روز چهارشنبه هزاران نفر به خیابان‌های لندن، بیرمنگام، بریستول، لیورپول و دیگر شهر‌های انگلیس برآمدند تا در برابر تجمعاتی مقابله کنند که در سراسر انگلیس بر ضد مهاجرت برنامه ریزی شده بود. از تاریخ ۲۹ ژوئیه، پس از قتل سه دختر جوان در ساوت‌پورت واقع در شمال غربی انگلستان، شورش‌های گسترده‌ای در شهر‌های بزرگ و کوچک انگلستان و ایرلند شمالی به وقوع پیوسته است. اطلاعات نادرست آنلاین، راست‌گرایان افراطی و احساسات ضد مهاجرتی به این خشونت‌ها دامن زده است.
پس از حملات با چاقو در ساوت‌پورت، پست‌هایی در شبکه‌های اجتماعی به نادرستی ادعا کردند که مظنون پناهجویی بوده که غیرقانونی با قایق به بریتانیا آمده است. همچنین شایعات بی‌پایه‌ای مطرح شد که او مسلمان است. کمی بعد از آن، خشونت‌ها آغاز شد و صحنه‌هایی از ویرانی به وجود آورد که از زمان شورش‌های سال ۲۰۱۱ بی‌سابقه بود. شورش‌های سال ۲۰۱۱ به‌دنبال قتل مارک داگان، که پلیس او را به ضرب گلوله کشت، روی دادند. در همین راستا دولت بریتانیا دوشنبه (۱۵ مرداد، ۵ اوت) جلسه‌ای اضطراری موسوم به «کبرا» درباره شیوه پاسخگویی به افزایش موج خشونت ضد مهاجران در انگلستان و ایرلند شمالی برگزار کرد. کی‌یر استارمر، نخست‌وزیر بریتانیا، می‌گوید در این جلسه بر سر مجموعه‌ای از اقدام‌ها توافق شده است، از جمله اینکه گروهی از افسران ویژه پلیس آماده‌باش خواهند بود تا در صورت نیاز وارد عمل شوند. استامر همچنین گفت که در این جلسه تصمیم بر آن شد که قوانین کیفری در مورد کسانی که به صورت آنلاین مرتکب جرم می‌شوند اعمال شود و او انتظار دارد تفاوتی بین اعمال قوانین در رابطه با ارتکاب جرم به صورت آن‌لاین یا آف‌لاین وجود نداشته باشد.
در روز‌های گذشته علاوه بر روترام، شهر‌های هال، لیورپول، بریستول، منچستر، استوک ان ترنت، میدلزبورو و بلکپول در انگلستان و بلفاست در ایرلند شمالی هم صحنه درگیری بین گروه‌های راست افراطی مخالف مهاجرت و پلیس بود. در همین حال بسیاری از روزنامه‌ها تظاهرات گروه‌های راست افراطی ضد مهاجرت در شهر‌های مختلف انگلستان را «شرم‌آور» خواندند. مجید تفرشی» پژوهشگر و تاریخ‌دان مقیم لندن در گفتگو با ایسنا درباره اعتراضات و ناآرامی‌های اخیر در برخی از شهر‌های بریتانیا بر سر سیاست‌ها و قوانین مربوط به مهاجران و پناهندگان در این کشور به تشریح ابعاد این موضوع پرداخت.
وی گفت: بریتانیا کشوری است که به لحاظ نیروی انسانی در مضیقه است و در مجموع برای نیروی متخصص بومی چندان جذابیتی ندارد که بخواهد در کشور خودش بماند و فعالیت کند؛ بسیاری از متخصصان در حوزه‌های مختلف به کشور‌های آمریکا، کانادا، و اخیرا به چین و استرالیا می‌روند.
این پژوهشگر و کارشناس مسائل بین‌الملل ادامه داد: مساله بعد این است که دولت در این کشور مجبور است برای تامین نیروی کار ارزان تسهیلات مهاجرتی ایجاد کند که در بخش‌هایی، این تسهیلات هم ایجاد شده است و این شامل مهاجران قانونی و غیرقانونی می‌شود که در بریتانیا به هر شکل حضور دارند. مساله دیگر این که، ۴۰ سال است که بریتانیا به خاطر سیاست‌های مهاجرتی دچار بحران است؛ با این که این قوانین و سیاست‌های بسیار سخت‌گیرانه است و در سال‌های اخیر سختگیرانه‌تر هم شده است، اما هم چنان اعتراضاتی به این قوانین وجود دارد و هر دولتی هم که بر سر کار آمده است نتوانسته این بحران را حل کند.
تفرشی گفت: پرونده‌های مهاجرتی بسیاری در اداره‌های مهاجرت و پناهندگان است که دولت‌ها از عهده حل آن‌ها برنمی‌آیند. علاوه بر این دولت به دلایل قانونی امکان اخراج همه مهاجران غیرقانونی را ندارد و در این میان افرادی هستند که پرونده‌هایشان برای اقامت در این کشور رد شده است، ولی باز هم به شکل‌های مختلف در بریتانیا باقی ماندند و بعضا گروه‌های حقوق‌بشری نیز از آن‌ها حمایت می‌کنند و مانع از خروج‌شان می‌شوند.
نژادپرستی محدود به این اتفاق نیست. به تازگی مقام‌های سیاه‌پوست پلیس انگلیس هشدار داده‌اند که نژادپرستی در بزرگترین نیروی پلیس این کشور رو به وخامت است. ارقام جدید نشان می‌دهد که دادگاه‌های رسیدگی به تبعیض نژادی در یک سال ۱۱۰ درصد افزایش یافته است. براساس گزارش ایندیپندنت، پرونده‌هایی که علیه پلیس انگلیس به دلیل نژادپرستی مطرح شده، از سال ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۳ بیش از ۲ برابر شده است. اندی جورج، رئیس انجمن ملی پلیس‌های سیاه‌پوست انگلیس (NPBA)، گفت که از زمانی که در تحقیق‌های انجام شده در سال گذشته مشخص شد پلیس انگلیس از نظر نهادی نژادپرست است، پرونده‌های مرتبط با تبعیض نژادی در این نیرو حدود ۲.۵ برابر افزایش یافته است.
یکی از افسران پلیس سیاه‌پوست که در مورد تبعیض نژادی شکایت کرده است، میگوید که نژادپرستی در پلیس انگلیس اکنون واضح است. تعداد زیادی از سفیدپوستان خشمگین در این نیرو حضور دارند. یکی دیگر از افسران پلیس اقلیت نژادی در حال خدمت در مورد همکاران مردی که او را عجیب و دارای ویژگی‌های حیوانی توصیف می‌کنند، روایتی ارائه کرد. نمونه‌های دیگر نژادپرستی شامل استفاده از زبان توهین‌آمیز در گروه‌های شبکههای اجتماعی کارکنان، قربانی شدن در صورت شکایت همکاران در مورد تبعیض و قرار گرفتن افسران اقلیت‌های قومی در معرض رسیدگی انضباطی ناعادلانه بود. لروی لوگان، ناظر سابق پلیس انگلیس و موسس انجمن ملی پلیس‌های سیاه‌پوست انگلیس، گفت که این ارقام او را به یاد پلیس پیش از دوران مکفرسون می‌اندازد؛ زمانی که مشخص شد این نیرو در تحقیق مربوط به قتل نژادپرستانه استیون لارنس، یک نوجوان اختلال ایجاد کرده است.
گزارش مکفرسون در سال ۱۹۹۹ اولین بررسی بزرگی بود که به این نتیجه رسید که این نیرو دارای نژادپرستی سازمانی است. این ویژگی از سوی لوئیز کیسی، عضو مجلس اعیان انگلیس در گزارش سال گذشته خود تکرار شد.
این یافته‌ها در جریان افزایش ۶۵ درصدی سال به سال در دادگاه‌هایی به‌دست آمده که به پرونده‌هایی علیه این نیرو رسیدگی می‌کنند. همچنین رسیدگی به پرونده‌های تبعیض ناتوانی ۷۰ درصد و پرونده‌های تبعیض جنسیتی افزایش ۲۷ درصدی داشته است.
تعداد دادگاه‌های رسیدگی به تبعیض نژادی در پلیس انگلیس از ۲۰ به ۴۲ پرونده، دادگاه‌های تبعیض ناتوانی از ۳۸ به ۶۵ پرونده و رسیدگی به تبعیض جنسیتی از ۲۲ به ۲۸ پرونده رسید.
کارشناسان معتقدند که بسیاری از شکایت‌های کارکنان ریشه در رفتار ناعادلانه علیه افسران سیاه‌پوست و اقلیت‌ها دارد.
چند روز قبل از واقعه تلخ حمله به کودکان و مرگ سه تن از آن‌ها، ماجرای نژادپرستانه‌ای در فرودگاه منچستر رخ داد. پس از لگد زدن پلیس به سر و صورت فردی که در فرودگاه منچستر انگلیس روی زمین افتاده بود، بحث‌ها و انتقاد‌ها درباره رفتار نژادپرستانه پلیس در این کشور افزایش یافت.
شهروندان انگلیس در ارزیابی خشونت پلیس در فرودگاه منچستر در ۲۳ ژوئیه علیه مردم به ویژه کسانی که مسلمان معرفی شده‌اند در گفتگو با خبرنگار آنادولو، مدعی شدند که پلیس در این کشور از نظر نهادی نژادپرست است.
کریس ناینهام، معاون رئیس ائتلاف جنگ را متوقف کنید، گفت که هیچ توجیهی برای این نوع خشونت پلیس وجود ندارد.
او اظهار داشت: به نظرم رسید که چند افسر پلیس خود را کاملاً دارای مصونیت دانستند. آن‌ها می‌توانستند هر کاری که می‌خواستند انجام دهند.
ناینهام همچنین خاطرنشان کرد که این تصور را دارم که این افسران از وارد کردن ضربات مهلک لذت می‌بردند.
او گفت: فکر نمی‌کنم این یک حادثه منفرد باشد. حدود ۱۰ روز پیش در شرق لندن، یک فعال حامی فلسطین توسط افسران پلیس هدف گلوله قرار گرفت. آشکارا نژادپرست بودند و آشکارا از اعمال خشونت شدید علیه آسیایی‌ها و مسلمانان لذت می‌بردند. ناینهام با ادعای اینکه “نژادپرستی” مشکلی در پلیس انگلیس است، گفت که نزدیک به ۱۰۰۰ افسر در پلیس لندن به دلیل جرائمی مانند تبعیض، خشونت نژادپرستانه، توهین نژادی و سوءاستفاده از زنان از کار تعلیق شده‌اند. او با این استدلال که در پلیس به ویژه علیه مسلمانان، آسیایی‌ها و اسلام این نگرش وجود دارد، خاطرنشان کرد: این نگرش به دلیل نفوذ دولت حامی اسرائیل در مواجهه با حوادث غزه افزایش یافته است. به نظر می‌رسد انگلیس از یک سو و کل اروپا از سوی دیگر وارد دوران تازه‌ای از برخورد‌های نژادی شده‌اند که می‌تواند تمام دستاورد‌های دموکراتیک بعد از جنگ جهانی دوم را بر باد دهد.