریتی» چیزی برایشان اهمیت ندارد و متأسفانه در غفلت عوامل اصلی «آنها» میدان داری می‌کنند.
این روز‌ها سخن از انتصاب استانداران و به تبع آن انتصاب مدیران کل به میان آمده است و قطعاً در آینده‌ای نه چندان دور، تغییر و تحول گسترده در دیگر پست‌های مدیریتی در رده‌های پایین‌تر را شاهد خواهیم بود و آنچه مردم در شرایط فعلی انتظار دارند، تقسیم سهم احزاب و تفکر‌ها نیست، بلکه استفاده از ظرفیت افرادی که بنا به دلایلی با مداخله همین «کاسه‌های داغ‌تر از آش» در حاشیه مانده‌اند و هیچ موقع توانایی‌های آنان ارزیابی و اجرایی نشده است.
جمهوری اسلامی ایران طی چهار دهه گذشته و در دهه پیش رو بحران‌ها و سختی‌های بسیاری از قبیل جنگ تحمیلی، جنگ‌های نرم فرهنگی و اقتصادی، تحریم‌های ظالمانه، تورم و گرانی، رویداد‌های طبیعی از قبیل سیل و زلزله، طرح براندازی نظام مقدس توسط معاندین و خارج نشینان و دیگر رویداد‌ها و توطئه‌ها را پشت سر گذاشته و آنچه امروز هموطنان انتظار دارند، اعتماد به نخبگان و کارشناسان واقعی بوده که یک شبه به مدارک و مدارج بالای علمی نرسیده‌اند و برای علم اندوزی سلسله مراتب را با زحمات بسیار رعایت کرده و کارآمد هستند.
در این میان تکلیف «نان به نرخ روز خورها»، «کاسه‌های داغ از آش»، «باج گیران»، «قدرت طلب‌ها»، «صندلی پرست‌ها» و از همه مهم‌تر «مدیران با زیرمجموعه‌های مردود شده از امتحان» مشخص بوده که باید به طور جدی از دخالت دادن آنها در امور پرهیز شود.
انتهای پیام