علیرغم ادعاهای روسیه در مورد قابلیت‌های پیشرفته جنگنده Su-۵۷، این جنگنده رادار گریز به‌طور قابل‌توجهی در آسمان اوکراین غایب بوده است. در عوض، مسکو بر جت‌های قدیمی‌تر دوران شوروی تکیه کرده که در نبرد قابل‌اعتمادتر بوده‌اند.

به گزارش خبرآنلاین به نقل از نشنال اینترست، عدم استفاده و بی‌میلی به استقرار سوخو Su-۵۷ ممکن است ناشی از تعداد محدود این هواپیماها و نگرانی در مورد قابلیت‌های پنهان‌کاری واقعی آن‌ها باشد. از دست دادن حتی چند فروند Su-۵۷ در مقابل پدافند هوایی اوکراین، ضربه مهمی به قدرت هوایی و اعتبار روسیه خواهد زد.

روس‌ها بخش عمده‌ای از جنگ را به هواپیماهای قدیمی‌تر دوران شوروی واگذار کرده‌اند. با این وجود، این هواپیماهای جنگی قدیمی‌تر نسبت به جدیدترین، گران‌ترین و پیچیده‌ترین جنگنده‌های مسکو، سابقه بسیار بهتری در عقب راندن اوکراینی‌ها داشته‌اند. روس‌ها به‌جای خطر سرنگونی این هواپیماهای جنگی گران‌قیمت توسط اوکراینی‌ها، این پرنده را در انبار نگه داشته‌اند.

یکی از دلایل‌عدم تمایل آن‌ها به استفاده از Su-۵۷ این بوده است که روسیه تعداد قابل‌توجهی از این جنگنده‌ها را در اختیار ندارد. بنابراین، اگر هر یک از آن‌ها در جنگ از دست می‌رفت، ممکن بود شکاف مهمی در قابلیت‌های هوایی روسیه ایجاد کند و ضربه تحقیرآمیزی به حیثیت نیروهای مسلح روسیه باشد.

اگر سوخو-۵۷ به ادعای روسیه، یک هواپیمای جنگی نسل پنجم است، پس قابلیت‌های رادار گریز آن باید بسیار جلوتر از آنچه اوکراینی‌ها دارند باشد. اگر این ادعا درست باشد، پس مسکو می‌توانست هواپیمای جنگی نسل پنجم خود را در میادین جنگ به خطر بیندازد.

سوخوی Su-۵۷ هواپیمای جنگنده چندمنظوره و رادار گریز دوموتوره‌ای است که توسعه اولیه آن در سال ۱۹۹۹ با نام داخلی سوخو T-۵۰ آغاز شد. این اولین هواپیمای رادار گریزی بود که به ارتش روسیه پیوست.

سال ۲۰۰۹، طراحی این هواپیما به‌طور رسمی تأیید شد. اولین پرواز در ۲۹ ژانویه ۲۰۱۰ انجام شد و در جولای ۲۰۱۷، Su-۵۷ نام گرفت. این هواپیمای جنگنده چندمنظوره برای مأموریت‌های برتری هوایی در نظر گرفته شده است و می‌تواند اهداف سطحی و دریایی را هدف قرار دهد. این هواپیما دارای رادار گریزی و مانورپذیری فوق‌العاده در تمام محورها است. این هواپیما قرار است جانشین MiG-۲۹ و ۲۷Su- در ارتش روسیه شود و برای صادرات نیز به بازار عرضه می‌شود. البته این پروژه با تاخیرهای فنی و مشکلاتی در تأمین مالی مواجه بوده است.

این هواپیما دارای دو موتور با فاصله زیاد و تثبیت‌کننده‌های افقی و عمودی تمام متحرک است. بدنه سوخو سو-۵۷ از کامپوزیت‌هایی استفاده می‌کند که ۲۲ تا ۲۶ درصد وزن ساختاری و تقریباً ۷۰ درصد سطح بیرونی را تشکیل می‌دهند.

این هواپیما قادر به استفاده از اقدامات متقابل و فرستنده‌های ECM قابل‌برنامه‌ریزی یک‌بارمصرف است. Su-۵۷ همچنین به‌عنوان یک بستر آزمایشی برای فناوری‌های پیشرفته هوش مصنوعی و هدایت بدون خلبان عمل می‌کند.

Su-۵۷ دارای دو جایگاه اصلی تسلیحات داخلی و دو جایگاه جانبی سلاح با بخش‌های مثلثی در زیر بدنه نزدیک بال است. این هواپیما می‌تواند چهار موشک با برد فراتر از میدان دید (R-۳۷M) را در جایگاه اصلی تسلیحات خود و دو موشک کوتاه‌برد (R-۷۴) را در جایگاه‌های جانبی حمل کند. این جنگنده همراه با مخزن خارجی سوخ، برد عملیاتی بیش از ۱۵۰۰ کیلومتر با سرعت مافوق صوت دارد که دو برابر بیشتر از Su-۲۷ است.