صاحب‌خبر - «وفاق ملی» شعار مسعود پزشکیان اصلاح طلب است اما این شعار را مجلس اصولگرا هم محقق کرد. نه فقط رای اعتماد کامل مجلس به دولت، بلکه انتخابات ریاست جمهوری اخیر در برخی ابعاد و حوزه ها دارای نکات قابل تامل و توجهی بود که نباید در لابه لای خبرهای جذاب سیاسی گم شود. امروز وزرایی که از مجلس رای اعتماد گرفتند، از چهره های اصلی جریان اصلاح طلب و حتی کسانی هستند که در برخی محافل سیاسی و رسانه ای به آن ها حامی فتنه 88 و اغتشاشات 1401 لقب داده می شود. مشخصا سیدرضا صالحی امیری که در سال 92 نتوانسته بود از مجلس نهم رای اعتماد بگیرد و محمدرضا ظفرقندی که برخی مواضع او درباره فتنه سال 88 و اغتشاشات 1401 این روزها در رسانه ها و فضای مجازی بازخوانی شد، هر دو از مجلس اصولگرای دوازدهم رای اعتماد گرفتند. از سویی، در انتخابات ریاست جمهوری اخیر نیز برخی چهره های اصلی جریان اصلاح طلب همچون سیدمحمد خاتمی و مهدی کروبی که در انتخابات مجلس در اسفند 1402 شرکت نکردند، حامی و مبلغ مشارکت در انتخابات شدند. درحالی که مسعود پزشکیان در انتخابات مجلس هم نامزد بود و آقای خاتمی که در انتخابات اسفند 1402 می توانست از چهره های اصیل اصلاح طلب چون پزشکیان حمایت کند، در انتخابات اسفند 1402 شرکت نکرد ولی در تیر 1403 حامی پزشکیان بود. برخلاف این رویکرد غیر قابل دفاع برخی چهره های اصلاح طلب از جمله سید محمد خاتمی، رای اعتماد مجلس دوازدهم نشان داد که جریان حزب اللهی، با تمسک به عقلانیت انقلابی، آگاه از این که کشور در حدود 15 سال اخیر براثر اختلافات و شکاف های سیاسی و اجتماعی به خصوص پس از فتنه 88 آسیب های جدی دیده، تصمیم گرفت، مواضع غلط و ضد منافع ملی کسانی را که در سال 88 و اغتشاشات 1401 بر آتش اختلاف دمیده بودند، فعلا به کناری نهد تا زمینه گسترده تری برای وحدت و همدلی ایجاد شود به این امید که جریان اصلاح طلب نیز که در بیش از یک دهه گذشته، از هر فرصتی برای ایجاد دوقطبی های کاذب در کشور استفاده کرده، این رویه غلط و ضد منافع ملی را کنار بگذارد. کسانی که در سال 88 به بهانه تقلب، تندترین تهمت ها را به نظام جمهوری اسلامی زدند، در سال 92 وقتی آقای روحانی با حدود 0.7 درصد آرای ماخوذه، یعنی کمتر از 290 هزار رای، رئیس جمهور شد برای ترمیم شکافی که در نتیجه تهمت های غلط این جریان در کشور ایجاد شده بود، هیچ تلاشی نکردند. حتی حاضر نشدند همین پیروزی با کمتر از یک درصد آرا را تکرار کنند. مواضع این جریان در انتخابات های 96، 1400 و 1402 شکاف ها و اختلاف ها را بیشتر کرد اما در 1403 زمانی که دید می تواند با اتکا به اختلافات جریان اصولگرایی و سیاست ورزی غلط یک طیف از این جریان، پیروز انتخابات باشد، با همه توان وارد کارزار شد بی آن که درباره تناقض این رفتار خود با مواضع گذشته اش درباره انتخابات حرف بزند. هرچند، حتی پس از این انتخابات که به پیروزی آقای پزشکیان منجر شد، هیچ کدام از بزرگان اصلاح طلب حاضر نشدند، از اشتباهات گذشته خود در سال 88 و تهمت های ناروایی که به نظام زدند، عذرخواهی که نه، حتی عقب نشینی کنند.در چنین اتمسفر سیاسی، اقدام جریان انقلابی در رای اعتماد به کل کابینه آقای پزشکیان، نشان از عقلانیت این جریان و زمینه سازی مجدد برای جبران خطاهای بزرگان جریان اصلاحات است. هم ظفرقندی و هم صالحی امیری از ظرفیت های کشور در دو حوزه مختلف برای خدمت به مردم محسوب می شوند و اگر بنا بود جریان انقلابی همچون برخی اصلاح طلبان به دنبال تسویه حساب سیاسی باشد، لااقل این دو نفر و حتی چه بسا افراد بیشتری، جایی در کابینه نداشتند؛ اما درجایی که اصلاح طلبان شعار رواداری می دهند، جریان انقلابی این رواداری را با عمل خود، معنا کرده است. البته مسعود پزشکیان هم با میدان ندادن به اصلاح‌طلبان رادیکال و تندرو و حتی دور ماندن افرادی همچون ظریف و آذری جهرمی از کابینه و مصون ماندن وزارتخانه‌های مهم کشور از سیطره این طیف نشان داد که رویکردی واقعی و عاقلانه برای ایجاد وفاق در کشور دارد‌. همچنین با وجود اشتباه غیرقابل توجیه پزشکیان در هزینه کردن از رهبر انقلاب برای رای آوردن کابینه خود، حمایت های صریح رهبر انقلاب از افرادی در کابینه آن طور که پزشکیان به آن اشاره کرد، در رای نمایندگان به کابینه تاثیر داشت و نباید این واقعیت مهم را از نظر دور داشت. در هرحال، اکنون هم زمینه خدمت برای دولت آقای پزشکیان به خوبی و با رای بالا فراهم شده و هیچ بهانه ای برای تلاش نکردن در جهت رفع مشکلات مسموع نیست و هم برای بزرگان اصلاحات از جمله آقای خاتمی و سایر چهره های شاخص این جریان، زمینه سیاسی بسیار بهتر از گذشته فراهم شده تا آن ها در مسیر جبران مواضع غلط و پرهزینه گذشته که جز هزینه برای کشور و نظام، عایدی دیگری نداشت، گام بردارند. آیا بزرگان اصلاح طلب قدر این شرایط را خواهند دانست؟∎​