ترنجبین از بهترین گیاهان دارویی است که خواص درمانی زیادی برای پوست و سلامتی دارد. از این گیاه دارویی برای درمان زردی نوزادان نیز بهره می برند.
مهم ترین خواص ترنجبین
به گزارش نمناک، ترنجبین صمغی است که بر شاخه و برگ گیاهی خاردار از تیره فرعی پروانه واران بنام شتر خاریا پیدا می شود و این گیاه در خراسان و گرجستان و مقداری نیز در اطراف همدان می روید. این شاخه ها و برگ ها را جمع‌آوری کرده و در آب می شویند و آب آن را می جوشانند تا بخار شود و ترنجبین به صورت بلور های متبلور گردد.
طرز تهیه آب ترنجبین
12 تا 35 گرم ترنجبین را در آب جوش حل کنید و سپس آن را صاف کرده و مصرف نمایید. آب ترنجبین را بهتر است ناشتا میل کنید.
ترکیبات شیمیایی ترنجبین
ترنجبین شامل ترکیبات قندی مثل گلوکز و فروکتوز، ساکاروز و تری ساکارید و تانن (ترکیباتی هستند که از مواد طبیعی پیچیده تشکیل شده اند و در گیاهان به مقدار زیاد وجود دارند) و آنتوسیانین که جزو پرکاربرد ترین رنگدانه های گیاهی در صنعت غذا است، می باشد.
طبع ترنجبین
طبع ترنجبین، گرم و تر است. ترنجبین ملین و مسهل است. دوز مصرفی ترنجبین به عنوان ملین، مناسب با سن بیمار بین 10 تا 70 گرم است که با کمی آب مصرف می شود.
از بین بردن لک و روشن شدن پوست با ترنجبین
ترنجبین، خون را تصفیه نموده و به تبع پوست صورت را صاف و شفاف می کند. نوشیدن خاکشیر و ترنجبین (ترنجبین را 5 ساعت در آب خیسانده و صاف کنید سپس آن را با 2 قاشق خاکشیر مخلوط نمایید و میل کنید) برای بهبود لک های پوست کاربردی خواهد بود. افرادی که روزانه و به مدت 3 هفته از این معجون استفاده می کنند، بعد از مدتی، دارای پوستی روشن خواهند بود و لک های صورت و پوستشان از بین می رود.
درمان مشکلات پوستی با نوشیدن آب ترنجبین
نوشیدن معجون ترنجبین و خاکشیر می تواند اگزما، کهیر و التهابات پوستی را درمان کند.
از بین بردن جوش با ترنجبین
جوشانده یک قاشق ترنجبین با دو قاشق غذاخوری خاکشیر و میل نمودن آن هر روز به صورت ناشتا در 2 هفته جوش هایی که به خاطر خوردن بیش از اندازه چربی و شیرینی ایجاد شده اند را درمان می کند.
درمان شوره و خارش سر با ترنجبین
نوشیدن 2 تا 3 لیوان از شربت خاکشیر و ترنجبین به صورت روزانه شوره و خارش سر را درمان می کند.
بررسی خواص دارویی ترنجبین
مبارزه با انگل ها
ترنجبین یکی از پرکاربرد ترین دارو های گیاهی برای درمان بیمارانی است که همیشه از بیماری های انگلی رنج می برند، زیرا در ترنجبین ماده ای به نام سانتونین وجود دارد که یکی از قوی ترین مواد برای از بین بردن انگل ها و کرم ها می باشد.
درمان یبوست با ترنجبین
از خواص ترنجبین در طب سنتی، درمان یبوست است. ترنجبین یکی از موادی است که دستگاه گوارش را نرم می کند و ملین است و باعث می شود تا مدفوع راحت تر حرکت کند و از ابتلا به یبوست جلوگیری می کند. دوز مصرفی آن به عنوان ملین بین 10 تا 70 گرم است که سن بیمار تعیین کننده دوز مصرفی است.
بهبود مرض قند با ترنجبین
ترنجبین، قند موجود در ادرار را می تواند کاهش دهد و از این رو برای مبتلایان به بیماری مرض قند مفید است.
درمان سرفه با ترنجبین
ترنجبین از بهترین گیاهان دارویی است که موجب بهبود سرفه و تسکین درد سینه می شود.
دیگر خواص درمانی ترنجبین
- کاهش دهنده عطش و تب
- دفع اخلاط سوخته با مصرف، ترنجبین و آب پنیر
- دفع اخلاط گرم با مصرف، ترکیب ترنجبین و ماءالشعیر
- دفع راحت ادرار با مصرف، کره و ترنجبین
- درمان بواسیر با گل های ترنجبین
- درمان روماتیسم با مالیدن روغن برگ های ترنجبین
- میل کردن ترنجبین با آب زیره برای درمان صدای شکم
- درمان بیماری های عفونی در بدن با مصرف ترنجبین
- درمان بیماری های کلیوی و سنگ کلیه با ترنجبین
- ترنجبین برای درمان کم کاری کبد
- ترنجبین برای نیش زدن عقرب
خواص ترنجبین برای نوزاد
استفاده از ترنجبین برای درمان زردی نوزاد بسیار مؤثر است. این دارو برای نوزاد یک ملین و مسهل لطیف است و برای درمان و پاکسازی دستگاه گوارش از اخلاط و خونابه های بازمانده از دوران جنینی، معده و روده نیز استفاده می شود. با این روش، بسیاری از بیماری ها از جمله بیماری های ویروسی و عفونی در نوزادان کمتر شده و سیستم ایمنی آنها از همان بدو تولد فعال می شود. با مصرف ترنجبین اشتهای نوزاد برای شیر خوردن بیشتر می شود و شب ها بهتر می خوابد و دل پیچه و نق زدن زیاد نوزاد، برطرف می شود.
مقدار مصرف و طرز تهیه ترنجبین برای نوزاد
یک قاشق مرباخوری ترنجبین را در یک چهارم استکان آب جوش حل کنید و پس از صاف کردن به نوزاد بدهید. مقدار مصرف ترنجبین باید آنقدر باشد که اسهال ملایم ایجاد کند تا جرم های رسوبی و چسبیده به جدار روده های نوزادان پاک شود ولی اگر کار کردن شکم ایجاد نشد، مجدد دو ساعت بعد این میزان تکرار می شود. معمولا 3 تا 7 روز زمان می برد تا زردی نوزادان درمان شود.
مضرات ترنجبین
مصرف ترنجبین برای طحال و اشخاص گرم مزاج مضر است و افراد مبتلا به حصبه، اسهال خونی، بواسیر، خون ادراری و آبله از خوردن آن خودداری کنند.
