این وکیل از زبان "محمد جاموس (44 ساله)، فادی ایاد ( 39 ساله) و فادی هویدی (38 ساله) تنها بخشی از اعمال عاری از همه ارزش های انسانی و اخلاقی را که توسط نیروهای اشغالگر و زندان بانان صهیونیستی در حق اسرای غزه اعمال می شود، اینگونه بیان نموده است..
"آنچه که ما در معرض آن قرار گرفتیم فاشیسم واقعی است.. درآوردن لباس ولخت کردنمان، ضرب و شتم، شکنجه و آزارمان، بستن دست و پا وچشمان مان، گویی ما به طعمه‌ای برای این هیولاهای هار تبدیل شده ایم که از گرسنگی، تشنگی، از درد فریادزدنمان لذت می برند ، تا جایی که امروز باور نمی کنیم که هنوز زنده ایم".
زندانیان در ادامه این ملاقات خطاب به وکیل کمیسیون افزودند "ما تنها در مورد سه نفرمان صحبت می کنیم، اما این صدای تمام زندانیان غزه است که پس از 7 اکتبر در چنگال صهیونیستها اسیر شده اند، زیرا سفر مرگ از لحظه دستگیری در گاری و کامیون های نظامی،یعنی از همان جا با بدترین اهانت ها وبی رحمانه ترین شکنجه ها و ضرب وشتم ها انسان بودنمان انکار می شود، و تا زمان رسیدن به زندان ادامه دارد تا جائیکه آرزو می‌کنیم به خاطر این حجم حقارت و نفرت و جنونی که در وجود سربازان اسرائیلی در سال‌های اولیه‌شان عمرشان است زمین به هر نحوی ما را ببلعد ... این سربازان اسرائیلی با هر وسیله و روشی با ما بدرفتاری می کنند، سر و استخوان‌هایمان می‌شکنند به صورتی که از سراسر بدن‌هایمان خون سرازیر می شود و وقتی به بیمارستان‌ها منتقل و مداوا می شویم تازه دور تازه ای از کشتن ما آغاز می شود تا جائیکه ذهن ما دیگر قادر به درک آنچه که برایمان اتفاق افتاده نیست.
این زندانیان در توضیح بیشتر می گویند "از زمان دستگیری ما بیشتر وقت خود را به صورت نشسته یا روی شکم می گذرانیم و هر چقدر هم که بر شکنجه شده باشیم، حق نداریم هیچ صدایی دربیاوریم و درد خود را ابراز کنیم... همچنین در ایجاد ترس در ما و حمله به ما از سگها استفاده می شود و بی دلیل گاز اشک آور و گاز فلفل به داخل سلول هایمان پمپاژ می کنند.. اگر بگوییم که اکثر زندانیان غزه بارها در زیر ضرب وشتم از هوش رفته اند، اغراق نکرده ایم. ما بارها شاهد به شهادت رسیدن اسرا زیر ضرب و شتم زیر دست وپای زندانبانان بوده ایم وبرای نمونه هم می توان از شهید اسیر "اسلام سرساوی" نام برد.
زندانیان در پایان شهادت دادن خود تصریح کرده اند "امروز همه ما از بیماری رنج می بریم ، چون بدنمان درهم شکسته و طعمه بیماری و جراحات ناشی از ضرب و شتم و شکنجه قرار گرفته ایم با وجود این همه شرایط اسفبار نه درمان داریم و نه دارویی.. هنوز هم به امید اینکه زنده به آغوش خانه و خانواده‌هایمان بازگردیم، واقعیت را با تمام جزئیات مرگبارش به چالش می‌کشیم تا دوباره مادران، پدران، همسران و فرزندانمان را در آغوش بگیریم".