
فرهیختگان نوشت: تصویری که تاکنون از سفر رئیسجمهور ساخته شده است هیچ نسبتی با ایدههای ایجابی دولت ندارد و صرفا متمرکز بر برخی کنشهای سلبی است
اینجا یک سوال مهم پیش میآید که بازنمایی این منطق ارائه شده رئیسجمهور توسط تیم رسانهای نزدیک به دولت که انشاءالله با همین هدف در نیویورک مستقر هستند چطور بوده است؟
آنچه تاکنون از فعالیت رسانهای تیم همراه آقای رئیسی منتشر شده دست به یقه شدن با عناصر ضدایران، رسانههایی مثل ایراناینترنشنال و بیبیسی و... است. سیاستی که سال قبل هم وجود داشت.
بحث اینجا در تایید یا تقبیح این عمل نیست. ماجرا فروکاست تصویر رسانهای یک سفر مهم است، فرض کنیم یکماه قبل ایراناینترنشنال کلا منحل میشد یا بیبیسیای وجود خارجی نداشت یا اساسا اپوزیسیونی وجود نداشت، تیم رسانهای دولت مستقر در نیویورک چه کارهایی میتوانست انجام دهد؟ چه امکانهای رسانهای پیشرو داشت؟
آیا نمیشد بهجای تمرکز بیش از حد و افراطی روی کلنجار رفتن با چند مزدور ضدایران در همان نیویورک با ابتکاری ائتلاف رسانهای با کشورهای همسایه را شکل داد. با آنها نشست و برخاست کرد و حرف ایجابی درخصوص این سیاست جدید زد و موضع ایران را در این خصوص به شکل عملی تثبیت کرد؟
تیم رسانهای دولت برای مستندسازی این حرف رئیسجمهور و رساندن آن با زبان عمومی و بینالمللی به گوش دنیا فکری کرده است؟ آیا امکان این وجود نداشت که همزمان با طرح این موضوع اقدام رسانهای ملموسی در فضای مجازی شکل بگیرد؟ نمیگویم فیلم جدید میساختید یا مستندی کار میکردید، اما آیا نمیشد یک گوشهای در این دنیا اثر فاخر از کرخه تا راین ابراهیم حاتمیکیا را پخش کنید و برای آن فضای رسانهای بسازید؟ آیا نمیشد رایزنی کرد و همراه رئیسجمهور یکی از کودکان مبتلا به بیماری پروانهای را راهی این سفر کرد؟