تصادف و ضدتصادف
«یورونیوز» در گزارشش از افتتاحیه المپیک پاریس نوشت: «پرچم را به چهار افسر گارد جمهوری تحویل دادند، آن را باز کردند و سپس به بالای یک تیرک منتقل کردند. اما به طور تصادفی، حلقههای زرد و سبزی که قرار بود در پایین باشند در بالا قرار گرفتند. حلقههای آبی، مشکی و قرمزی که قرار بود در بالا باشند، زیر آن قرار گرفتند...» البته نهتنها من و شما بلکه همه آنهایی که افتتاحیه را دیدند، قبول دارند که اهتزاز وارونه پرچم المپیک میتواند فقط یک تصادف باشد، اما این دلیل نمیشود باور کنیم که مثلاً سربه سر گذاشتن با ماجرا و تابلو «شام آخر» و قرار گرفتن آدمها و نمادهای همجنسگرا به جای شخصیتهای اصلی حاضر در «شام آخر» هم یک اتفاق هنری بوده و طبق ادعای برگزارکنندگان افتتاحیه فقط با هدف شریک کردن همه گرایشها و سلیقهها در یک رویداد جهانی ورزشی انجام شده است. به فاصله کمتر از یک روز «رویترز» در گزارشی نوشت: «تقلید از نقاشی دیواری معروف لئوناردو داوینچی با نام «شام آخر» با درگ کوئینها (مردان زنپوش) در افتتاحیه المپیک در پاریس خشم کلیسای کاتولیک و سیاستمداران راست افراطی را برانگیخت. اسقفهای فرانسه در بیانیهای اعلام کردند این مراسم متأسفانه صحنههایی از تمسخر مسیحیت را به همراه داشت که ما عمیقاً ابراز تأسف میکنیم». ماریون مارشال سیاستمدار برجسته راست فرانسه هم در توییتر نوشت: «به همه مسیحیان جهان که در حال تماشای مراسم پاریس 2024 هستند میگویم که به شام آخر توهین شده و بدانید که این فرانسه نیست که سخن میگوید، بلکه یک اقلیت چپ است که آماده هرگونه تحریک است». محکومیت توهین به مسیحیت و انتقاد از به نمایش درآمدن انحطاط ارزشهای فرهنگی در این مراسم محدود به همین موارد نیست، بلکه خیلی از شخصیتهای سیاسی و غیرسیاسی کشورهای دیگر هم این ماجرا را محکوم کردند.
سفیر همجنسبازان
«توماس جولی» مدیر هنری افتتاحیه، پس از انتقادهای گسترده مجبور شد کلی توجیه و تفسیر ببافد و بگوید که قصدش از اجرای این نمایش، توهین و تمسخر ماجرای شام و یا توهین به ادیان نبوده است. البته آقای مدیر هنری و فرانسویها توضیحی در این باره ندادند که در نمایش به اصطلاح هنریشان، هدف، بیشتر رسمیت بخشیدن به مقوله همجنسگرایی، پررنگ کردن افکار و ایدههای همجنسگرایانه و دفاع از فرزندان خلف قوم لوط بود یا سربهسرگذاشتن با عقاید مسیحیان؟ این نکته را هم فراموش نکنید که یکی از دو خواننده افتتاحیه هم کسی نبود جز« لیدیگاگا» که ازجمله سینهچاکان حقوق همجنسبازان در جهان است! او سال1390 طی قراردادی از طرف هیلاری کلینتون به عنوان سفیر آمریکا برای حمایت از همجنسبازان، در «راهپیمایی سربلندی همجنسبازان» در شهر رم انتخاب شد. ظاهراً مبلغ قرارداد منعقد شده با این خواننده به اندازه کافی چاق و چله بوده است که «لیدی گاگا» را وادار کند پنج سال بعد هم در ماجرای حمله به یک کلوپ همجنسبازان در «اورلاندو» برای همجنسگرایان و مظلومیتشان اشک تمساح بریزد!
منتقدان زیادی در 24 ساعتی که از افتتاحیه می گذرد گفته و نوشتهاند که توهین به مقدسات، بهویژه مسیحیت، به نمایش گذاشتن صحنههای نامتعارف و استفاده افراطی و معنادار و به شدت توهینآمیز از نمادهای شیطانپرستی این مراسم را به یکی از جنجالیترین رویدادهای ورزشی تاریخ تبدیل کرده است. خبرنگاران فرانس۲۴ در پایان مراسم از «مکرون» درباره این ماجرا سؤال پرسیدند و او با سرعت و بدون هیچ پاسخی از کنار آنها گذشت. سایر مقامهای ارشد دستاندرکار برگزاری المپیک در پاریس هم تا زمان تنظیم این مطلب کماکان سکوت کرده و واکنش چندانی نشان ندادهاند. بهانه فرانسوی برای همه این اتفاقات اگر، بها دادن به آزادیهای فردی، دوری از تعصب و به قول خودشان مشارکت دادن همه دیدگاهها و سلایق باشد بازهم توهین و تمسخر به ادیان و عقاید دیگران را توجیه نمیکند. آن هم در کشوری که «سونکامبا سیلا» ورزشکار محجبه خودش را به خاطر داشتن روسری از حضور در افتتاحیه منع میکند!
این احتمال هم هست
فرانسویها البته خوب بلدند چشمشان را روی انتقادها و اعتراضها ببندند. همانطور که اعتراض شدید اغلب کشورها و ورزشکاران به حضور نمایندگان رژیم صهیونیستی در این مسابقات را نادیده گرفته و وانمود کردند کاری به مسائل سیاسی ندارند! همانطور که از یک سال پیش اصل «لائیسیته» را بهانه کرده و به ورزشکاران مسلمان کشورشان گفتند حق استفاده از روسری و مقنعه در المپیک را ندارند. آنها حتی برای حرفهای «ماریا هورتادو» سخنگوی کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل که سپتامبر سال گذشته از دولت فرانسه به دلیل مواضعش در مورد حجاب برای ورزشکاران فرانسوی در بازیهای المپیک انتقاد کرده و گفته بود: «هیچکس نباید آنچه را که زن باید بپوشد یا نپوشید، تحمیل کند» تره خُرد نکردند و فقط یک روز مانده به افتتاحیه روزنامه «لوپاریزین» از قول برخی مسئولان نوشت: «ممکن است به «سونکامبا سیلا» اجازه داده شود با کلاه در افتتاحیه المپیک شرکت کند!» درباره سکوت مسئولان فرانسوی در قبال آبروریزیهایی که در افتتاحیه رخ داد، این احتمال هم وجود دارد که مسائل امنیتی، بهخصوص عملیات خرابکارانه در تأسیسات راهآهن پاریس و همچنین خرابکاریهایی که منجر به قطع کامل برق در این شهر شد آنقدر هوش و حواس آنها را مشغول کرده که فعلاً فرصت واکنش نشان دادن به انتقادهای جهانی را ندارند!
خبرنگار: مجید تربتزاده
نظر شما