شفقنا- هدایت الله آقایی در یادداشتی که آرمان ملی منتشر کرد، آورده است: «جوان گرایی بدین معنا نیست که امروز بالاترین سطوح را حتما کسانی که تجربه کافی ندارند و در کار استخوان نرم نکرده‌اند را به کار بگماریم. جوانگرایی باید به معنای کادر سازی باشد. مثلا یک وزارتخانه بزرگی مثل صنعت، معدن و تجارت که خودش حداقل 3 وزارتخانه و گاهی اوقات اگر معاون و فلزات را هم اضافه کنیم 4 وزارتخانه می‌شود و آن را به فردی بدهیم که مراحل را طی نکرده در اصل مثل شرایطی است که سکان کشتی را در دریای طوفانی به دست شخصی بدهیم که تجربه زیادی ندارد. اما اگر یک شخص پخته در راس یک وزارتخانه باشد و بتواند کادرهای خود از بین افراد جوان‌تر بگذارد تا آنها هم تجربه پیدا کنند و در راس قرار بگیرند بسیار بهتر می‌توان کارها را به پیش برد. درست مثل سلسله مراتب ارتش است که مثلا وقتی فردی هنوز درجه گروهبانی را طی نکرده نمی‌توان یکدفعه او را فرمانده ارتش کرد و طبیعتا کار اشتباهی است و نمی‌توانیم به آن جوان گرایی بگوییم. لذا شعارهای آقای دکتر پزشکیان باید بازنگری شود. اولا که متوسط سنی برای چینش کابینه و مدیران گفته نشده که مثلا 60 سال جوان است یا پیر حساب می‌شود. کما اینکه برخی مقامات بالای 70 و 80 سال دارند ولی یک وزارتخانه‌ای که سرنوشت کل آن بخش را تشکیل می‌دهد نمی‌توان به افراد کم تجربه سپرد.

به نظر می‌رسد که این بحث را باید مقداری از تابو بودن خارج کنیم. البته هر چه قدرت بدنی و نشاط جوانی در افراد باشد قطعا بهتر می‌توانند مدیریت کنند، اما در اینجا نمی‌توان سن خاصی را برای انتخاب در راس وزارتخانه‌ها گذاشت ولی می‌شود در سطوح اجرایی‌تر جایی که به نیروی بدنه بیشتری احتیاج است افراد جوان بگذاریم. اما در جایی که باید کوه تجربیات همراه باشد باید کسانی که با سعی و خطا با سرمایه‌های مردم تجربه‌هایی پیدا کردند باید حتما راس کار قرار بگیرند. البته در سمت‌های عالی مثل معاونت‌ها عیب و ایرادی دیده نمی‌شود و باید منتظر ماند در سمت‌های اجرایی‌تر متوسط سن وزارتخانه‌ها از 60 سال بیشتر نباشد و مدیران کل و معاونین باید میانگین 50 سال یا حتی کمتر باشند و دستگاه‌ها و بنگاه‌های اقتصادی، افراد پر تحرک‌تر و نیروهای جوان می‌خواهد.»