شناسهٔ خبر: 68484544 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه قدس | لینک خبر

گزارشی از خدمت‌رسانی خدام بارگاه مطهر رضوی در موکب شمس الشموس(ع) در جاده قدیم نیشابور

خدمت به زائران پیاده از فراز «تپه سلام»

گروه‌های مختلفی از زائران و عاشقان امام رضا(ع) این روز‌ها در مسیر‌های منتهی به مشهد مقدس هستند و به صورت پیاده به حرم منور رضوی مشرف می‌شوند تا در روز ۳۰ صفر همزمان با سالروز شهادت علی بن موسی‌الرضا(ع) در بارگاه منور امام هشتم(ع) و در جمع عزاداران حاضر باشند.

صاحب‌خبر -

در همین راستا، موکب‌ها و ‌ایستگاه‌های متعدد پذیرایی از زائران پیاده نیز در مسیر‌های منتهی به مشهد مقدس توسط گروه‌های مردمی و تشکل‌های مختلف برپا شده تا به این میهمانان ویژه بارگاه مطهر رضوی خدمت‌رسانی کنند. به همین بهانه به سراغ موکب و ‌ایستگاه زائران پیاده «شمس الشموس(ع)، متوسلین به حضرت جوادالائمه(ع)» در کیلومتر 5 جاده قدیم نیشابور، پس از سه‌راه ده‌غیبی رفتیم. در این موکب قدیمی، خدام کشیک‌های هشت‌گانه بارگاه مطهر رضوی مطابق برنامه تنظیمی به خدمت مشغول هستند. 

این‌ ایستگاه در طول سال دایر است
حدود کیلومتر 5 جاده قدیم نیشابور، بر فراز تپه‌ای، گنبد طلایی رنگی توجه‌مان را به خود جلب می‌کند. از جاده کناره به سمت آن حرکت می‌کنیم. در بالای این تپه تابلویی نصب شده است با عنوان «ایستگاه زائرین پیاده شمس الشموس(ع)، متوسلین به حضرت جوادالائمه(ع)». وارد این‌ ایستگاه می‌شویم. تعدادی از خدام بارگاه مطهر امام هشتم(ع) با لباس خدمت حرم مطهر رضوی مشغول فعالیت و آماده‌سازی مقدمات استقبال از زائران پیاده حرم مطهر امام رضا(ع) در این ‌ایستگاه هستند. به سراغ مسئول این ‌ایستگاه می‌رویم و با او همکلام می‌شویم. 
«سیدمهدی آل‌هاشمی» خادم رسمی کشیک هفتم آستان قدس رضوی بوده و حدود هفت یا هشت سال توفیق خدمت در این ‌ایستگاه را دارد. وی می‌گوید: این موکب و ایستگاه سابقه‌ای حدود ۱۰ یا ۱۱ سال دارد و با همت و تلاش مرحوم «احمد مروی» از خدام کشیک ششم حرم مطهر رضوی و برای ارائه خدمت به زائران پیاده بارگاه مطهر امام رضا(ع) در طول سال برپا و دایر شده و توسط این مرحوم قسمت بیشتری از تجهیزات، ساختمان‌ها و فضا‌های این‌ ایستگاه ساخته و راه‌اندازی شده و بعضی از قسمت‌ها هم پس از درگذشت ‌ایشان برپا شده است. ضمناً براساس وصیت این مرحوم، پس از درگذشتش، پیکر‌ ایشان در همین ‌ایستگاه صلواتی به خاک سپرده شده است.  آل‌هاشمی می‌افزاید: این ‌ایستگاه در طول سال و برای استقبال و استراحت موقت زائران پیاده حرم مطهر رضوی دایر بوده و در روز‌های پایانی ماه صفر نیز به طور ویژه و با حضور و فعالیت خدام کشیک‌های هشت‌گانه حرم مطهر رضوی (روزانه ۲۰ نفر) و البته با همکاری و کمک‌های برخی از خیران و نیکوکاران، به زائران پیاده حرم مطهر امام هشتم(ع) خدمت‌رسانی می‌کند. 
وی یادآور می‌شود: در این ‌ایستگاه و براساس آمار سال‌های گذشته، برپایی نماز جماعت ظهر و عصر و پذیرایی در دو وعده، صبحانه (۲۰۰نفر) و ناهار ( بین هزار تا 2هزار نفر) و بسته به تعداد حضور زائران پیاده انجام می‌شود و زائران با توجه به مسافت ۵ کیلومتری این‌ ایستگاه تا مبادی ورودی شهر مقدس مشهد معمولاً این‌ ایستگاه را هنگام عصر و غروب آفتاب به طرف مشهد ترک می‌کنند. 
به گفته آل‌هاشمی، این ‌ایستگاه علاوه بر استقبال و پذیرایی از زائران پیاده نقاط مختلف کشور از جمله استان‌های جنوب، جنوب غربی و... پذیرای زائرانی از کشور‌های پاکستان، افغانستان، عراق و... نیز در این ایام و در طول سال هم است. 

خدمتگزاری از فراز «تپه‌سلام»
در ابتدای ورودی به این ‌ایستگاه تابلو بزرگی نصب شده که روی آن نوشته شده است: «تپه سلام تاریخی مشهد». از یکی از خدام حرم مطهر رضوی در این ‌ایستگاه درباره تابلو می‌پرسم. «محمدتقی خادم الشریعه» 70سال دارد و ناظم کشیک ششم خدام بارگاه مطهر امام رضا(ع) است. او می‌گوید: این ‌ایستگاه در محل تپه‌سلام قدیمی و تاریخی مشهد واقع است. در گذشته زائران با رسیدن به این نقطه، رو به بارگاه مطهر امام رضا(ع) عرض ادب و ارادت کرده و دست به سینه به حضرت رضا(ع) سلام می‌دادند. 
وی درباره احساس خود و همکارانش از خدمت در این ‌ایستگاه اظهار می‌کند: من از ابتدای راه‌اندازی این موکب توفیق خدمت در آن را دارم اما هر سال مشتاق‌تر از سال گذشته من و همکارانم در اینجا حاضر شده و خدمت می‌کنیم. اینجا تپه‌سلام است. لذت خاصی دارد که در این مکان به زائران پیاده امام مهربانی‌ها خدمت می‌کنیم. احساس می‌کنیم ما از طرف امام هشتم(ع) به استقبال زائران بارگاه مطهرشان، پیش از ورود به مشهد آمده‌ایم. ‌امیدوارم خداوند به برکت قدم‌های آنان، این خدمت ناقابل ما را هم قبول کند.

ایستگاهی برای صیقل دادن دل‌ها
«علی‌اکبرنیرآبادی» پنجاه ساله، خادم کشیک دوم حرم مطهر رضوی است و درباره خدمت در این ایستگاه می‌گوید: من و خانواده‌ام همه ساله برای صیقل دادن روح و روانمان به این ‌ایستگاه می‌آییم. اینجا‌ ایستگاه صیقل دادن دل‌هاست. خانواده من همه ساله چشم انتظار آمدن دهه پایانی ماه صفر برای حضور در این ‌ایستگاه برای خدمت‌رسانی به زائران پیاده حرم مطهر رضوی هستند. وی که با پارچ پر از خاکشیر از زائران پذیرایی می‌کند، ادامه می‌دهد: این مسیر، مسیر عشق به امام رضا(ع) است. هر کسی به نیتی برای خدمت می‌آید، اما همه به یک هدف فکر می‌کنند و آن رضایت صاحب عظیم الشأن همه ‌ایستگاه‌ها یعنی اباالحسن الرضا(ع) است. در حقیقت خود حضرت به استقبال زائران می‌آیند. امیدواریم به برکت قدوم زائران پیاده، امام هشتم(ع) گوشه چشمی به ما نیز داشته باشند.

«زائران پیاده» میهمانان ویژه امام رضا(ع) هستند
«غلامرضا زارعی مقدم» شصت و دو ساله، در کشیک دوم خدام بارگاه مطهر امام رضا(ع) خدمت می‌کند. او می‌گوید: من همیشه توصیف خدمت در ‌ایستگاه‌ها و موکب‌های بین‌راهی را از دوستان شنیده بودم، اما امسال توفیق نصیبم شد تا در این ‌ایستگاه که مزین به نام حضرت شمس الشموس(ع) است، خدمت کنم. اینجا همه منتظر آمدن زائران پیاده هستند تا توفیق خدمت به میهمانان امام هشتم(ع) نصیبشان بشود. به نظر من، زائران پیاده میهمانان ویژه و خاص امام رضا(ع) هستند. هر چه مشقت و مشکلات سفر بیشتر باشد اجرش هم بیشتر است. 

دلهایمان، پاهایمان را به دنبال خود می‌کشد
در ضمن گفت‌وگو با خدام، زائران هم کم‌کم از راه می‌رسند. «رقیه توفیق» بانوی پنجاه و دو ساله از شهرستان مراغه در استان آذربایجان شرقی زائر پیاده این مسیر عاشقی است. به محض ورود به ‌ایستگاه شمس الشموس(ع) ابتدا سجده شکر به جای می‌آورد و سپس به سمت پرچم متبرک بارگاه منور امام هشتم(ع) که در ابتدای ورودی این ‌ایستگاه نصب شده می‌رود و پس از تبرک جستن از آن، می‌گوید: خدا را شکر که تا اینجا توانسته‌ایم با پای پیاده بیاییم، در این جاد‌ه‌ها، لحظه به لحظه ذکر یا امام رضا(ع) را زمزمه می‌کنیم، ما نیستیم که این راه را می‌رویم، بلکه این دلهایمان است که پاهایمان را به دنبال خود در این مسیر می‌کشاند. در حقیقت ابتدا دل، زائر امام هشتم(ع) می‌شود و سپس پا‌ها به راه می‌افتند.

چون عشق حرم باشد، سهل است بیابان‌ها
«عبدالرحمان فیاضی» پنجاه و پنج ساله، از شهرستان جوین، شهر حکم‌آباد به اتفاق یک کاروان ۱۵۰ نفره (مرد و زن)، یکی دیگر از زائران پیاده حرم مطهر رضوی است. او می‌گوید: بیش از ۱۵ سال است که در این مسیر گام برمی‌دارم. در این کاروان، از کودک سه ساله تا پیرمرد و پیرزن هفتاد ساله حضور دارند. همه اعضای کاروان هر سال مشتاق‌تر از سال قبل برای این سفر پیاده نام‌نویسی می‌کنند. فاصله ۳۷۰ کیلومتری حکم‌آباد تا مشهد مقدس را همه به عشق امام غریب و مهربان، حضرت رضا(ع) راه می‌پیمایند. الان حدود هفت شبانه‌روز است که در سفر هستیم. خستگی، گرمای هوا، مسیر طولانی و... نمی‌تواند مانع سفر این زائران شود. به قول معروف: «چون عشق حرم باشد، سهل است بیابان‌ها...».

به یاد اصلی‌ترین زائران پیاده؛ یعنی کاروان اسیران کربلا
«فاطمه باوقار» چهل و پنج ساله، بانویی است که به اتفاق ۵۰ نفر از بانوان دیگر از روستای «طارم زمین» از شهر بندرعباس در مسیر زیارت پیاده حرم مطهر رضوی قرار گرفته است. او معتقد است: هر چند شاید این راه سختی‌های خود را داشته باشد، اما در طول مسیر همه افراد و گروه‌ها با ادب و احترام ما را تکریم کرده و با نهایت صفا و اخلاص از ما پذیرایی می‌کنند که همگی به عشق امام رئوف حضرت رضا(ع) است. اما در طول این مسیر بار‌ها و بار‌ها من و دوستانمان به یاد کاروان اسیران کربلا به ویژه به یاد بانو حضرت زینب(س) افتادیم. کاروان اسیران کربلا اصلی‌ترین زائران پیاده تاریخ هستند که به عشق امام حسین(ع) مشقت و سختی‌های راه اسارت را سرافرازانه تحمل کرده و پیروز شدند. ما چیز قابل‌داری نداریم تقدیم امام رضا(ع) کنیم ولی به عشق عمه‌اش زینب کبری(س) با پای پیاده در این سفر گام نهاده‌ایم. ‌امیدواریم حضرت امام هشتم(ع) به لطف و کرمش، این هدیه ناقابل را از همه ما زائران پیاده قبول فرماید. 

خبرنگار: محمدحسین مروج کاشانی

نظر شما