به گزارش صراط به نقل ازفارس ، «نمایش خانگی شلمشوربا شده و اغلب بهجای تولید پادزهر فرهنگی و هنری، سم اجتماعی به خوردِ مصرفکنندهها میدهد...» این را محمدتقی فهیم، منتقد سینما و تلویزیون، میگوید. معاون بهداشت وزارت بهداشت حسین فرشیدی یکشنبه در نامهای به معاون سازمان صداوسیما و رئیس سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی «خواستار ملاحظات بهداشت روانی - اجتماعی تولیدات شبکه نمایش خانگی شد.»
اواخر دهه ۸۰ بود که سریالهایی مانند قلب یخی و قهوه تلخ بهصورت دیویدی و هفتگی پخش شد و استقبال مخاطبان باعث شد که کارگردانهایی که مدتها برای تلویزیون کارکرده بودند، سراغ این عرصه بروند و بهمرور در دهه ۹۰ توزیع دیویدی جای خود را به پلتفرمهای اینترنتی داد.
طبق اعلام وزارت بهداشت، عادی جلوهدادن آسیب به خود، توسعه مصرف الکل از طریق نمایش مصرف الکل، نمایش مصرف مکرر سیگار و دخانیات، نمایش پرخاشگریهای فیزیکی و عاطفی و خیانت از جمله آسیبهای احتمالی تولیدات شبکه نمایش خانگی بر مخاطبین است.
برخی از سریالها نمایش خانگی با تغییر ذائقه سینمایی مخاطب و تقابل با فرهنگ اصیل دینی و ملی در مدت نهچندان طولانی، آثار تخریبی فراوانی را در پی خواهد داشت، بهنحویکه اغلب مخاطب این آثار نمیتواند با خیال راحت و در کنار خانواده خود بنشیند و این آثار را تماشا کند.
محمود گبرلو، منتقد سینما، میگوید چندین سال است که فیلمهای سینمایی روز تولید و اکران میشود، اما در تلویزیون پخش نمیشود و «تنها یکسری فیلمهای قدیمی و کهنه مدام پخش میشود» پس طبیعی است که برای سرگرمکردن مخاطب به پخش فیلمهای خارجی که به فرهنگ ایرانی نزدیک نیستند یا فیلمهای نمایش خانگی متصل شویم. اما پوریا ذوالفقاری، یک منتقد سینما دیگر، معتقد است که قرار نیست برای جذب مخاطب کار ضدفرهنگی و ضد خانواده تولید کنیم، این در حالی است که اکنون همه سریالهای نمایش خانگی همگی از الگویی ثابت تبعیت میکنند، «قصههای ضعیف و بیهوده کش آمده و یک لشکر ستاره و سلبریتی» که بناست «کمبودهای جذابیت داستان» را جبران کنند.
روانشناس اجتماعی علیرضا شریفینیا با بیان اینکه در ابتدا خود خانوادهها باید مراقب باشند تا اعضای خانواده خوراک بد فرهنگی مصرف نکنند، میگوید که دستگاههای ذیربط و وزارت ارشاد نیز باید «نظارت بیشتری» بر ساخت محتواهای سینما و نمایش خانگی داشته باشند علاوهبرآن توصیه میشود، «فیلمسازان در نوشتن سناریو محتوا از مشاوره روانشناسان و جامعهشناسان بهعنوان متخصص بهرهمند شوند» تا اثرات مخرب تولیدات کاسته شود.