پرسپولیس فصل را با همان ترکیبی آغاز کرد که برایش پیش‌بینی کرده بودیم. در واقع با توجه به محرومیت چهار بازیکن، برانکو جز آن یازده نفر انتخاب دیگری نمی‌توانست داشته باشد. پس پرسپولیس را با ایمان صادقی، محسن بنگر، لوکا ماریچ، بابک حاتمی، رامین رضاییان، مهرداد کفشگری، کمال کامیابی‌نیا، میلاد کمندانی، فرشاد احمدزاده، هادی نوروزی و علی علیپور به استقبال تیم پدیده فرستاد.
این در واقع بهترین ترکیب برای تیمی بود که نیمی از بازیکنانش هنوز به شرایط بازی نرسیده‌اند. نمونه‌اش، محسن مسلمان که در همان حضور ده دقیقه‌ای‌اش در بازی اول حسابی ناامیدمان کرد. سرمربی او را به زمین فرستاد تا نقش احمدزاده خسته را بازی کند اما مسلمان نه تنها توانی برای رو به جلو بردن تیم نداشت، بلکه هر بار صاحب توپ شد با پاس‌های رو به عقبش پرسپولیس را به زمین خودی کشاند.
محسن مسلمان با آن نمایش ناامیدکننده، آخرین حرف‌هایش را به یادمان آورد که به هنگام مقابله با انتقادها می‌گفت: «اگر در بازی اول فیکس نبودم، آنوقت بگویید باشگاه به برانکو تحمیلم کرد.» حالا ما حتی اگر نخواهیم بپذیریم که باشگاه خودسرانه و بر خلاف میل سرمربی کروات پیراهن پرسپولیس را بر تن مسلمان پوشانده، باز این بازیکن نمی‌تواند امیدی به بازی کردن داشته باشد؛ حداقل در بازی پیش‌رو و تا وقتی انگیزه و توان بازی در پرسپولیس را به دست نیاورده، باید با نیمکت‌نشینی دمخور باشد، به ویژه که رقیبانش یعنی احمدزاده، کمندانی، عالیشاه، خالقی‌فر و حتی علی‌ علیپور این توانایی را دارند که در هر گوشه‌ای از مثلث تهاجمی تیم به‌عنوان هافبک‌های نفوذی بازی کنند و این، عرصه را برای محسن مسلمان تنگ‌تر می‌کند. بازیکنی که حتی با وجود چهار محروم، برانکو در بازی اول هم بیش از ده دقیقه به او اعتماد نکرد که البته بابت همان ده دقیقه هم پشیمان است.
آنچه قطعی به نظر می‌رسد، این است که محسن مسلمان را در بازی فردا هم در ترکیب یازده نفره پرسپولیس نخواهیم دید و شاید حتی به اندازه همان ده دقیقه هم فرصت بازی نصیبش نشود. حال آنکه حتی اگر او را هم به حساب نیاوریم، باز برانکو باید از بین داشته‌هایش انتخاب کند. انتخابی که آمادگی بازیکنان تهاجمی پرسپولیس آن را برای سرمربی سخت کرده. در واقع چیدمان پرسپولیس در بخش تهاجمی سخت‌ترین وظیفه‌ای است که امیدواریم پروفسور کروات به درستی از پس آن بربیاید.
برانکو بر خلاف آنچه در بازی‌های تدارکاتی پرسپولیس پیش از آغاز فصل دیده بودیم، همچنان تیمش را 1- 3- 2- 4 آرایش می‌کند و سختی‌هایش جایی آغاز می‌شود که باید از بین مهدی طارمی و علی علیپور یک نفر را به‌عنوان مهاجم هدف برگزیند. یعنی یا طارمی که لقب برترین مهاجم فصل پیش را هم با خود یدک می‌کشد و بازی اول را هم تنها به خاطر محرومیت از دست داد، باید روی نیمکت بنشیند و یا علیپور آماده و باانگیزه که لیگ چهاردهم را با گلزنی در دربی به آخر رساند و همین یک هفته پیش اولین گل این فصل پرسپولیس را هم زد.
باورکردنی نیست اما شایعه‌ها چو انداخته‌اند که آقای سرمربی علیپور را برای بازی کردن برگزیده و طارمی را برای نیمکت‌نشینی. آنها که این ادعا را مطرح کرده‌اند، تکیه‌شان به حرف‌های برانکو بعد از بازی با پدیده است که گفته بود با بازگشت چهار بازیکن، تیمش شکل بهتری پیدا خواهد کرد. مهدی طارمی را هم می‌توانستیم یکی از این چهار نفر بشماریم اما وقتی یادمان می‌آید که خود برانکو نامی از او نبرد، نیمکت‌نشینی‌اش برای ما هم ملموس‌تر می‌شود.
سرمربی پرسپولیس نام اومانیا، نورمحمدی، عالیشاه و حتی بنگستون را به زبان آورد تا باورمان شود که قرار است با یک تصمیم باورنکردنی از سوی او شوکه شویم. راست و دروغش گردن راوی اما آنها که چند روز گذشته را در درفشی‌فر گذرانده‌اند، می‌گویند مرد کروات در تمرین‌ها بیش از همه بر حفظ سرعت در کارهای تهاجمی تاکید دارد و با همین نیت، بازی دادن به علیپور را ترجیح می‌دهد.
به زبان دیگر، می‌توانیم بگوییم که برانکو ضعف بازیکنان ریزنقش و سرعتی‌اش در نبردهای تک به تک با مدافع بلند قامت تیم پدیده را ندیده که به پرسپولیس بدون طارمی فکر می‌کند. حال آن که البته اگر قافیه را به طارمی ببازد و تک مهاجم نباشد، باید روی نیمکت بنشیند چرا که برای ترکیب سه نفره پشت سر تک مهاجم هم برانکو به اندازه کافی بازیکن دارد. او در همان بازی اول هم در حالی که امید عالیشاه محروم بود، مجبور شد رضا خالقی‌فر را روی نیمکت بنشاند تا بازیکن مورد علاقه‌اش یعنی کمندانی فیکس باشد و احمدزاده و نوروزی را هم از خیلی پیش برای بازی در چپ و راست نشان کرده بود.
در بازی با استقلال خوزستان هم بدون شک هادی نوروزی- که در بازی با پدیده یک گل زد و یک پاس گل داد- بال راست پرسپولیس خواهد بود اما برانکو مردد مانده که در بال چپ عالیشاه را به بازی بگیرد یا احمدزاده را. از آنجا که فرشاد احمدزاده در بازی قبل راضی‌کننده ظاهر شد و کل فصل پیش را هم در تراکتورسازی بال چپ بوده، محتمل‌تر این است که در اهواز هم بال چپ پرسپولیس باشد و امید عالیشاه در راس مثلث تهاجمی تیم قرار بگیرد.
در واقع برانکو چاره‌ای ندارد جز اینکه یا عالیشاه را روی نیمکت‌ بنشاند- که دور از ذهن است- و یا کمندانی را که به نظر می‌رسد نیمکت‌نشینی گزینه دوم به واقعیت نزدیک‌تر باشد. تازه این در حالی است که سرمربی کروات پرسپولیس مسلمان و خالقی‌فر را کلا از تفکرات خود کنار گذاشته باشد اما قطعا سرگیجه‌اش که حاصل انتخاب بازیکنان تهاجمی پرسپولیس است، تا آخرین نشست فنی پیش از بازی با او همراه خواهد بود.
در عوض، او از بابت ترکیب دو نفره هافبک‌های تدافعی تیمش آسوده خاطر است چرا که در نبود احمد نوراللهی، چاره‌ای جز اعتماد کردن به زوج کفشگری- کامیابی‌نیا ندارد. عملکرد کمال کامیابی‌نیا در بازی اول البته آنقدرها هم چشمگیر نبود که این را می‌گذاریم به حساب اولین حضور رسمی‌اش در پرسپولیس و ناهماهنگی و استرس که حتما از اول بازی تا سوت پایان همراهش بوده. مهرداد کفشگری اما حالا که پخته‌تر هم بازی می‌کند، خیال برانکو را از بابت میانه زمین راحت کرده.
آقای سرمربی اما حتما فراموش نکرده که برای چیدن دفاع چهار نفره‌اش هم کار چندان ساده‌ای ندارد. در بازی اول، نورمحمدی محروم بود و اومانیا ناآماده و برانکو در قلب خط دفاع به زوج بنگر- ماریچ تکیه کرد. هر دو مدافع البته پراشتباه ظاهر شدند اما در عین حال، نیمکت‌نشینی‌شان هم دور از ذهن به نظر می‌رسد. به ویژه که اومانیا هرگز بازیکن مورد علاقه برانکو نبوده و مهم‌تر اینکه تازه از یک هفته پیش با تمرین‌های تیم همراه شده و آقای سرمربی می‌تواند با توجیه ناآماده بودن این مدافع کاستاریکایی بار دیگر او را روی نیمکت بنشاند.
بازی کردن یا نیمکت‌نشینی علیرضا نورمحمدی هم به شانس لوکا ماریچ و بابک حاتمی بستگی دارد. برانکو هم می‌تواند زوج بنگر- نورمحمدی را در میانه خط دفاعی به بازی بگیرد که در این صورت، ماریچ نیمکت‌نشین می‌شود و هم می‌تواند دفاع چپ را بسپارد به نورمحمدی چپ پا و در عوض، بابک حاتمی را نیمکت‌نشین کند. در هر دو حالت اما جای رامین رضاییان- که مقابل پدیده یکی از خوب‌های پرسپولیس بود- در جناح راست خط دفاعی محفوظ است.
دروازه‌ پرسپولیس هم بر خلاف میل برانکو بار دیگر در اختیار ایمان صادقی خواهد بود. دروازه‌بانی که اگر چه روی گل‌های خورده‌اش در بازی اول مقصر نبود اما عملکردش برای جلب رضایت کادر فنی کافی نبود. با این حال و با توجه به رد درخواست باشگاه برای بخشش محرومیت سوشا مکانی، در اهواز و در بازی با استقلال خوزستان هم ایمان صادقی درون دروازه پرسپولیس خواهد ایستاد و البته این شانس را دارد که با یک کلین‌شیت، خود را ثابت کند.