صاحب‌خبر - مائده کاشیان - سروش محمدزاده پس از سریال تاریخی «سوران» که سال گذشته پخش شد، مجموعه «غریبه» را در ژانر پلیسی جلوی دوربین برد. این مجموعه که از 27 مردادماه پخش شده، قصه یک نخبه داروساز را روایت می‌کند که در آستانه ازدواج با دختر عموی خود است اما به صورت اتفاقی متوجه می‌شود همسرش که در دریا غرق شده و جان خود را از دست داده، زنده است! موازی با ماجرای این شخصیت، زندگی کاراکتر «سینا» مامور امنیتی قصه نیز روایت می‌شود. «غریبه» چگونه آغاز شد و چه ویژگی‌هایی دارد؟ درگیرکننده در قدم اول «غریبه» در همان قسمت اول با یک معمای خوب و درگیرکننده آغاز شد. «امیرعلی» پس از سه سال ناگهان متوجه می‌شود، همسرش زنده است. این موضوع زندگی جدیدش را با زنی که قصد دارد با او ازدواج کند، تحت تاثیر قرار می‌دهد و سوالات بی‌جواب فراوانی درباره ماجرای مرگ و زنده بودن همسرش در ذهن او ایجاد می‌‌شود. از طرف دیگر هاردی هم که نتیجه تحقیقات «امیرعلی» درباره درمان بیماری پروانه در آن است، به سرقت می‌رود. «غریبه» در نقطه شروع فضای کلی قصه را ترسیم کرد و تکلیف مخاطب با داستان روشن شد. گره‌هایی که در شروع سریال ایجاد شد، کشش لازم برای تماشای ادامه سریال را ایجاد کرد و این آغاز خوب امتیاز مهمی برای سریال است. پیش از این، سریال «نوار زرد» نیز قصه مشابهی را روایت کرده بود. یک مامور پلیس متوجه می‌شد همسرش که ظاهرا در زلزله بم مرده بود، زنده است و تبدیل به یک قاچاقچی مواد مخدر شده. بعدها روشن می‌شد که همسر او دچار فراموشی شده و مورد سوء‌استفاده قرار گرفته است. باید دید «غریبه» چه روایتی از ماجرای «تلما» و زندگی او خواهد داشت. پیچیدگی‌های قصه و ریتم خوب فیلم نامه «غریبه» در ادامه نیز مسیر خوبی طی کرد. گره‌های بیشتری به قصه اضافه و ماجرای ارتباط «تلما» با «مرجان» زنی که ظاهرا از زنان بدسرپرست و تنها محافظت می‌کند، اما در اصل از آن‌ها برای پیشبرد اهداف خود سوء‌استفاده می‌کند، هویت اصلی «مرجان» و مسئله قاچاق دارو نیز موضوع را پیچیده‌تر و مرموزتر کرد. در زندگی شخصی و گذشته «سینا» مامور امنیتی قصه نیز رازهایی وجود دارد که این بخش از قصه هم تماشاگر را با سریال همراه می‌کند. «غریبه» فعلا با ضرباهنگ مناسب و قابل قبولی پیش رفته و داستان سریال برخلاف بسیاری از سریال‌های تلویزیون، راکد نیست و جریان دارد. در مجموع «غریبه» موفق شده مخاطب را سرگرم کند. شخصیت‌پردازی ضعیف «ارغوان» می‌توان از شخصیت‎پردازی ضعیف برای یکی از کاراکترهای «غریبه»، به عنوان یک نقطه ضعف یاد کرد. به عنوان مثال، شخصیت «ارغوان» نامزد «امیرعلی» روان شناس است. «امیرعلی» پس از مرگ همسرش تحت درمان او بوده و دوران سختی را گذرانده است. طبیعتا اتفاق مهمی مانند زنده بودن زنی که «امیرعلی» تصور می‌کرده مرده است، ذهن او را درگیر خواهد کرد و چالش مهمی در زندگی «امیرعلی» است اما «ارغوان» نه به عنوان نامزد این شخصیت، بلکه در مقام یک روان شناس درکی از موقعیت پیچیده او ندارد، مدام به «امیرعلی» فشار می‌آورد تا تکلیف این ماجرا را روشن کند. او حتی زمانی که نامزدش تصمیم می‌گیرد حقیقت را پیدا کند، چندان با «امیرعلی» همراه نیست و واکنش‌های احساسی غیرمعقولی انجام می‌دهد. با توجه به موقعیت «ارغوان» به عنوان یک روان شناس، انتظار می‌رود این شخصیت مواجهه منطقی‌تری با موضوع داشته باشد. عملکرد خوب بازیگران پژمان بازغی و حمید گودرزی بازیگران اصلی «غریبه» هستند و چهره‌هایی مانند محیا دهقانی، مهشید جوادی، پوراندخت مهیمن، رویا جاویدنیا، اسماعیل محرابی و رضا فیاضی نیز در این مجموعه نقش‌آفرینی کرده‌اند. پژمان بازغی انتخاب مناسبی برای نقش مامور امنیتی بوده است و در نقش این شخصیت حضور باورپذیری دارد. حمید گودرزی نیز بازی خوبی در «غریبه» دارد و حس تردید، بلاتکلیفی و نگرانی‌ کاراکترش را در چهره و رفتار خود نشان می‌دهد. رویا جاویدنیا هم در نقش «مرجان» زن مرموزی که در ظاهر حامی زنان تنها و بدسرپرست است، اما در باطن از بی‌پناهی آنان به نفع خود سوء‌استفاده می‌کند نیز موفق شده هر دو وجه کاراکترش را ارائه کند. او در برخورد با زنان خودش را مهربان، حامی و دلسوز جلوه می‌دهد، اما در باطن بی‌رحم و بی‌احساس است. چهره ذاتا جدی جاویدنیا، به باورپذیری او در نقش این کاراکتر دو وجهی کمک کرده است. دیگر بازیگران سریال مانند محیا دهقانی، مهشید جوادی و پوراندخت مهیمن، نقش‌های چالش‌برانگیزی برعهده ندارند و حضور قابل قبولی در سریال دارند و ایراد مهمی در عملکرد آن‌ها به چشم نمی‌آید.∎​