عصر ایران ــ این فیلم در فضای مجازی حسابی دیده شده‌است. در این فیلم مردی را می‌بینیم که دو پا ندارد اما در حال خاموش کردن آتش است و حتی برای این‌کار لباسش را هم از تنش در می‌آورد. او یونس فیضی نام دارد که برای کمک به ثلاث باباجانی رفته‌است.
گزارش را این‌جا ببینید
تصویر کندن لباسش از او یک قهرمان ساخته‌است اما توجه مردم به او چندان هم بی‌‌حاشیه نبوده‌است و عده‌ای با انتقاد از حضور او در جنگل‌های بلوط ثلاث باباجانی گفته‌اند که افراد نابلد و ناکارآمد می‌توانند برای بقیه خطرناک باشند. برخی هم انتقاد کرده‌اند که او معلول است و چون روی دستش راه می‌رود نباید آن جا باشد. منتقدین می‌گویند اگر آتش گسترش پیدا کند او نمی‌تواند فرار کند و جان دیگران را هم به خطر می‌اندازد.
اما نمی‌دانند که یونس فیضی قله دماند را هم فتح کرده‌‌است. او قایق سواری ماهر است و تمرینات خیلی سخت داشته‌است. ظاهرا شاید اگر دیگران در آتش گیر کنند یونس فیضی بتواند آن‌ها را نجات دهد. یونس پای خود را وقتی از دست داد که کولبری می‌کرد و روی مین رفت او هنوز هم با این‌که دو پا ندارد کولبری می‌کند.
قضاوت معلولان از نظر جامعه جهانی مردود است. کسی حق ندارد به معلول بگوید تو نمی‌توانی یا باعث دردسر هستی؛ تفکری که پیش از جنگ جهانی دوم توسط کسانی مثل هیتلر حمایت می‌شد. جامعه جهانی و انجمن‌های معلولان بر توانمندی آن‌ها تاکید دارند. این در حالیست که هنوز در ایران معلول یک انسان مزاحم یا پر دردسر است. آنچه درباره یونس فیضی گفته شد می‌تواند باعث نامیدی در جامعه معلولان شود و از نگاه معلولان گفتن چنین حرف‌هایی توهینی جدی به آن‌هاست