به گزارش "ورزش سه"، بی‌اغراق نیست اگر بگوییم امسال در ‌پارالمپیک پاریس کمتر تیمی به اندازه تیم ملی والیبال نشسته ایران ‌مورد توجه قرار گرفته بود. تیمی که مرتضی مهرزاد را به عنوان دومین ‌مرد بلندقد دنیا در ترکیب خود داشت. حضور مهرزاد با اینکه او ‌خودش تمایلی به این شهرت نداشت نگاه‌های بیشتری را به ایران ‌جلب کرده بود. تیمی که امسال هم درخشید و تاریخ‌سازی کرد تا ‌برای هشتمین‌بار قهرمان پارالمپیک شده و یک مدال طلای خوش‌رنگ ‌برای ایران به ارمغان بیاورد. ‌

در نیمه‌نهایی مقابل مصر و در فینال مقابل بوسنی، حضور مهرزاد و ‌ضربات سهمگین او که دفاع حریفان مقابل آن هیچ شانسی برای ‌مقاومت نداشتند نشان داد که ایران تا چه حد از امتیاز در اختیار ‌داشتن این ستاره بالابلند خود استفاده می‌کند. رسانه‌های جهانی از ‌مهرزاد به عنوان اسلحه نه چندان سری ایران نام می‌برند. ‌

مرتضی مهرزاد 36 ساله 2 متر و 46 سانتی‌متر قد دارد. او در نوجوانی ‌در زمان دوچرخه‌سواری دچار حادثه شده و همان حادثه باعث شده ‌پای راست او دیگر رشد نکند. مهرزاد به همین علت از ویلچر استفاده ‌می‌کند و ورزشکار پارالمپیکی است. ‌

آسمان‌خراش ایرانی پیش از رسیدن تیم ملی والیبال نشسته ما به ‌فینال مورد توجه دنیا قرار گرفت. زمانی که رسانه‌ها از دهکده ‌پارالمپیک پاریس خبر دادند که مهرزاد مجبور است شب‌ها روی زمین ‌بخوابد چرا که تخت‌های دهکده در پاریس برای او به اندازه کافی ‌بزرگ نیست. مرتضی پسری است بسیار محجوب که از این همه ‌توجه رضایت ندارد. رسانه‌های بین‌المللی که این روزها محو تماشای ‌مهرزاد هستند می‌گویند او در زمین والیبال حتی لبخند نمی‌زند و این ‌باعث شده ستاره والیبال نشسته ایران برای خارجی‌ها شخصیتی ‌مرموز و ناشناخته پیدا کند. ‌

با این‌حال رسانه‌ها به صحبت‌های هادی رضایی، مربی مرتضی درباره او ‌اشاره کردند تا نشان بدهند او در تیم ملی نه تنها بین همبازی‌هایش ‌بلکه بین همه دست‌اندکاران بسیار محبوب است. جایی که رضایی ‌گفته بود: "کار کردن با مرتضی مهرزاد لذت‌بخش‌ترین و مهم‌ترین ‌کاری بوده که من در تمام عمرم کرده‌ام". ‌

وقتی سوت شروع دیدار فینال پارالمپیک بین ایران و بوسنی به صدا ‌درآمد این بازی بیش از هر بازی دیگری در تورنمنت‌های والیبال ‌نشسته مورد توجه قرار گرفته بود. چه در ایران و چه در دیگر نقاط ‌دنیا همه می‌خواستند ستاره بلندبالا و محبوب این دوره از پارالمپیک ‌و قهرمانی‌اش را ببینند. ‌

روزنامه گاردین در توصیف مهرزاد و نقش او در قهرمانی والیبال ‌نشسته ایران نوشت: "با اینکه مرتضی مهرزاد در زمین والیبال ‌نشسته لبخند نمی‌زند ولی کاملا مشخص است که این پسر چقدر ‌عاشق و شیفته این ورزش است. چه در نیمه‌نهایی مقابل مصر و چه ‌در فینال مقابل بوسنی دیدیم که مهرزاد بعد از به دست آوردن هر ‌امتیاز چطور مشت‌هایش را در هوا تکان می‌دهد و از ته دل شاد ‌است". ‌

هادی رضایی امسال برای هفتمین‌بار به عنوان مربی ایران در ‌پارالمپیک حضور دارد و در این دوره پنج‌بار با تیم ملی والیبال ‌نشسته به مدال طلا رسیده است. رضایی پیش از آن هم بازیکن تیم ‌ملی بوده و سه بار در المپیک‌های سئول، بارسلونا و آتالانتا با تیم ‌ملی والیبال‌‌ نشسته ایران مدال طلا گرفته بود. ‌

رضایی کاشف اصلی مرتضی مهرزاد بوده و می‌گوید او را اولین‌بار ‌زمانی شناخته که شاهد حضورش در یک برنامه صدا و سیما بوده ‌است. رضایی بلافاصله با مهرزاد تماس گرفته و راضی‌اش می‌کند که ‌والیبال نشسته را امتحان کند. سرمربی ایران درباره آن روزها گفته ‌بود: "مهرزاد خودش را منزوی کرده بود ولی من موفق شدم ذهنش را ‌عوض کنم و مرتضی را به جامعه برگردانم". ‌

مهرزاد تکنیک‌های یک بازیکن والیبال نشسته را از بهترین مربی ‌ممکن، کسی که خودش چه به عنوان بازیکن و چه مربی چندین و ‌چند مدال طلای پارالمپیک دارد، یاد گرفت. به مرور کادر فنی ایران ‌متوجه شد تنها نقطه قوت مهرزاد قد بلند او نیست. مرتضی با ‌هوش بالا و قدرت بدنی‌اش می‌تواند در پایان نقشه‌های ظریف و ‌پاس‌های سریع بازیکنان تیم ملی، کار را تمام کند. ‌

مهرزاد که از پارالمپیک ریو حضور در این بازی‌ها را تجربه کرده امشب ‌موفق شد برای سومین‌بار مدال طلای پارالمپیک را به گردن بیاویزد. ‌رضایی در نیمه‌نهایی نگران مصدومیت ستاره اولش مهرزاد بود و به ‌صورت چرخشی او را وارد زمین کرده و بیرون می‌کشید. ‌

با این‌حال ایران به هیچ وجه تیمی تک‌ستاره نیست. چه در بازی ‌نیمه‌نهایی و چه در بازی فینال شادی زایدالوصف بازیکنان مصر و ‌بوسنی از هر تک‌امتیازی که از تیم قدرتمند ایران می‌گرفتند نشان ‌می‌داد بهترین‌های دنیای والیبال نشسته برای ایران تا چه حد احترام ‌قائلند. 

بدون شک مهرزاد توجه خارق‌العاده جهانی به خودش در این دوره از ‌پارالمپیک را مدیون خبری است که از جا نشدن او در تخت‌های ‌دهکده پارالمپیک منتشر شد. در توکیو مسئولان برگزاری بازی‌ها برای ‌او تختی ویژه طراحی کرده بودند اما در پاریس او مجبور شد روی زمین ‌بخوابد. بعد از مصاحبه مرتضی مهرزاد با سایت رسمی المپیک و ‌حرف‌های او درباره روی زمین خوابیدن ناگهان آسمان‌خراش ایرانی به ‌تیتر یک بسیاری از رسانه‌های دنیا راه یافت. حالا دیگر این خبرها از ‌یاد رفته و آنچه برای همیشه در تاریخ باقی می‌ماند مدال طلای ‌دیگری است که تیم ملی والیبال نشسته ایران و ستاره بلندبالایش در ‌پاریس به دست آوردند. ‌